مرثیهای ناسروده برای نشریات دانشجویی / جشنوارهای که تیترش پرکشید!
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو - سعید جلیلی: از آخرین دوره برگزاری جشنواره نشریات دانشجویی «تیتر» نزدیک به دو سال و حتی بیشتر می گذرد! «تیتر» در این سال ها فرصتی بود برای رقابت میان اهل قلم و حفظ شادابی و نشاط نشریات دانشجویی حالا اما با وجود وعده برگزاری سیزدهمین دوره جشنواره تیتر، رنگ و بوی سابق را وجود ندارد. در این سالها دوازده بار جشنواره تیتر میزبان آثار دانشجویان...
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو - سعید جلیلی: از آخرین دوره برگزاری جشنواره نشریات دانشجویی «تیتر» نزدیک به دو سال و حتی بیشتر می گذرد! «تیتر» در این سال ها فرصتی بود برای رقابت میان اهل قلم و حفظ شادابی و نشاط نشریات دانشجویی حالا اما با وجود وعده برگزاری سیزدهمین دوره جشنواره تیتر، رنگ و بوی سابق را وجود ندارد.
در این سالها دوازده بار جشنواره تیتر میزبان آثار دانشجویان در محورهای مختلفی مانند گزارش، یادداشت، مصاحبه و مقاله بوده است. «اثر برگزیده»، «نشریه برگزیده»، «فضای مجازی (سایت یا وبلاگ، نشریه صوتی یا پادکست، نشریه کاغذی الکترونیک، نشریه چندرسانهای، گرافیک و موشن گرافیک، فیلم خبری و فتوکلیپ)» از جمله عرصههای رقابت میان دانشجویان بوده که هم باعث افزایش کیفیت کار مکتوب و چندرسانهای میشد و هم قریحه، ذوق و هنر جوانان را برای خلق آثار نوین، شکوفا مینمود.
تغییر تاریخ تیتر
در ابتدا گفته شد جشنواره تیتر در بهمن تا اسفندماه امسال در شهر مشهد برگزار میشود، مهلت ارسال آثار نیز تا 30 آذر 1402 در نظر گرفته شده بود. اما کمی بعد وقتی مسئولین امر با تداخل جشنواره تیتر و جشنواره رسانههای ایران روبرو شدند و از طرف دیگر میان دو وزارتخانه علوم و بهداشت برای گردآوری آثار ناهماهنگی ایجاد شده بود، در نهایت تاریخ برگزاری این جشنواره به بهار سال آینده موکول شد!
ناگفته پیداست این ناهماهنگی ناشی از عدم توجه نسبت به اهمیت جایگاه نشریات دانشجویی به عنوان تریبون بیان باورهای دانشجویان در ساحتهای مختلف سیاسی، علمی و فرهنگی است. نشریات میان اندیشههای نظری و کارهای عملی پل میزند.
بیصدا شدن دانشجو در نبود نشریات فعال رقم میخورد
علی اسدی، عضو سابق شورای مرکزی ناظر بر نشریات وزارت علوم در پاسخ به اینکه چرا به قدر کفایت از نشریات دانشجویی حمایت نمیشود گفت: "سلاح دانشجو قلم اوست" شاکله گفتمانی یک تشکل نشریه و سلاح دانشجو قلم اوست. حذف نشریات بهترین راه برای سیاستزدایی از دانشگاه است. وقتی عزم دستگاه بالادستی از بین رفته در سطح دانشگاه نیز خروجی آن را میبینیم که مسئولین هم اهمیت نمیدهند.