نتیجه مسئولیت پذیری، در میدان بودن است

علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت سیزدهم در دومین دوره شهید جمهور در جمع 700 نفری معلمان درباره‌ی مسائل انتخابات، با اشاره به ابعاد و ویژگی‌های شخصیتی شهید رئیسی بیان کرد: ایشان به مثابه آیه، *اِن اللَهَ یَامرکُم اَن تُؤَدوا الأَماناتِ اِلَی أَهلها و اِذا حَکمتُم بینَ الناسِ اَن تَحکموا بِالعدل*، امانت دار واقعی برای مسئولیتی بود که به او واگذار شده بود.

وی ادامه داد: از آقای رئیسی نمی‌شود، نمی‌توانیم‌، نمی‌گذارند، نشنیدیم. از ظرفیتی که در اختیارشان قرار می‌گرفت، برای خدمت به مردم، استفاده کامل می‌کردند. اصطلاحی بود که به کار می‌بردند و می‌گفتند:«در هر شرایط باید پر استفاده کرد!»

وی ناظر به حمایت شهید جمهور از عملیات وعده صادق گفت: «او اصلی‌ترین مدافع و پشتیبان نیروهای نظامی بود. به عنوان شخص دوم مملکت، مسؤلیت کامل وعده‌ی صادق را پذیرفت و این پذیرش، واسطه ی پیش زمینه‌ی قدم‌های بزرگ رو به جلو شد.

سخنگوی دولت ادامه داد: رئیس جمهور برای واکسن بصورت شخصی وسط میدان آمد. دولتی که مدعی تخصص در حوزه‌ی زبان دنیا بود، دولت را در وضعیتی تحویل دولت سیزدهم داد که حتی کشورهای همسایه، جواب ما را نمی‌دادند! مقایسه کنید با وضعیتی که وقتی شهید رئیسی به شهادت می‌رسد، بیش از 10 کشور جهان، عزای عمومی اعلام می‌کند. از 130 کشور و 30 نهاد رسمی دنیا بیش از 350 پیام از مقامات مختلف برای تسلیت صادر می‌شود. این یعنی دولت مسئولیت پذیر؛ انسان و جهان، مسئولیت پذیری را احساس می‌کند.

سخنگوی دولت سیزدهم در جمع معلمان گفت: نتیجه‌ی مسئولیت پذیری، درمیدان بودن است. آقای رئیسی فرمود چون دانشگاه شلوغ شده، دولت باید وسط میدان باشد. اگر بنده نمی‌رفتم خودش می‌رفت. چرا؟ چون هرموقع کسی مسئولیت خود را در حوزه‌های مختلف انجام نمی‌داد، خود ایشان پیگیری می‌کرد.

ایشان ناظر به فعالیت های شهید جمهور در رابطه با حوزه داخلی و خارجی اظهار کرد: ما زمانی توان فروش نفت نداشتیم، تورم بود، بانک مرکزی تحریم بود؛ بخش خصوصی هم نمی‌توانست تبادل ارزی داشته باشد. ایشان خلق پول کرد! با دیپلماسی و رفت و آمدهای شخصی، رکورد تجارت خصوصی خارجی کشور در سال 1402 شکست. دیپلماسی التماسی کجا و دیپلماسی مقتدرانه‌ی مبتنی بر حکمت کجا!

در حوزه سیاست داخلی، هیچکدام از ارگانها احساس جدا بودن نمی‌کردند؛ همه همدل و همصدا بودند. او قانون‌های روی زمین مانده را حل میکرد. مثل رتبه بندی معلمان، کسری بودجه، تعرفه‌ی پرستاری. همه‌ی اینها حول محور ولی _ مردم باور _ قانون مدار بود.

بهادری جهرمی بیان کرد: مسئولیت پذیری دولت، طبق برنامه پیش می‌رفت. امیدواری و آینده نگری موج میزد. تلاش می‌کرد تخلف و فسادی رخ ندهد. به جای حزب محوری، مردم محور و درتعامل مردم بود و به جای نظارت گریزی، نظارت پذیر و خود، مخالف هرگونه فساد در هر حیطه بود.