مهدی دوباره سر میز آقای گل‌ها نشست / همه لیگ در دور برگشت خوراک قایدی!
مهدی قایدی دو نیمه کاملا متفاوت در لیگ بیست و دوم داشته است، بازیکنی که موتور گلزنی او از هفته هفدهم روشن شد.
به گزارش "ورزش سه"، هر چقدر که بازگشت مهدی قایدی از سفر کوتاه مدت به امارات باشکوه بود، اما ستاره بوشهری آبی ها هفته های کم فروغی را نیز از سر گذراند. او در انتقالی غیرمنتظره، از شباب الاهلی به استقلال بازگشت و در همان بازی نخست برابر ملوان، هم گل زد و هم پنالتی گرفت، تا سریال پیروزی های ساپینتو در فوتبال ایران اینگونه اکران شود.
ستاره نقش اول فیلمِ درامِ پیروزی در تالاب انزلی، هر چند که سیمرغ بلورین بهترین بازیکن هفته را نیامده به زیر بغل زد و هواداران را به آینده ای پر پیچ و خم امیدوار کرد، اما نام او به همان سرعت نیز از بیلبوردهای شهر به پایین کشیده شده و وینگر بوشهری در برهوتی از گلزنی، دچار خشکسالی شد و استقلالی ها را نزدیک به 170 روز در عطش به لرزه درآمدن تور دروازه رقبا، تشنه نگه داشت.
انتظار همواره سخت و دشوار است بخصوص اگر بیش از 4050 ساعت نیز به طول بینجامد. گل قایدی، از دل کویر رویید. او روزه گلزنی خود را در کرمان باز کرد تا بگوید: «من هنوز زنده‌ام!» پیامی که رهبر ارکست این روزهای سمفونیک بزرگ استقلال، در هر بازی و در هر شهر آن را تکرار کرده و حریفان را از دم تیغ می گذراند!
بیاید اعتراف کنیم که مشکلات چند وقت اخیر استقلال می توانست هر تیمی را به مرز نابودی بکشاند. نگرفتن دستمزدها، مشکلات سخت افزاری، فقر امکانات و... برای اضمحلال هر تیمی کفایت می کند. اما... اما حذف از آسیا، همان تیر خلاصی بود که بر شقیقه آبی ها وارد گشت و حتی اگر شما پوستتان از "پوست شیر" باشد و به عنوان محبوب ترین نقش اول میلیون ها تماشاگر معرفی شوید، با این شلیک محکوم به مرگ هستید، مگر اینکه شما استقلال باشید و کوهی از انرژی از سوی یک مرد پرتغالی و ستاره ای بوشهری پشتتان باشد که باز هم به جنگیدن ادامه دهید!
شاید بازیکنان استقلال می توانستند یک جوری با داغ حذف از آسیا کنار بیایند، اما استندآپ کمدی "فتح‌الله شو" به گردانندگی حسین قربانزاده و اجرای محمدحسین میثاقی، همان چیزی بود که که شما را از گودال حاشیه به سیاه چاله ای از بحران بیندازد. اما حتی همین گل بخودی های مدیریت نیز نتوانسته مانع از موفقیت های تیم ساپینتو شود که مهدی قایدی نقش عمده ای در این دستاوردها داشته است.
برگردیم سر اصل مطلب و برای دقایقی هم که شده، آشوب های مدیریتی استقلال را فراموش کنیم و از آمارهای مهدی قایدی لذت ببریم. بازیکنی که در 17 هفته از رقابت های لیگ برتر (البته او هفته اول را از دست داده بود)، تنها در همان مراسم پاگشا از دبی به انزلی، دروازه تیم مازیار را گشود و در تمام این 17 هفته، دروازه ها برابر او طلسم شده بودند و توپ هایش خیال گل شدن نداشتند.
اما آمار مهدی در این روزها رویایی است. هشت بازی و هفت گل. شگفت انگیز! البته اگر او در بازی با مسجدسلیمانی ها کمی دقت به خرج می داد و پنالتی که خودش گرفته بود را گل می کرد، این آمار اکنون 8 از 8 بود! اعداد فوق العاده هستند. بخصوص اینکه از وقتی قایدی با گلزنی آشتی کرده، استقلال هم بازی هایش را می برد، خوب هم می برد!
داشتن این بازیکن برای هر مربی ای، یک موهبت بزرگ است که البته جایش نیز در تیم ملی قطعا خالی است. یک بازیکن ریز نقش، سرعتی، تکنیکی و خوی پنالتی گیری که در ژنتیک بوشهری هاست. حالا او باید در فینال های باقیمانده نیز مثل هفته های اخیر بدرخشد. چرا که نگاهی به تاریخ نشان می دهد که هر گاه قایدی روی فرم بوده، استقلال هم نتیجه گرفته است. و این همان چیزی است که ساپینتو به آن نیاز دارد، همان چیزی که هواداران به آن نیاز دارند، همان چیزی که خود قایدی نیز به آن نیاز دارد.
