مهدیه تسنیم | آبادانی زمین و احیای انسان‌ها در عصر ظهور

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در بخشی از دعای عهد می خوانیم «وَ اعمُرِ اللهُمَ بِهِ بِلادَکَ، وَ أَحیِ بِهِ عِبادَکَ، فَاِنَکَ قُلتَ وَقَولُکَ الحَقُ: ظَهَرَ الفَسادُ فِی البَرِ وَ البَحرِ بِما کَسَبَت أَیدِی الناسِ، فَأَظهِرِ اللهُمَ لَنا وَلِیَکَ وَ ابنَ بِنتِ نَبِیِکَ المُسَمَی بِاسمِ رَسُولِکَ، حَتَی لَایَظفَرَ بِشَیء مِنَ الباطِلِ اِلا مَزَقَهُ، وَ یُحِقَ الحَقَ وَ یُحَقِقَهُ»؛ یعنی خدایا به دست او (امام عصر (عج)) سرزمین‌هایت را آباد کن و بندگانت را به وسیله او زنده فرما، به درستی که تو فرمودی و گفته‌ات حق است که: «در خشکی و دریا به سبب آنچه [از اعمال زشت] که مردم به دست خود مرتکب شدند تباهی و فتنه آشکار شده است». خدایا، ولی خود و فرزند دختر پیامبرت که به نام رسولت نامیده شده، برای ما آشکار کن تا به چیزی از باطل دست نیابد، مگر آن را از هم بپاشد و حق را پابرجا و ثابت کند.

این فراز از دعای عهد اشاره به مقطع ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه دارد. از خداوند می خواهیم سرزمین‌ها و بلاد خود را به واسطه امام به عمران و آبادانی بکشاند و بندگانش را به واسطه ایشان احیاء کند. درباره این دو فراز، احادیث متعددی در منابع یافت می شود؛ از جمله آنکه امام حسین علیه السلام در آخرین خطبه روز عاشورا خطاب به اصحاب خویش ضمن اشاره به مراحل رجعتشان در دوران پس از ظهور، فرمود: «(در عصر ظهور) در روی زمین شخص نابینا و زمینگیر و مبتلایی نخواهد بود، مگر اینکه خداوند به وسیله ما اهلبیت بلا را از او برطرف می‌کند و به قدری برکت از آسمان به سوی زمین نازل می‌شود که شاخه درخت از زیادی میوه می‌شکند! میوه زمستانی در تابستان و میوه تابستانی در زمستان خورده می‌شود‌؛ وَ لَیُنزِلَنَ البَرَکَهَ مِنَ السَمَاءِ اِلَی الأَرضِ حَتَی اِنَ الشَجَرَهَ لَتُقصَفُ بِمَا یَزِیدُ اللَهُ فِیهَا مِنَ الثَمَرَهِ وَ لَتَأکُلُنَ ثَمَرَهَ الشِتَاءِ فِی الصَیفِ وَ ثَمَرَهَ الصَیفِ فِی الشِتَاءِ» سپس امام حسین علیه السلام این برکات را تأویل این آیه از قرآن معرفی کرده و فرمود: «(این همه برکات) معنای اینسخن خداوند است که فرمود:«وَ لَو أَنَ أَهلَ القُری آمَنُوا وَ اتَقَوا لَفَتَحنا عَلَیهِم بَرَکات منَ السَماءِ وَالأَرضِ وَ لکِن کَذَبُوا فَأَخَذناهُم بِما کانُوا یَکسِبُونَ؛ یعنی اگر اهل کتاب ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه میکردند، ما به یقین برکاتی از آسمان و زمین برای آنان قرار می‌دادیم، ولی اینان تکذیب کردند و ما آنان را به واسطهآنچه کسب کردند مؤاخذه کردیم.» (الخرائج و الجرائح قطب راوندی، ص848)

همچنین امیرالمؤمنین علیه‌السلام طی روایتی نزدیک به عبارات دعای عهد فرمود «وَ آخِرِهِم المَهدِی ... وَ بِهِم یَعمُرُ بِلَادَهُ وَ بِهِم یَرزُقُ عِبَادَهُ وَ بِهِم نَزَلَ القَطرُ مِنَ السَمَاءِ وَ بِهِم یَخرُجُ بَرَکَاتُ الأَرض»؛ یعنی آخرینِ ایشان (یعنی اهل بیت) مهدی عجل الله تعالی فرجه است؛ خداوند به واسطه ایشان سرزمینش را آباد می کند و به واسطه ایشان بندگانش را روزی می دهد و به واسطه ایشان باران را از آسمان فرود می‌آورد و به واسطه ایشان برکات زمین را خارج می‌کند.

اما درباره درخواست احیای بندگان از خداوند به واسطه امام عصر (عج) در فراز «أَحیِ بِهِ عِبادَکَ»، می‌توان گفت یکی از مصادیق احیای بندگان، وفور علم است؛ همچنان که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود «فَالناسُ مَوتَی و أَهلُ العِلمِ أَحیاءُ»؛ یعنی مردم مردگانند و اهل علم زندگانند. امام عصر عجل الله تعالی فرجه نیز به اذن خداوند علم بندگان خدا را افزایش می دهد؛ امام صادق علیه‌السلام در این باره فرمود «علم، بیست و هفت حرف است. همه آنچه تا به امروز رسولان الهی آورده اند، تنها دو حرف است و مردم بیش از این دو حرف نمی دانند. هر گاه قائم عج الله تعالی فرجه الشریف قیام کند، بیست و پنج حرف دیگر را به اضافه آن دو حرف ارائه و در میان مردم اشاعه و آموزش می دهد؛ العِلمُ سَبعَه وَ عِشرُونَ حَرفاً فَجَمِیعُ مَا جَاءَت بِهِ الرُسُلُ حَرفَانِ، فَلَم یَعرِفِ النَاسُ حَتَی الیَومِ غَیرَ الحَرفَینِ، فَاِذَا قَامَ القَائِمُ أَخرَجَ الخَمسَهَ وَ العِشرِینَ حَرفاً فَبَثَهَا فِی النَاسِ، وَ ضَمَ اِلَیهَا الحَرفَینِ حَتَی یَبُثَهَا سَبعَهً وَ عِشرِینَ حَرفاً (مختصر البصائر، ص 320) بنابراین علم و معرفت مایه بیداری و احیاء شدن انسان‌هاست.