نعمت بهره‌مندی میلان از ستاره‌ای مفید و کم‌ادعا به نام «اولیویه ژیرو»

سپهر ستاری: این مهاجم نوک، در ژانویه سال 2018 تنها با مبلغ 18 میلیون پوند از آرسنال خریداری شد؛ برچسب قیمتی که پیش از شروع ویروس «کووید 19» روی ستاره فرانسوی خورده بود! ستاره‌ای که با وجود قیمت ناچیز خریدش، در 119 بازی، 39 گل برای آبی‌های استمفوردبریج به ثمر رساند؛ یعنی به طور میانگین هر سه مسابقه یک گل! عملکرد او زمانی چشمگیرتر می‌شود که بدانید او فقط 60 بار در ترکیب اصلی به میدان رفته و در دیگر مسابقات از روی نیمکت کارش را آغاز کرده است! ژیرو با سه قهرمانی در جام حذفی، لیگ اروپا و لیگ قهرمانان اروپا به همراه آبی‌پوشان لندنی، حالا با کلکسیونی جدید از افتخارات در لیگ برتر، پای میز قرارداد با باشگاه میلان نشسته تا لباس روسونری را در آستانه یک فصل هیجان‌انگیز بر تن کند.

پروژه جدایی ژیرو در 34 سالگی از چلسی اما یک تصمیم زنجیره‌وار بود؛ از یک سو اولیویه به دنبال یک چالش جدید می‌گشت. او در آستانه رقابت‌های جام‌جهانی قطر، به دنبال تیمی بود که بتواند دقایق بیشتری در ترکیب اصلی‌اش راهی میدان شود تا جایگاهی مستحکم‌تر در تیم ملی فرانسه به دست آورد. از سوی دیگر «توماس توخل» سرمربی آبی‌های لندنی هم حضور یک مهاجم جوان‌تر و پرتحرک‌تر در خط حمله چلسی را گزینه‌ای مفیدتر می‌داند، به همین دلیل نیز جذب «ارلینگ هالند» را به عنوان یک انتقال رویایی مد نظر قرار داده. گزینه‌ای که البته هزینه به مراتب بیشتری را روی دست «رومن آبراموویچ» خواهد گذاشت. بنابراین می‌توان به صراحت از این گفت که جدایی ژیرو علیرغم امضای یک قرارداد 12 ماهه در تابستان، یک تصمیم دوطرفه بود. با تمام این اوصاف اما قطعا همه روی این حقیقت هم‌نظر هستند که پیدا کردن جانشینی برای ستاره فرانسوی، به هیچ عنوان کار آسانی نخواهد بود.

نیازی به شعبه‌بازی نیست نیست چرا که قطعا هیچ کسی را پیدا نمی‌کنید که نداند ژیرو هرگز یکی از بازیکنان اصلی آبی‌پوشان استمفوردبریج نبوده اما در عوض یک بازیکن عالی در لیست تیم به حساب می‌آمد که عملکردی مثال‌زدنی در تمرینات داشت. او هرگز در زمان نیمکت‌نشینی سراغ حاشیه‌سازی نمی‌رفت و هر زمان پا به میدان می‌گذاشت، عملکردی قابل قبول از خود روی پرده نمایش می‌برد. این رفتار مثال‌زدنی برای هر مربی‌ای، با ارزش است؛ درست همان چیزی که هر مربی آرزویش را دارد. وقتی یک بازیکن با سابقه قهرمان در جهان، چنین رفتاری از خود بروز می‌دهد، بازیکنان آکادمی و نفرات جوان‌تر تیم هم از او الگو می‌گیرند.

