مردی که شهرتش در گمنامی‌اش بود
به گزارش مشرق، علی دارابی معاون امور استان‌های صدا و سیما در صفحه اینستاگرامی خود نوشت: اخوان حکیمی حق بزرگی بر جوانان قبل از انقلاب در معرفی اسلام اصیل که معرف تشیع حقیقی به دور از خراقه و غلو است داشتند. *استاد محمد رضا حکیمی* فقیه، مجتهد، اسلام شناسی که عالمی پارسا، زاهد و گریزان از شهرت بود در سن 86 سالگی درگذشت.
او را *فیلسوف عدالت* نامیدند در حالی که مکتب معارفی خراسان که او مکتب تفکیک را برای آن نام نهاده بود، ضد فلسفه و فلسفه را منهدم کننده اسلام می دانست. زیرا تفکیکی ها بر این باور بودند که باید سه روش معرفتی، قرآن، فلسفه و عرفان را باید از هم جدا کرد.
استاد محمدرضا حکیمی عمر خود را به ترویج معارف قرآنی و سیره و سلوک امیرالمؤمنین علی (ع) و پاسداشت عدالت، مبارزه با فقر و حمایت از محرومان کرد. او گریزان از نام و شهرت بود. در سال 1388 در مراسم کتاب سال، اثر او برگزیده شد اما از قبول شرکت در مراسم و پذیرش جایزه خودداری کرد، همانطور که در سالهایی که معاون سیما بودم خیلی تلاش کردم که در مراسم چهره های ماندگار به ما افتخار بدهد که با مهربانی و بزرگواری خاص خود عذرخواهی کرد.
آثار و تألیفات او ماندگار و اثر گذار است؛ الحیا، خورشید مغرب، عقل سرخ، عاشورا: مظلومیتی مضاعف، تفسیر آفتاب، فریاد روزها.
در ویراست جدیدکتاب جریان شناسی سیاسی در ایران درباره مکتب تفکیک و نقدهای وارده بر آن نوشته ام.
او خردمندی پارسا و فقیهی عالم بود، خدایش بیامرزد.