مهران غفوریان: دوست دارم در تلویزیون دیده شوم تا نمایش‌خانگی / سرنوشتِ "زیر آسمان شهر" به کجا می‌رسد؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نزدیک به دو دهه او را از قاب تلویزیون در قامتی آشنا دیده بودیم. اما این روزها دیگر خبری از آن قامتِ در تلویزیون نیست و بیشتر او را در شبکه نمایش‌خانگی و سینما می‌بینیم. خودش دوست دارد در تلویزیون باشد و به خبرنگار تسنیم می‌گوید من عاشق تلویزیونم! اما شرایط را باید فراهم کنند. هنوز هم خیلی‌ها او را بهروز خالی‌بند صدا می‌کنند.

غفوریان دوران کودکی‌اش تا کلاس اول ابتدایی را در تهران محله جیحون گذرانده است. سپس به خاطر موقعیت کاری پدرش رهسپار شهرهای آبادان و خرمشهر می‌شوند و 8 سال را نیز در سیرجان می‌گذرانند. غفوریان می‌گوید آن‌قدر در برنامه‌های مختلف درباره پدرم حرف زدم که فکر کنم همه بدانند که پدرم ناخدای نیروی دریایی بوده است. او درباره بازگشت به تهران و ساکن شدن در تهرانسر می‌گوید که پدرش خانه‌ای در تهرانسر در شهرک دریا می‌سازد و ساکن آنجا می‌شوند و این روزها هم ساکن شهرک اکباتان است. او درباره دوران کودکی‌اش می‌گوید: من رکورددار ایستادن جلوی تلویزیونم. از همون اولش می‌خواستم برم توش... تا اینکه بالأخره موفق شدم... سوهان روح کسانی بودم که می‌خواستند تلویزیون ببینند.

غفوریان درباره ورودش به تلویزیون می‌گوید که اولین بار با دعوت یک دوست در تست برنامه 39 به کارگردانی داریوش کاردان و مهرداد خسروی شرکت کردم و آنجا برای بازی پذیرفته شدم. سال آخر هنرستان بودم. دستمزدم در آن برنامه 29 هزار تومان بود. او درباره ویژگی‌های این برنامه تلویزیونی گفت که این مجموعه یک نگاه روشنفکرانه داشت. برخلاف "ساعت خوش" که نگاه عامه‌پسندی داشت و به شدت هم میان مرم جا باز کرد. با احترام به داریوش کاردان باید بگویم که با پخش شدن ساعت خوش، ما (تولیدکنندگان برنامه 39) پودر شدیم.

وقتی در خصوص تلویزیون صحبت می‌کند باز به نقش "تیرتپر" اشاره می‌کند. همان نقش پیرمرد با نمکی که غفوریان بازی کرد. غفوریان درباره ایده شخصیت‌سازی این پیرمرد می‌گوید که آن را از پدربزرگ مادری‌اش الهام گرفته و تعریف می‌کند که چطور بعد از پخش این برنامه وقتی به خانه پدربزرگ و مادربزرگ‌اش رفته است؛ پدربزرگ‌اش به او کم‌محلی کرده و به مادربزرگ‌اش گفته است که مهران را تحویل نگیرد.

مهران غفوریان درباره بازگشت چهره‌های محبوب و کاربلد به تلویزیون در جریانِ گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم تأکید کرد: امیدوارم شرایطش فراهم شود که بیشتر برای تلویزیون کار کنم برای اینکه تلویزیون را بسیار دوست دارم. واقعاً خودم عاشق کار کردن در تلویزیونم؛ برای اینکه همه مردم تلویزیون می‌بینند تا پلتفرم و نمایش‌خانگی! این فضا را عده‌ای می‌بینند و در مناطق دوردست و محروم بیشتر قابِ تلویزیون را تماشا می‌کنند. واقعاً اگر کسی هم می‌خواهد برای مردم کار کند باید در تلویزیون کار کند."

او در پاسخ به این سؤال که خودش قرار است کاری در تلویزیون به عنوان کارگردان و یا بازیگر داشته باشد، گفت: ان‌شاءالله موقعیتش فراهم شود حتماً، شاید سرنوشتِ "زیر آسمان شهر" هم مشخص شد.

این بازیگر سینما و تلویزیون همچنین درباره حضورش در کارهای جدی هم گفت: هر هنرپیشه‌ای دوست دارد که همه نقش‌ها را بازی کند اما حقیقتاً کمدی سخت‌تر از نقش‌های جدی و درام است. به نظرم خنداندن خیلی کار سخت‌تری است. البته کار جدی هم سختی‌های خودش را دارد. من به عنوان یک هنرپیشه دوست داشتم که خودم را در کار جدی هم محک بزنم. حالا اکثر کارهایی که پیشنهاد می‌شود، جدی‌اند و حالا باید دید که چطور است و باید ببنیم از مردم چه بازخوردهایی خواهیم داشت.

غفوریان در پاسخ به این سؤال که آیا مخاطب مهران غفوریان را در نقش‌های جدی می‌پذیرد یا پس می‌زند، گفت: الان با قبل متفاوت‌ترم؛ کسی چند دقیقه با من صحبت می‌کند تازه متوجه شود مهران غفوریانم! 54 کیلو وزن کم کرده‌ام و پیش از این هم کمدین‌های دیگری مثل سعید آقاخانی حتی برای نقش جدی سیمرغ گرفته‌اند. در سریال "نون. خ" هم کارگردانی می‌کنند و نقش شیرینی هم دارند. امیدوارم مردم مرا در نقش جدی هم بپذیرند و البته به این معنی نیست با کار کمدی خداحافظی کرده‌ام! عاشق کمدی‌ام، استندآپ هم خواهم کرد و کار خوب هم باشد می‌سازم.

او درباره شایعه فصل جدید ساخت "زیر آسمان شهر" که قرار بود به مرحله ساخت برسد آیا با شروع سریال‌ها و نقش‌های جدی پرونده این مجموعه بسته می‌شود، گفت: پرونده هیچ‌چیز نمی‌تواند بسته شود آن کاری که شرایطش آماده‌تر باشد زودتر شروع می‌شود و این اتفاق طبیعی است. ما چند باری اقدام کردیم و حتی رضا عطاران به عنوان طراح این سریال آمد و کارهایی با هم پیش بردیم اما امیدوارم شرایطش فراهم شود یک بار دیگر فصل جدیدی از این سریال را بسازیم.

این کارگردان و بازیگر در پایان درباره رویکردِ تلویزیون، گفت: تلویزیون باید به سمت کارهایی برود که مردم نگاه کنند و بپسندند. مثل برنامه‌ها و سریال‌هایی که سال‌هاست روی آنتن می‌روند ولی آن نوستالژی و خاطرانگیزی را برای مخاطب دارند.