فارس من | چرا دوچرخه‌های بیدود دود شده‌اند؟
خبرگزاری فارس؛ فارس من: مخاطبان سامانه تعاملی فارس من با ثبت پویشی خواستار بازگشت دوچرخه‌های بیدود به سطح شهر تهران شدند. علیرضا رضائیان یکی از حامیان این پویش در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: «من در مرکز شهر زندگی می‌کنم. در طول روز رفت و آمد و ترافیک در آنجا با توجه به حضور مشاغل مختلف زیاد است به همین دلیل استفاده از دوچرخه های بیدود ترددم را خیلی راحت می‌کرد.»
دوچرخه بیدود، دوچرخه‌های اشتراکی نارنجی‌رنگی بود که از سال 97 در سطح شهر تهران فعال شدند. کاربران این دوچرخه‌ها می‌توانستند با هزینه‌های اندکی از این دوچرخه‌ها استفاده کنند و هرجایی از شهر که تمایل داشتند، دوچرخه را متوقف کنند یا سوار دوچرخه‌های متوقف شده بشوند. بیدود با 26 ایستگاه رسمی در تهران شروع به کار کرد و به تدریج توسعه یافت و بیش از 5700 دوچرخه در آن فعال بودند. این طرح پس از مدتی در شهر شیراز هم فعال شد.
حامی پویش ادامه داد: «من برای رفتن به محل کارم از مترو بهارستان استفاده می‌کنم. تا وقتی دوچرخه‌ها در سطح شهر وجود داشتند از خانه تا مترو را با آنها می‌رفتم اما از زمانی‌که این دوچرخه‌ها جمع‌آوری شده‌اند باید هزینه های زیادی را برای رفت و آمد به محل کارم صرف کنم.»
طرح دوچرخه‌های بیدود، اما پس از چندین فراز و نشیب، سرانجام در مرداد ماه سال 1398 به تدریج از سطح شهر جمع‌آوری شد و اکنون در هیچ کجای شهر اجرایی نمی‌شود. مجتبی شفیعی معاون اسبق حمل و نقل عمومی شهر تهران در سال 1401 گفته بود: «طرح دوچرخه‌های بیدود یک مد حمل و نقلی است که به هیچ عنوان نمی‌توان آن را حذف کرد اما در تهران خیلی از آن استفاده نشده است که باید سعی کنیم سهم این مد غیرموتوری را که به سلامت شهروندان، کاهش ترافیک و آلودگی هوا کمک می‌کند، افزایش دهیم.»
رضائیان که تردد زیادی در مرکز شهر و بالاخص خیابان جمهوری تهران دارد، ضمن انتقاد از جمع‌آوری دوچرخه‌ها اظهار کرد: «من موتورسیکلت‌های زیادی را می‌بینم که بدون رعایت هیچ قانونی مسافران مختلف را جابه‌جا می‌کنند و بارها شاهد تصادفات این موتورسیکلت‌ها بوده‌ام. اگر این دوچرخه‌ها بالاخص مدل برقی آنها راه‌اندازی شود، بسیاری از مردم می‌توانند استفاده کنند که به لحاظ زمانی و کاهش خطرات می‌تواند مفید باشد.»
حامی پویش با اشاره به مزیت‌های این دوچرخه‌ها گفت: «من به عنوان یک کارمند در طول روز فرصت چندانی برای ورزش ندارم. این دوچرخه‌ها برای تأمین سلامت جسمی تاثیر بسزایی داشت به‌گونه‌ای که صبح‌ها برای رسیدن به مترو می‌توانستم نیم ساعتی تحرک بدنی داشته باشم.»
وی با انتقاد از نحوه مدیریت مسؤولان در حفظ این پروژه بیان کرد: «طرح دوچرخه‌های بیدود می‌توانست به تدریج به صورت یک فرهنگ درآید. حتی من شخصاً به آن عادت کرده بودم اما یکباره بدون هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای جمع‌آوری شد.»
یعقوب آزاده دل مدیر واحد توسعه سیستم های حمل و نقل پاک در خرداد ماه 1401 از طرح جدید دوچرخه های اشتراکی خبر داده بود که از سوی سازمان حمل و نقل و ترافیک در شهر برنامه‌ریزی شده و در انتظار جذب سرمایه‌گذار بود. هرچند او گفته بود این طرح «به زودی اجرا خواهد شد» اما با گذشت یک سال از این وعده، هنوز خبری از دوچرخه‌های اشتراکی نیست.
شما هم اگر مایل به استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی هستید می‌توانید پویش را در اینجا امضا کنید. در صورتی که تعداد حمایت‌ها به 1000 امضا برسد، پیگیری موضوع از سازمان‌های مربوطه در دستور کار «فارس من» قرار خواهد گرفت.
پایان پیام /