ملی پوش فوتبال ساحلی روسیه: میخواهم به جوایز متعدد فردی خود، جامهای تیمی بیشتری اضافه کنم
آکیلباوا ملی پوش فوتبال ساحلی روسیه گفت: از شرکت نکردن تیم ملی فوتبال ساحلی آقایان ایران در مسابقات جام جهانی فوتبال ساحلی 2021 تعجب کردم.
باشگاه خبرنگاران جوان - تیم ملی فوتبال ساحلی بانوان روسیه یکی از تیمهای قدرتمند جهان است و در مسابقات مختلف در سال گذشته عملکرد خوبی را در مسابقات بین المللی کسب کرده است. تیم ملی فوتبال ساحلی بانوان روسیه در مسابقات جام بین قارهای فوتبال ساحلی بانوان موفق شد مقام دوم این تورنمت را کسب کند.
از چه زمانی ورزش را شروع کردید؟
من آنا آکیلباوا دروازه بان تیم ملی فوتبال ساحلی بانوان روسیه هستم. من در تاریخ 9 نوامبر 1991 در یک شهر استانی کوچک در روسیه به دنیا آمدم. من خانواده کوچکی دارم و به همراه مادر، پدر، مادربزرگ و برادر بزرگتر خود زندگی میکنم. از سن 7 سالگی بود که وارد ورزش شدم. 12 سال است که به صورت حرفهای در اسکی صحرایی مشغول هستم. به مدت 5 سال کاپیتان تیم بسکتبال مدرسه بودم و پس از فارغ التحصیلی از مدرسه، به سنت پترزبورگ نقل مکان کردم و در آنجا وارد دانشگاه شدم. از سال 2011 به انجام فوتبال ساحلی مشغول شدم که با تمام وجودم عاشق آن ورزش شدم.
چرا از بین این همه ورزش، فوتبال ساحلی را انتخاب کرده اید؟
فوتبال ساحلی با سایر ورزشها متفاوت است. این یک بازی پویا، غیرقابل پیش بینی، روشن، خارق العاده، صمیمانه و مبارزهای است. نتیجه یک بازی فوتبال ساحلی را نمیتوان به هیچ وجح حدس زد و به همین دلیل است که عاشق این ورزش شدم. میتوانم با اطمینان بگویم که شن عنصر من است. پدرم همیشه نتایج ورزشی من را دنبال میکرد. همیشه من را نصیحت یا اشتباهات من را گوشزد میکرد. همیشه از من حمایت کرد، اشک هایم را پاک کرد، به قدرتم ایمان آورد و از موفقیت من خوشحال شد.
چقدر تمرین کردید تا به اردوی تیم ملی فوتبال ساحلی دعوت شوید؟
تیم ملی فوتبال ساحلی بانوان در روسیه برای اولین بار در سال 2018 تاسیس شد و من دعوت نامه دریافت کردم تا عضو تیم ملی فوتبال ساحلی بانوان روسیه شوم. این حس فراموش نشدنی بود. تا به حال فوتبال ساحلی برای من مثل یک سرگرمی بود و بعد از دعوت شدن به تیم ملی همه چیز تغییر کرد و من متوجه شدم که باید حرفهای و شماره یک تیم خود شوم.
چه افتخاراتی با تیم ملی فوتبال ساحلی بانوان روسیه کسب کرده اید؟
با تیم ملی فوتبال ساحلی بانوان روسیه در 4 سال جوایز زیادی را کسب کردم. من جام ملتهای اروپا (2018)، جام ملتهای اروپا (2019)، مقام سوم در جام بین قارهای (2021)، مقام اول در سوپرفینال یورولیگ (2021) و جوایز انفرادی زیادی هم به عنوان بهترین دروازه بان دریافت کردم.
کدام یک از مسابقات تیم ملی برای شما جذاب و مهم بوده است؟
از بین تمام بازیها، میتوانم به بازی با اسپانیا در فینال یورولیگ که با نتیجه 4 بر صفر پیروز شدیم، اشاره کنم. قبل از آن بازی ما در 4 تقابل قبلی خود مقابل اسپانیا شکست خورده بودیم. خیلی عصبانی بودم و میخواستم انتقام این 4 شکست را بگیرم. این نگرش دیوانه وار به من کمک کرد تا بهترین بازی تمام دوران حرفهای ام را انجام دهم، اما همه تیم عالی بازی کردند، تقریباً تمام حملات اسپانیا را با موفقیت کنترل کردیم و در نهایت پیروز بازی شدیم.
اهداف شما برای آینده چیست؟
من میخواهم به جوایز متعدد فردی خود، جامهای تیمی بیشتری اضافه کنم. صادقانه بگویم، من هرگز به چیزی امیدوار نیستم. من فقط به کار و تلاش اعتقاد دارم. هر سال من بالاترین و سختترین اهداف را برای خود تعیین میکنم. من برای غیرممکنها تلاش میکنم تا حداقل بیشترین بهره را ببرم. مهمترین هدف من در فوتبال ساحلی تبدیل شدن به بهترین دروازه بان جهان است و بعد از آن میتوانم بازنشسته شوم.
آیا تاکنون مصدومیت سنگینی در حین بازی داشته اید؟
بله، در مسابقات قهرمانی روسیه مصدومیت ناخوشایندی داشتم. در مسابقه اول انگشت دست راستم شکست. این مصدومیت شرایط را برای من خیلی سخت کرد، چون با دست راستم توپ را پرتاب میکنم. من تمام مسابقات را با درد وحشتناک و مصدومیتی که داشتم، بازی کردم، اما در نهایت تیم من پیروز شد و من عنوان بهترین دروازه بان را با مصدومیتی که داشتم، کسب کردم برای همین است که می گویم هیچ چیز غیر ممکن نیست.
در مورد تیم ملی فوتبال ساحلی ایران تاکنون مطلبی خوانده اید؟
تاکنون در مورد تیم ملی ایران مطلبی مطالعه نکرده ام، اما همه بازیهای تیم ملی فوتبال ساحلی آقایان را تماشا کردم. این یک تیم بسیار قوی و سازمان یافته با بازیکنان باهوش و دروازه بانهای بزرگ است. برای من تعجب آور بود که تیم ملی فوتبال ساحلی آقایان ایران در جام جهانی شرکت نکرد، اما من معتقدم که به زودی این اتفاق میافتد. من نمیتوانم در مورد ایران چیزی بگویم، زیرا هرگز به این کشور سفر نکردهام، اما واقعاً میخواهم از این کشور به خصوص شهر تهران دیدن کنم.
خبرنگار: امیرحسین نصرالهی
بیشتر بخوانید