قُفل کشاورزی در دستان «وزیرِ در سایه»/ بانیان چالشهای امنیت غذایی در وزارت جهاد کشاورزی چه میکنند؟
در حالی امنیت غذایی در برهههایی از سالهای گذشه دچار مشکل جدی شده بود، خبر می رسد، بانیان چالشهای امنیت غذایی همچنان در وازرت جهاد کشاورزی دولت رئیسی پستهای حساس و کلیدی را در اختیار دارند و چهره شاخص آنها یعنی «شاهرخ رمضان نژاد» وزیر در سایه است.
به گزارش تسنیم، وزارت جهاد کشاورزی به واسطه اینکه مسئولیت اصلی را در تولید کالاهای اساسی کشور و تامین امنیت غذایی مردم بر عهده دارد، همواره یکی از حساس ترین و کلیدی ترین وزارتخانه ها بوده، بر همین لازم است مسئولان رده بالای این وزارتخانه با حساسیت بیشتری از سوی دولت و با نظر نهادهای نظارتی انتخاب شوند.
اگر به برخی چالشهای سالهای اخیر کشور توجه کنیم، می بینیم بسیاری از این مشکلات و چالشها در حوزه کشاورزی رخ داده، از نابسامانیها در حوزه تامین و تولید نهاده های دام که در موارد متعدد منجر به افزایش قیمت مرغ و گوشت و نارضایتی مردم شده، تا سوء مدیریتها در بخش های دیگر این وزارتخانه از جمله موضوع برنج و چای که صدای تولیدکنندگان را هم درآورده، یا موضوع خودکفایی در محصولات اساسی که برنامه اصلی همه وزرای قبلی جهاد کشاورزی و وزیر فعلی هم بوده، ولی نه تنها محقق نشده بلکه در برخی محصولات مهم مثلا گوشت شاهد افت قابل توجه تولید هم هستیم.
البته لازم به ذکر است، وضعیت نامناسب تولید محصولات کشاورزی که موجب شده، طی سالهای گذشته تقریبا بخش عمده درآمد ارزی کشور صرف واردات محصولات غذایی شود، محصول مدیریت غلط دولتهای گذشته در بی توجهی به مساله خودکفایی و امنیت غذایی، توسعه کشاورزی مکانیزه و افزایش بهره وری، رعایت الگوی کشت و موارد متعدد دیگر است که نمونه بارز آن یکی از وزرای کشاورزی دولت سازندگی و اصلاحات (عیسی کلانتری) هست که رسما موضوع خودکفایی در تولید محصولات اساسی کشاورزی را رد می کرد و زیر سوال می برد.
حال نگرانیها از وضعیت تولید محصولات کشاورزی و تامین امنیت غذایی مردم وقتی بیشتر می شود که بدانیم، در دولت سیزدهم هم همچنان مدیریت این وزارتخانه حساس در اختیار برخی مدیرانی است که بعضا با گرایش های تند سیاسی، کارنامه ضعیف و غیر قابل قبول آنها در دولت های گذشته پیش روی همه قرار دارد.
بر اساس پیگیریهایی که خبرنگار اقتصادی تسنیم انجام داده، شاهرخ رمضان نژاد چهره شناخته شده جریان اصلاح طلب که اوایل دهه 80 عضو شورای شهر و سخنگوی جبهه اصلاح طلبان، در دولت حسن روحانی و وزارت حجتی مدیرکل روابط عمومی وزارت جهاد کشاورزی، در دولت دوم حسن روحانی با حکم رئیس جمهور وقت رئیس سازمان نظام مهندسی کشاورزی و در سال 97 با حکم عیسی کلانتری عضو شورای مرکزی خانه کشاورز شده بود، در دولت رئیسی هم مشاور وزیر و سرپرست حوزه وزارتی، دبیر قرارگاه امنیت غذایی و همچنان رئیس سازمان نظام مهندسی کشاورزی با حکم رئیس جمهور سابق هست و با این پست های کلیدی علی الظاهر همه کاره وزارت حساس جهاد کشاورزی و البته بخش خصوصی است.
در عین حال خبر می رسد، بخش عمده انتصاب ها در وزارت جهاد کشاورزی که مجموعه ای از مدیران مسئول وضع موجود از جریان سیاسی اصلاح طلب را دور هم جمع کرده، با اعمال نظر و پیگیری رمضان نژاد انجام شده و مهمتر اینکه بخش عمده مکاتبات مهم در حوزه وزارت جهاد کشاورزی که باید توسط شخص وزیر انجام شود، توسط سرپرست حوزه وزارتی انجام شده است که صدای یکی از نهادهای مهم نظارتی را هم درآورده و در این خصوص مکاتبه رسمی با وزیر انجام شده است.
جالب است، آقای رمضان نژاد که گرایش سیاسی خودش مشخص است، تقریبا در همه دولت ها با همه گرایش های سیاسی از وزرای کشاورزی حمایت کرده و با همین حمایتها نظر آنها را برای سپردن پست های کلیدی به خود جلب کرده است. وی که پیشتر بیانیه های حمایتی آنچنانی از کلانتری، حجتی و خاوازی در دولت های گذشته داده بود، در حمایت از وزیر قبلی جهاد کشاورزی در دولت رئیسی هم بیانیه حمایتی داده که نتیجه آن اعطای حکم حساس دبیر قرارگاه امنیت غذایی به رمضان نژاد بود که البته برخی تصمیمات غلط این قرارگاه در این مدت همچنان برای دولت آقای رئیسی حاشیه ساز است.
در این وضعیت سوال مهمی که باید از آقای نیکبخت وزیر جهاد کشاورزی و البته مسئولان ارشد دولت آقای رئیسی پرسید این است که، مدیران اصلاحاتی در دوران صدارت چند ده ساله خود چه کارنامه موفقی در حوزه کشاورزی داشتند که در دولت آقای رئیسی هم باید همین افراد در راس کار باشند و وضعیت تولید محصولات اساسی کشاورزی و امنیت غذایی کشور به دست آنها سپرده شود؟
به نظر می رسد در حالی که با گذشت چندین ماه هنوز نهادهای نظارتی کشور تاییدیه لازم را برای تبدیل حکم سرپرستی آقای رمضان نژاد صادر نکردند و ظاهرا با صدور تاییدیه مساله دارند، وزیر جهاد کشاورزی و مسئولان ارشد دولت آقای رئیسی در راستای باز شدن قفل تولید در برخی حوزه های مهم کشاورزی و رفع موانع تولید، وضعیت را سریعتر تعیین تکلیف کنند و مسئولیت های مهم حوزه کشاورزی را به کسانی بسپارند که بانی وضع اسف بار کشاورزی در چند دهه گذشته نباشند.