نانوذراتی برای تولید واکسن در برابر انواع ویروسهای کرونا طراحی شد
تهران - ایرنا - محققان نانوذراتی طراحی کردند که حاوی دامنههای اتصال گیرنده (RBDs) پروتئین سنبله (S) ساربکوویروسهای حیوانی و سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) است، این نانوذرات ظرفیت بالایی برای ساخت واکسن دارند.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، پژوهشگران پاسخهای ایمنی ایجاد شده توسط نانوذرات RBD (دارای RBD فقط SARS-CoV-2) و موزاییک -8 (دارای آر بی دی ویروس کرونا RBD Receptor-Binding Domain، SARS-CoV-2 و هفت ساربکویروس حیوانی) در برابر اپیتوپهای SARS-CoV-2 و ساربکویروسها را در موشهای آزمایشگاهی مقایسه کردند.
سارس و ویروس کرونا متعلق به دسته ساربکوویروسها هستند، در 20 سال گذشته این دسته باعث ایجاد اپیدمی در انسان شدهاند، محققان همچنین بسیاری از ساربکوویروسهای دیگر را در خفاشها شناسایی کردهاند که برخی از آنها مانند سارس و ویروس کرونا به گیرنده آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین انسانی 2 (hACE2) متصل میشوند و نگرانیهایی را در مورد همهگیری کروناویروس دیگر ایجاد میکنند، در چنین مواقعی، نیاز فوری به واکسنها و داروهایی وجود دارد که با همه گونههای نگرانکننده ساربکوویروسهای مشترک بین انسان و دام مبارزه کنند.
در این پروژه محققان در جایگاه گلیکوپروتیین S ویروس کرونا به نام آر بی دی Receptor-Binding Domain (RBD) از ویروس کرونا و هفت ساربکوویروس حیوانی (کلادهای 1، 2 و 3) را به یک نانوذره پروتئینی 60 مری متصل کردند، هنگامی که آر بی دی یک سویه روی نانوذرات وجود دارد، محققان پاسخ ایمنی ایجاد شده در برابر آن سویه خاص را همسان در نظر گرفتند، آنها ابتدا نانوذرات را به موشها تزریق کردند، پس از 14 روز، محققان آزمایشهای ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) را برای تخمین تیتر آنتیبادی در سرم حیوانات آزمایش انجام دادند.
سپس، این تیم 10 موش واکسینه شده را به چالش کشیدند، آنها چهار موش را در هر گروه چهار روز پس از چالش برای تجزیه و تحلیل بار ویروسی بررسی کردند و شش موش باقی مانده را برای بقا تا 28 روز تحت نظر گرفتند، به طور خاص، موشهای هر گروه را از نظر کاهش وزن، بقا و سطوح اسید ریبونوکلئیک ژنومی ارزیابی کردند، علاوه بر این، آنها تیترهای ویروسی عفونی را در بافت ریه و سوابهای اوروفارنکس مطالعه کردند.
بر اساس اعلام ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، از تست واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس (RT-PCR) برای تخمین کپی های آر ان ای RNA ویروسی در بافت ریه و سواب های اوروفارنکس استفاده کردند، تمام حیوانات واکسینه شده در مقایسه با موشهای کنترل، آلودگی ویروسی کمتری نشان داده و از سلامت بالاتری برخوردار بودند، این نتایج نشان داد که این نانوذرات دارای پتانسیل بالایی برای ساخت واکسن هستند.