مهاجرت یا عاشق شدن؛ چرا حسین رسولی به کشور بر نمی‌گردد؟

بهمن ماه سال گذشته و در زمان حضور ایرج عرب به عنوان سرپرست در فدراسیون دوومیدانی، دو پرتابگر ایران به نام های بهنام شیری و حسین رسولی برای برگزاری اردوی آماده سازی راهی بلاروس شدند. اردویی که باتوجه به شرایط جغرافیایی بلاروس در آن زمان و همچنین رکوردهای این دو ورزشکار باعث اعتراض هایی شد. به دلیل همه گیری ویروس کرونا این دوومیدانی کاران مجبور شدند بیش از زمان تعیین شده در این کشور بمانند؛ تا درنهایت بعد از کش و قوس های فراوان بهنام شیری، اواسط خرداد به ایران بازگشت اما خبری از رسولی نبود!

علت برنگشتن حسین رسولی پرتابگر دیسک ایران به کشور بنابر آنچه از سوی پدرش عنوان شده، ازدواج در بلاروس است؛ آن هم بخاطر علاقمند شدن او به یک دختر بلاروسی.

مهدی مبینی سرپرست فدراسیون دوومیدانی با تایید این مطلب اظهار کرد که پدر رسولی عنوان کرده او درگیر کارهای ازدواج خود در بلاروس است و به همین دلیل در این کشور مانده تا در هفته های آتی به ایران برگردد.

مخفی کردن ازدواج!

اما به نظر می رسد احتمالا همه چیز به این مسئله باز نمی گردد. رسولی که با پول فدراسیون (بیت المال) توسط ایرج عرب به بلاروس فرستاده شده، اگر در نظر داشت به خاطر ازدواج در بلاروس بماند باید هزینه اقامت خود به خاطر این مسائل را شخصا پرداخت می کرد.

اینکه رسولی تصمیم به ازدواج در کشور بلاروس گرفته یا خیر یک مسئله شخصی است و به فدراسیون هم ارتباطی ندارد اما اینکه این موضوع مدت ها از مسئولان مخفی شده و صحبت های متنقاضی هم صورت بگیرد کار اخلاقی نیست.

بنابر اطلاعات خبرنگار جی پلاس؛ این اتفاقات در حالی رخ داده که حدود 17 هزار و500 دلار برای اقامت شیری و رسولی از سوی فدراسیون هزینه شده و فدراسیون به تعهداتش در سه ماه تعیین شده پایبنده بوده است. حتی سفارت ایران در بلاروس هم چندین بار شرایط خوبی را برای این دو ورزشکار ایرانی مهیا کرده و پیگیر وضعیتشان بوده است.

البته شاید برخی قول ها نظیر پرداخت دستمزد 1500 دلاری در بلاروس و جوسازی ها به مانند کسب سکوی المپیک 2020 توسط او در این اتفاق بی تاثیر نبوده و رسولی را به ماندن در بلاروس علاقمند کرده است. رسولی که جزء جوانان مستعد دوومیدانی ایران است پیش از این هم انتقادهایی را از فدراسیون دوومیدانی وقت، بخاطر ادعای عدم توجه کافی به خودش، مطرح کرده بود.

صحبت های متناقض در بلاروس

اما حسین رسولی 21 اردیبهشت در مصاحبه ای گفته بود که اوضاع آن ها در بلاروس وخیم است و حتی غذای درست و حسابی هم نخورده اند؛ و این چنین ادامه که: من و بهنام شیری روزهای خیلی سختی را سپری می‌کنیم و هیچ‌کس جویای حالمان نیست. اگر فدراسیون خزانه‌اش خالی بود چرا ما را به اردویی پر از استرس فرستاد؟ اکنون سه هفته است که غذای درست و حسابی نخورده‌ایم و هر روز ضعیف‌تر از دیروز می‌شویم حتی صاحبخانه به دلیل ندادن اجاره می‌خواهد که ما را از خانه بیرون کند. فدراسیون دوومیدانی با این کار آبروی من و بهنام شیری را نبرد بلکه آبروی ایران را برد. این بلایی که فدراسیون سر ما آورد از 100 بار کرونا گرفتن برایمان بدتر بود! ما حتی پول برای غذا خوردن نداریم.

(برخی از تصاویر زیر در زمان همین مصاحبه های رسولی درصفحه اش منتشر شده که خیلی خبری از شرایط سخت نیست)

بعد از بازگشت شیری، حسین رسولی در مصاحبه دیگری گفت: با پرواز بعدی که تقریبا دو هفته دیگر است، به کشور برمی‌گردم و در این مدت هزینه های اقامتم با فدراسیون است. این که دیگر به ایران برنمی‌گردم، درست نیست. (او اصلا اشاره ای به علت ماندنش نکرد!)

مصاحبه اول و دوم رسولی در تناقض با هم قراردارد. مثلا رسولی که شرایطش در بلاروس را تا این حد وخیم اعلام کرده بود، چگونه برای رهایی از چنین شرایط سختی همراه با شیری به ایران بازنگشت؟!

او که این شرایط دشواری در بلاروس دارد چطور تصمیم به ازدواج در همین وضعیت گرفت؟!

سوال دیگر هم اینکه او چرا همان مقطع اعلام نکرد که قصد ازدواج در این کشور را دارد و به همین دلیل می خواهد در بلاروس بماند؟ رسولی تاکنون در هیچ مصاحبه ای اعلام نکرده که برای پیگیری کارهای ازدواجش در بلاروس مانده و این موضوع هم توسط پدر او به سرپرست فدراسیون اعلام شده است!

همچنین او که در صحبت با نماینده سفارت ایران اعلام کرده با دختر مورد علاقه اش نامزد کرده چرا این موضوع را در مصاحبه هایش و حتی به فدراسیون نگفت؟!

جدا از هر نقدی که ممکن است به عملکرد فدراسیون دوومیدانی به ویژه درباره اعزام ها داشته باشیم اما درباره اینکه رسولی مدعی شده اگر فدراسیون پول نداشته، چرا او را به چنین اردوی طولانی مدتی اعزام کرده می توان این را هم گفت که در زمان اعزام شیری و رسولی اپیدمی کرونا وجود نداشت و قرار بر این بود آن ها زود به ایران برگردند.

در شرایطی که فدراسیون های ورزشی و همینطور دوومیدانی کاران ایران، برای حضور در بعضی اردوها محدودیت های مالی دارند و در راستای منافع ملی و افزایش احتمال موفقیت ورزش کشور برای المپیک 2020 اردوها را اولویت بندی می کنند، انتظار این هست که هزینه اقامت شخصی ورزشکاران در کشورهای خارجی، توسط فدراسیون ها هزینه نشود و چه بد که ورزشکاری پیرامون این موضوع طلبکار هم بشود!

حسین رسولی می تواند هر تصمیمی برای آینده اش بگیرد اما مناسب است که او پاسخگوی این رفتار ظاهرا نه چندان حرفه ای باشد و به ابهامات مطرح شده پاسخ دهد. (خبرنگار جی پلاس پیش از این یادداشت، تلاش کرد تا گفت وگویی را با این دوومیدانی کار کشورمان داشته باشد اما او با وجود دریافت پیام، هنوز پاسخی نداده است.)

256 41