فرصت میلی برای دگرگونی آرژانتین و الهام به جهان
دنیای اقتصاد: خاویر میلی، رئیسجمهور غیرمتعارف و جنجالی آرژانتین، بار دیگر همه پیشبینیها را بر هم زده است. زمانی که نامزدی خود را اعلام کرد، بسیاری او را جدی نگرفتند؛ پس از پیروزی، تحلیلگران گفتند اعتراضات خیابانی اصلاحاتش را متوقف میکند. اما اکنون، پس از یک سال پرفرازونشیب، او در انتخابات میاندورهای پیروزی بزرگی به دست آورده و موقعیت خود را برای ادامه مسیر ریاضت و اصلاح ساختاری...
گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد - محمد امین مکرمی؛ اصلاحات مالی میلی از نظر سرعت و شدت در میان کشورهای دموکراتیک کمسابقه است. کاهش بودجه، حذف یارانهها و کوچکسازی دولت، فشار سنگینی بر طبقات پایین وارد کرده است؛ اما برخلاف تصور، رأیدهندگان بار دیگر به او اعتماد دادند. این سطح از ریاضت تنها با تجربه یونان پس از بحران بدهی قابل مقایسه است، با این تفاوت که در آنجا ریاضت به اجبار نهادهای بینالمللی تحمیل شد، در حالی که در آرژانتین، انتخاب مردم بود. اگرچه میلی هنوز اکثریت مطلق را در کنگره ندارد، اما اکنون توان آن را دارد که مانع از بازگشت هزینههای عمومی شود و با ائتلافی تازه، اصلاحات بیشتری را پیش ببرد.
اهمیت این تجربه فراتر از مرزهای آرژانتین است. بسیاری از اقتصادهای ثروتمند با بدهی فزاینده و کسری بودجه دستوپنجه نرم میکنند. اگرچه وضعیت آنها با آرژانتین قابل قیاس نیست، اما تجربه میلی نشان میدهد که پیام اقتصادی سختگیرانه اگر با منطق روشن و اعتمادبهنفس بیان شود، میتواند حمایت عمومی را جلب کند. پیش از میلی، کمتر کسی تصور میکرد رأیدهندگان آرژانتینی - که سالها با تورم افسارگسیخته و کنترلهای قیمتی زندگی کردهاند - حاضر باشند برنامهای با چنین ریاضت شدیدی را بپذیرند.
اکنون وظیفه فوری دولت، تکمیل بازگشت به «وضعیت عادی اقتصاد کلان» است. گام نخست، آزادسازی کامل نرخ ارز است. میلی در ماههای گذشته برای مهار تورم به نرخ مصنوعا قوی پزو تکیه کرد، اقدامی که رشد را محدود و انباشت ذخایر ارزی را دشوار کرد. پیروزی اخیر به او امکان میدهد تا نظام ارزی را اصلاح کند و از ابزار نرخ بهره برای مهار تورم بهره گیرد. همزمان، باید ذخایر ارزی افزایش یابد تا کشور بتواند بخشی از بدهی 20 میلیارد دلاری سال آینده را بازپرداخت کند.
برای پایداری اصلاحات، دولت باید بستر رشد اقتصادی را نیز فراهم آورد. آزادسازی بازار کار، سادهسازی مالیات و بازگرداندن اعتماد به نهادهای مستقل، از جمله گامهای ضروری است. سرمایهگذاران داخلی و خارجی نیازمند ثبات حقوقی و سیاسی هستند؛ از این رو، میلی باید از رویارویی مستقیم با نهادهای مستقل پرهیز کند و شاید با بازآرایی کابینه، تصویری متعادلتر از دولت ارائه دهد.
در سطح سیاسی، میلی فرصت دارد چارچوب گفتوگوی عمومی در آرژانتین را تغییر دهد. اگر اصلاحات او به رشد و ثبات منجر شود، حتی پرونیستها - نماد سنتی سیاستهای هزینهمحور - ممکن است ناگزیر شوند انضباط مالی را بپذیرند.
با وجود خطر غرور و سبک تهاجمی سیاستورزی، مسیر میلی درسی جهانی برای رهبران گرفتار بدهی است: اصلاحات مالی دردناک، اگر با صداقت و انسجام اجرا شود، میتواند به بازسازی اعتماد عمومی و ثبات اقتصادی بینجامد درسی که شاید دیگر کشورها نیز دیر یا زود به آن نیاز پیدا کنند.