مسئولان کردستان حداقل امکانات را به بانوی ملی‌پوش ندادند

سنندج - الناز باجلانی، بانوی ملی‌پوش وزنه‌بردار کردستانی بی‌توجهی مدیران و مسئولان متولی ورزش را عامل اصلی ناامیدی ورزشکاران کردستانی در رشته‌های مختلف از جمله وزنه‌برداری بیان کرد.

به گزارش خبرنگار مهر، شاید اگر اسم ورزش وزنه برداری به گوشتان خورده باشد بدون فکر کردن ذهنتان به سراغ یک مرد تنومند و قوی برود، اما باید دانست که وزنه برداری تنها شاید اسم بزرگی داشته باشد یا شاید هم واقعا ورزش سنگینی است.

رشته وزنه برداری در کشور ما به دلیل موفقیت‌های پی در پی شماری از ورزشکاران آن در رقابت‌های جهانی و المپیک محبوبیت زیادی را کسب کرده است و به همین دلیل شمار زیادی از نوجوانان و جوانان علاقه‌مند به این رشته روی آورده‌اند.

استان کردستان هر چند که در رشته‌های تیمی نام و نشان چندانی در سطح کشور ندارد ولی در کنار آن در رشته‌های انفرادی وضعیت خوبی دارد و به دلیل وجود استعدادهای ناب در این استان هر از چند گاهی یک ورزشکار نخبه موجب کسب افتخار برای کردستان می‌شود.

طی چند سال اخیر، نوجوانی دختر در یکی از سنگین‌ترین رشته‌های ورزشی در سایه حمایت‌های پدر خود در حال کسب افتخار است، تا جایی که وی با وجود سن و سال کم، ولی در رقابت‌های مختلف داخلی و حتی بین المللی کسب افتخار کرده است.

الناز باجلانی هنوز سن و سال چندانی ندارد ولی در همین چند سالی که به ورزش وزنه برداری روی آورده، توانسته است چندین عنوان مختلف را کسب کرده و یکی از امیدهای اصلی کشور در سال‌های آینده برای حضور در رقابت‌های بین المللی و جهانی باشد.

این ورزشکار جوان کامیارانی نه تنها تعداد زیادی از رکوردهای داخلی را جابه‌جا کرده که در کنار این مهم به عنوان عضو تیم ملی کشورمان در رقابت‌های بین اللمی نیز حضوری موفق داشته و امیدوار است که در سال‌های آینده بتواند در رقابت‌های جهانی همچنان کسب افتخار کند.

* چگونه با ورزش وزنه برداری آشنا شدید؟

با پدرم که خود سال‌ها ورزش وزنه‌برداری را انجام داده است مشغول تماشای المپیک 2012 بودیم که به یک‌باره سوالی در ذهنم به وجود آمد مبنی بر اینکه آیا بانوان هم می‌توانند ورزش وزنه‌برداری را انجام بدهند؟ پدرم با شنیدن این جمله و اشتیاقی که از سوال من پیدا بود، گفت: متأسفانه رشته وزنه برداری بانوان در ایران هنوز وجود ندارد اما از همین فردا آموزش را برای تو شروع خواهیم کرد و از صبح فردای همان روز تمرینات و بدنسازی را شروع کردیم.

با اعلام بیانیه فدراسیون وزنه برداری مبنی بر دعوت از بانوان علاقه مند به ورزش وزنه‌برداری بر روی سایت فدراسیون و با شنیدن این خبر من خودم را برای رکوردگیری که قرار بود انجام شود آماده کردم.

با انجام رکوردگیری فدراسیون توانستم در همه رده‌های وزنی بالاترین مجموع مهار وزنه را داشته باشم و بعد از آن برای تیم ملی نوجوانان برای شرکت در مسابقات آسیایی ازبکستان انتخاب شدم که در این مسابقات نیز توانستم مقام پنجم را کسب کنم.

چند ماه بعد از مسابقات آسیایی، در مسابقات قهرمانی کشور توانستم به مقام اول برسم و در المپیاد استعدادهای کشور نیز توانستم عنوان قوی‌ترین نوجوان بانوی کشور را به خودم اختصاص دهم.

