غیرقابل نفوذ، تقریبا شکست ناپذیر و صدرنشین / جواد نکونام: او نمی‌خواهد دوستش داشته باشید!
جواد نکونام با فلسفه خاص خود توانسته صدرنشینی لیگ را تا پایان هفته بیست و یکم حفظ کند و به دنبال ادامه این مسیر است تا برخلاف تمام پیش بینی ها، قهرمانی لیگ را از آن خود کند.
به گزارش "ورزش سه"، آخرین بازی سال و مسابقه میان هوادار و استقلال، در شرایطی به پایان رسید که با سوت پایان بازی، جواد نکونام با مشت های گره کرده از مسیر کناری نیمکت آرام آرام وارد رختکن شد.
نکونام، مسعود شجاعی هم تیمی سابقش، که در کنار خط در حال بحث با داور بود را پشت سر گذاشت تا زودتر از بازیکنان به رختکن رسیده و آغوش خود را برای تک تک آنها باز کند. این ماموریتی به نتیجه رسیده در پایان یک سال بسیار دشوار بود که با یک برد یک بر صفر دیگر به پایان رسید.
صدرنشینی استقلال با سر خطی که مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتبال است، اینکه چرا استقلال تا این حد محتاطانه و دفاعی بازی می‌کند، کما اینکه در بازی با هوادار بعد از گل زود هنگام آرمین سهرابیان، آنها نزدیک به 90 دقیقه از محوطه جریمه خارج نشدند و البته درخشش سید حسین حسینی هم مزید بر علت شد تا این پیروزی سه امتیاز دیگر به حساب تیم فوتبال استقلال بریزد.
برای هواداران سایر تیم‌ها، صدرنشین استقلال با توجه به اینکه آنها در ابتدای فصل آنچنان جدی گرفته نمی شدند، آزاردهنده و اعصاب خردکن است و به همین دلیل پس از هر بازی استقلال، آنها به نوعی با هجوم به فضای مجازی و با زیر سوال بردن نمایش تیم نکونام، به خود تسکین می‌دهند.
در طرف مقابل اگرچه بخش زیادی از هواداران استقلال در نهایت به واسطه صدرنشین و کسب نتایج خوب از کارنامه نکونام دفاع می‌کنند، اما در عین حال کسانی هم هستند که آرزو دارند کاش این صدر نشینی با نمایش بهتری همراه بود.
نکته قابل اشاره، بی‌توجهی جواد نکونام به همه این برداشت‌هاست. او راهش را انتخاب کرده و بنابر آنچه که در اولین فصل حضورش در استقلال در برنامه دارد، تمرینات، گیم پلن و ترکیب تیمش را می چیند و در جریان بازی هم تغییرات به همین سمت و سوی ذهنی خواهد بود.
تیمی که سخت گل می‌خورد، فشرده بازی می‌کند و به هر حال در هر مسابقه‌ای تلاشش را برای گلزنی هم انجام می دهد، اما اولویتش همواره بر گل نخوردن است، چون به هر صورت روی ضربات ایستگاهی، پرتاب‌های اوت و جنگ های تن به تن یا بر اثر اشتباهات مدافعان حریف، احتمال گلزنی در هر مسابقه هست.
باور کنید به این سادگی نیست که به عنوان سرمربی یک تیم پرطرفدار، به راحتی ایده‌های مخالف را ایگنور کنید و هیچ کاری به مخالف خوانی ها و نظرات منفی نداشته باشید. به هر حال فوتبال ورزشی است که بخشی از تعریف آن در جریان های هواداری و امروز در شبکه‌های اجتماعی و رسانه ها شکل گرفته و نمی‌شود نسبت به آن کاملا بی توجه بود. با این حال، نکونام آن کسی نیست که بشود با این اظهارنظرها، نظرش را نسبت به فلسفه ای که برای فوتبال انتخاب کرده، تغییر داد.
درست یا غلط، از زمان آغاز سرمربیگری از تیم فوتبال خونه به خونه، نساجی، فولاد و حالا استقلال، در یک مسیر حرکت می‌کند و فوتبال شناسنامه داری که تیم‌های او نمایش داده‌اند، نشانگر خاصی است که او از یک بازی 90 دقیقه‌ای دارد، با اولویت قرار دادن کسب سه امتیاز و گل نخوردن و تکرار بعضی از کلیشه ها مثل وقت کشی دروازه‌بان، عقب نگه داشته شدن مدافعان کناری، استفاده از ضربات ایستگاهی و گاهی هم شلوغی بیش از اندازه روی نیمکت، برای آنکه فضای بازی به سمت که او می‌خواهد پیش برود.
چه بخواهید و چه نخواهید، صدرنشین فعلی فوتبال ایران چنین روشی را برگزیده و از آن کوتاه نمی‌آید. اگرچه از ظواهر امر و جدول مسابقات همینطور بر می‌آید که آنها بیشترین بخت را برای کسب قهرمانی این فصل دارند، مگر آنکه ناگهان خللی به این "هسته سخت فوتبال به روایت جواد نکونام" وارد بشود، چیزی که همه از ابتدای لیگ منتظرش بودند و تا به حال هرگز اتفاق نیفتاده است.
تیم نکونام در شرایطی سال را با صدرنشینی به پایان رساند که آنها در رقابت های لیگ فقط یک بار و در هفته سوم مقابل سپاهان تن به شکست دادند. آن هم در بازی خارج از خانه که آبی ها به تک گل حریف از روی ریباند ضربه پنالتی معترض بودند. از آن هفته تاکنون، استقلال توانسته به خوبی روند شکست ناپذیری خود را حفظ کرده و به روند خوبش ادامه دهد.
از سوی دیگر، خط دفاعی تیم نکونام در پایان هفته بیست و یکم فقط 10 گل دریافت کرده که نشان دهنده توان بالای دفاعی تیم اوست که می تواند یک اصل مهم برای کسب قهرمانی در لیگ برتر ایران باشد. حالا و با تکیه بر این آمارهای امیدوارکننده، استقلالی ها به دنبال برگزاری نخستین بازی خود در سال جدید هستند تا بتوانند مسیر موفق خود در سال قبل را ادامه دهند.
