قاضی عسکر: زندگی زاهدانه و صبر حجت الاسلام حجتی را از نزدیک دیدم
رئیس هیئت امنای دانشگاه علوم قرآن و حدیث زندگی زاهدانه و صبر را از ویژگی های بارز حجت الاسلام حجتی بر شمرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام قاضی عسکر تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی و رئیس هیئت امنای دانشگاه علوم قرآن و حدیث در آیین نکوداشت حجت الاسلام سیدمحمدباقر حجتی که با حضور جمعی از اساتید معارف کشور در دانشکده الهیات دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: در قرآن میخوانی «.... اِنَ أَکرَمَکُم عِندَ اللَهِ أَتقاکُم»؛ یعنی گرامی ترین شما نزد خداوند، با تقوا ترین شماست. ما با ارتباطی که با این عالم بزرگوار از نزدیک داشتیم، من شهادت می دهم که ایشان تمام ویژگی های یک انسان متقی را واجد بوده و است. استاد حجتی از جهت دانش در سطح بسیار بالایی قرار دارند و در طول زندگانی ایشان خیلی ها از علمشان بهره بردند.
وی افزود: ما درباره مجاهدان در قرآن میخوانیم «... فَضَلَ اللَهُ المُجاهِدینَ بِأَموالِهِم وَ أَنفُسِهِم عَلَی القاعِدینَ دَرَجهً...»؛ یعنی خداوند کسانی را که با اموال و جانهایشان مجاهدت می کنند، بر آن کسانی که نشسته اند، از جهت درجه فضیلت بخشیده است. یا در روایتی داریم «مِدَادُ العُلَمَاءِ أفضلُ مِن دِمَاءِالشُهَدَاءِ.» یعنی قلم علما برتر از قلم شهداست.
پیام آیت الله جوادی آملی به مناسبت نکوداشت حجت الاسلام حجتی + فیلمقاضی عسکر روحیه اخلاص را از ویژگی های برجسته استاد حجتی دانست و گفت: در روایات داریم که «التَوَاضُعُثَمَرَهُ العِلمِ»؛ یعنی تواضع، میوه علم است. در طول دوران آشناییام با ایشان، این اخلاص در عمل را کاملاً مشاهده کردم. هیچ وقت به دنبال اینکه از کاری سودی ببرد و برای شهرت اجتماعی یا منفعت مادی استفاده کند، در وجود ایشان نبود. خداوند به ایشان توفیق داده از جهت اساتید، اساتیدی مثل ابوالقاسم گرجی و علامه شعرانی و شهید مطهری نعمت بزرگی داشته باشد. یا هم دوره های ایشان از نام آوران حوزه دانش هستند، مثل مرحوم الهی قمشه ای و سید باقر سبزواری. اینها با هم مأنوس بودند
وی افزود: از نظر حلم و صبوری عجیب بود. دختر جوان ایشان از دار دنیا رفت. همسرشان از دنیا رفتند، اما این عالم بزرگوار در هر دو مصیبت بسیار صبوری نشان داد.
داشتن روحیه زهد از دیگر ویژگیهای استاد حجتی بود که حجت الاسلام قاضی عسکر به آن اشاره کرد و گفت: در حدیث میخوانیم «کَسبُ العِلمِ الزُهدُ فِی الدُنیَا»؛ یعنی کسب علم (در گروی) زهد در دنیاست. بنده با ایشان رفت و آمد خانوادگی داشتیم و دیدم زندگی بسیار زاهدانه ای دارند. اخلاق، اخلاق کریمانه بود. رعایت ادب و احترام به دیگران در ایشان بارز بود. هیچ وقت ندیدم در گفت و گو با دیگران تندی کنند.