* با سخت و سنگین بودن وزنه برداری مشکل ندارید؟

درست است که بانوان از لحاظ بدنی و قوای جسمانی از آقایان در این رشته ضعیف‌تر هستند، اما باید مد نظر داشت که این رشته در کشور ما برای بانوان تازه شروع شده است و امیدوارم در آینده‌ای نزدیک شاهد افتخارآفرینی‌هایی برای بانوان در این رشته باشیم.

واقعیت این است که هر رشته ورزشی در جای خود نیازمند تلاش و جدیت است ولی شرایط برای وزنه برداری کمی متفاوت است و به همین دلیل فعالیت در این رشته نیازمند صرف انرژی بیشتری است و به همین دلیل هم من از تمامی توان خود برای کسب موفقیت در این رشته ورزشی استفاده می‌کنم.

* پدر شما تا چه اندازه توانسته است بر زندگی ورزشی شما اثرگذار باشد؟

پدرم همواره کنار من زحمت‌های زیادی را متحمل شده و با توجه به فعالیت خودش در این رشته و با تمرین‌ها و راهنمایی‌های مستمری که به من در طی کردن این راه دشوار می‌داد راه ترقی را برای من هموارتر کرد، به نحوی که اگر پیگیری‌های پدرم نبود شاید من در نیمه راه قافله را باخته بودم.

واقعا جایگاه امروز من در رشته وزنه برداری در سطح استان و کشور مرهون حمایت‌های پدرم به عنوان یک پدر و یک مربی ورزشی از من حمایت کرده و بدون شک این حمایت‌ها عامل اصلی موفقیت‌های من به شمار می‌رود و امیدوارم که در سایه این حمایت‌های همیشگی همچنان بتوانم به موفقیت بهتر و بیشتری در رشته وزنه برداری دست پیدا کنم.

* در این شرایط خاص کرونایی چگونه خودتان را آماده نگه داشته‌اید؟

با این شرایط خاصی که در حال حاضر بر جامعه حاکم است و با تعطیلی باشگاه‌های ورزشی طبیعتا شرایط تمرین کردن من نیز تغییر کرده است و تمریناتم را در خانه و با وسایل دست سازی که آن را نیز پدرم برایم ساخته است ادامه می‌دهم تا حداقل آمادگی خودم را حفظ کنم و واقعا انتظار داریم که مسئولان و متولیان ورزش استان و شهرستان، کمی هم به فکر ورزشکاران قهرمان باشند چرا که تعطیل شدن تمرینات موجب از بین رفتن جایگاه ما در ورزش می‌شود.

* ورزش و جوانان و هیأت وزنه برداری پیگیر تمرینات شما هستند؟

متأسفانه ورزش و جوانان استان و هیأت وزنه برداری در این مدت هیچ احوالی از من نپرسیده‌اند به گونه‌ای که من با وزنه‌های دست ساز تمرین می‌کنم و این در حالی است که چند ماه است درخواست یک هالتر و چند وزنه را به اداره کل ورزش و جوانان داده‌ام و هیچ جوابی به من داده نشده است و مدیران ورزشی استان کردستان تنها در زمان مسابقات و مدال آوری به فکر من و دیگر ورزشکاران امثال من می‌افتند.

* آینده خودت را چگونه می‌بینی؟

آنچه برای من در آینده مهم است برنامه‌ریزی برای موفقیت‌های بیشتر و کسب مدال در مسابقات بین المللی است و من نیز تمام سعی و تلاش خود را انجام می‌دهم تا در آینده بتوانم بیش از آنچه که امروز به دست آورده‌ام را کسب کنم و در این راستا آرزو دارم که همواره پرچم کشورم را در رقابت‌های بین المللی به اهتزاز درآورم.

* سخن پایانی شما؟

در پایان از همه کسانی که من را در راه دشوار وزنه برداری حمایت کردند کمال تشکر را دارم و قدردان تمام زحماتی هستم که پدرم در این سال‌ها در مسیر ورزش حرفه‌ای من کشیده است.