معجزه اراده در فینالی غیرقابل باور / من یک بازیگرم، تیرانداز بدون بازو فاتح طلاها و قلبها!

به گزارش"ورزش سه "، پاریس و رقابت های پارالمپیک در فینال تیراندازی با کمان از فاصله 50متر شاهد تصاویری بود که باورش در مخیله هم نمی گنجد. فینال کامپوند و دقایقی قبل از آن نیمه نهایی آن شاهد حضور یک پدیده تکرار نشدنی در ورزش بود، مردی که حس خواستن، اراده، بازگشت به زندگی و میل به پیروزی را به هر بیننده ای تزریق می کرد و همه مردم دنیا را که این فینال را همانند ما ایرانی ها از گیرنده های تلویزیونی می دیدند میخکوب صفحه جادویی کرده بود.

مت استاتزمن کماندار آمریکایی بدون دست و با پا وارد رقابت با کماندارانی شده بود که با دو دست سالم و رکوردهایی بی نقص شرایط حضور در المپیک را هم داشتند. کماندار آمریکایی در حالی که کمان سنگین را با پا از زمین جدا می کرد با تمرکز بالا و با بازویی که استفاده از ان در حالت عادی سخت است تیر را به سینه می کشید و با تمرکز بالا به هدف می زد، اهدافی که در مرحله نیمه نهایی و فینال با نمره 10 بارها اتفاق افتاد تا حریف او در نیمه نهایی که رکورد پارالمپیک با 148 امتیاز داشت را در همین امتیاز به تک تیرطلایی بکشاند.

تک تیری که در رقابت میلی متری و نزدیکی آن به خال به نفع پدیده دوست داشتنی آمریکایی ها تمام شد تا او در عین ناباوری رکورد دار پارالمپیک را از پیش رو بردارد و به مصاف دیگر حریف قدرتمند چینی خود برود.

همراهی تماشاگران با او و لبخند زیبای او پس از هدف و لایک دوست داشتنی او با شصت پا به جمعیت، کماندار آمریکایی را محبوب هواداران کرد تا در فینال جمعیت حاضر در محل رقابت هوادار این مرد با اراده باشند. مردی که قبل از شروع رقابت ها در مرحله مقدماتی رو به عکاسان گفته بود: ""از زمانی که خیلی کوچک بودم، به خودم گفتم که می خواهم زندگی ام سرگرم کننده باشد، دوست داشتم بازیگر شوم!"

قبل از شروع مرحله مقدماتی موجب تعجب جکی چان نامدار به جهت سنگینی کمان و نحوه برداشتن آن با پای خود شده بود فینال را برابر شین لیانگ آی چینی با ضربات متعدد به سیبل و گرفتن نمره 10شروع کرد. هوادارها با او همراه شده بودند و او در عین ناباوری و در حالی که باورش هم سخت بود توانست از 15 تیر خود 14 تای ان را به هدف بزند و با یک نمره 9 با نمره نهایی خیره کننده 149 و دو امتیاز اختلاف با رقیب چینی نه تنها قهرمان شود، بلکه رکورد پارالمپیک را هم به نام خود بزند و همهمه عجیبی را در محل برگزاری فینال برپا کند.

نبرد به اتمام رسید و حریف چینی که باور نمی کرد فینال و طلا را به این رقیب با اراده خود واگذار کرده است، شکار عکسانی شد که لحظه دست دادن او با پای مت استاتزمن بودند، پایانی بی نظیر از شبی فراموش شدنی از مردی که بدون دست در ورزشی قهرمان شد که دو دست نقش اصلی را در آن دارند، او بدون ابزار و بدون هیچ امیدی شاید روز اول برای این رشته عزم آغار را سرود، آغازی که پایانش طلای پارا المپیک بود و پر از درس برای کسانی که برای نرسیدن به هر جایگاهی به دنبال بهانه هستند.

این طلا و این لحظه برای وررش پارالمپیک و هدف آن بس است، هیچ چیز نمی تواند ما را از هدف مان دور کند، این ما هستیم که آینده را می سازیم و رقیب ما خود ما است. پارالمپیک و سردمداران آن باید ممنون این شب فراموش نشدنی و این نمایش تکرار نشدنی مردی باشند که بدون دست در ورزشی که دو دست در آن نقش اصلی را دارند، طلای المپیک و رکورد آن را به نام زد تا روح المپیک را به تصویر بکشاند.

محمدرضا تقی خانی