ما زیر بهمن مانده ایم؛ آقای رئیس!
شاید بتوان به جرات عنوان کرد اسکی ایران، اسیر باند و گروه هایی شده که اگر اکنون حکم به تعطیلی اش داده شود، یک روز از زیان جلوگیری شده!
سرویس ورزش مشرق- چندین دهه از مدیریت قبیله ای و خانواده محور در فدراسیون اسکی می گذرد و به مانند اسیری است که به حال خود رها شده. تا کنون نیز وزرای مختلف ورزش و روسای مختلف کمیته ملی المپیک نتوانسته اند اقدامی راهبردی در جهت اصلاح این وضعیت صورت دهند و امور بر همان منوال گذشته بوده و هست.
بیشتر بخوانید:
تنهای تنهای تنها مانند ورزش جانبازان و توان یابان!
یک مرور ساده نشان می دهد که هر اعزامی نیز صورت گرفته، بیشتر تفنن و توریستی بوده و دستاوردی برای کشورمان نداشته و ندارد. روسایی نیز که در سال های اخیر از خارج از چرخه انحصار وارد شده، فقط نامی بوده اند و در عمل، هیچکاره! اما چرا دستگاه های نظارتی و ارشد ورزش کشور، در تمام این سال ها فقط نظاره گر تداوم این وضعیت نابسامان بوده اند؟ پاسخ این پرسش، گویای بسیاری از ابهامات درباره شرایط کنونی ورزش کشور است.
اسکی ایران در تمامی این سال ها، زیر بهمن مدیریتی و عملکرد ناشی از انحصار و محدودسازی بوده و امیدی هم نیست که کسی نجاتش دهد. شاید کیومرث هاشمی که وزارت ورزش را برعهده دارد و در سطوح مختلف نیز مدیریت کرده، طرح نویی دراندازد؛ اگرچه یک فصل زمستان دیگر هم گذشت و فرصت از دست رفت. فعلا باید به هاشمی و آینده نه چندان دور امیدوار بود...