ژیرو علیرغم اینکه تنها سه سال‌ونیم پیراهن آبی تیم لندنی را بر تن داشت، با چهار سرمربی کار کرد؛ از «آنتونیو کونته» و «مائوریتسیو ساری» گرفته تا» فرانک لمپارد» و «توماس توخل». جالب اینکه تمام این چهره‌ها «کمبود سرعت» را فاکتوری در راستای نیمکت‌نشینی ستاره معرفی می‌کردند اما در عین حال قادر به نادیده گرفتن کیفیت مثال‌زدنی‌اش نبودند و به همین دلیل به عنوان یار جانشین از او بهره می‌بردند.

البته ژیرو زمان کمی فرصت کار با کونته را به دست آورد - زیرا سرمربی ایتالیایی تنها شش ماه پس از خرید ژیرو از چلسی اخراج شد - اما همین زمان کافی بود تا دون‌آنتونیو درک کند که مهاجم فرانسوی تا چه اندازه با سایر ستاره‌های تیم هماهنگ شده است.

فراموش نکنید که هواداران چلسی در حمایت از بازیکنی که از رقیب لندنی‌شان یعنی آرسنال پا به استمفوردبریج گذاشته بود، در هفته‌های ابتدایی کمی محتاط عمل کردند اما با درخشش ژیرو مقابل ساوتهمپتون در ماه آپریل همه چیز دست‌خوش تغییر و تحول شد؛ جایی که مهاجم فرانسوی با ورودش به زمین، شکست 2 بر صفر را تبدیل به یک پیروزی 3 بر 2 کرد. عملکردی که یک هفته بعد، در نیمه نهایی جام حذفی، ژیرو را به ترکیب اصلی فرستاد تا تیم تحت رهبری کونته را با حرکتی شبیه به اسکی‌بازان اسلالوم، پیش بیاندازد! او حتی مقابل منچستریونایتد در بازی فینال هم فیکس بود و جای «آلوارو موراتا» خرید 60 میلیون پوندی را گرفت.

«ساری» حالا بابت داشتن چنین بازیکنی به میلانی‌ها تبریک گفته است؛ سرمربی نام‌داری که در زمان حضورش روی نیمکت چلسی (فصل 19-2018) اغلب در رقابت‌های لیگ اروپا از ژیرو استفاده می‌کرد و اولیویه هم با زدن 11 گل و کسب عنوان آقای گلی این رقابت‌ها، پاسخ این اعتماد را به بهترین شکل ممکن داد. مائوریتسیو که اکنون سکان هدایت باشگاه لاتسیو را به دست گرفته، هفته گذشته یک خاطره جالب از آن دوران را بازگو نمود: «ژیرو یک بازیک حرفه‌ای است؛ از آن بازیکنانی که همیشه جایی هستند که به آنها نیاز دارید. پیش از فینال لیگ اروپا دستیارم جیانفرانکو زولا از من پرسید که چه برنامه‌ای دارم و من فقط گفتم ژیرو و پدرو قطعا فیکس هستند و تو 9 بازیکن دیگر را انتخاب کن!» در نظر داشته باشید که ژیرو در حالی در اولویت ترکیب اصلی قرار گرفت که در آن زمان ستاره‌های همچون «ادن آزار» و «انگولو کانته» هم در رختکن آبی‌پوشان لندنی حضور داشتند.

حتی لمپارد هم باید خودش را بابت قرار گرفتن چلسی در جمع چهار تیم برتر انگلیس در فصل 20-2019، مدیون «اولیویه ژیرو» بداند زیرا او بود که در 12 بازی پایانی فصل 8 گل تاثیرگذار برای آبی‌پوشان به ثمر رساند. اخراج لمپارد و حضور توخل اما آغازی بر پایان دوران حضور فوق‌ستاره فرانسوی در قسمت آبی‌پوش شهر لندن بود. با این حال ژیرو در دوران توخل هم یک قاب فراموش‌نشدنی از خود به جای گذاشت؛ جایی که در بازی رفت مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل اتلتیکومادرید و در حالی که بازی بدون گل دنبال میشد، با یک ضربه قیچی‌برگردان استثنایی، گل پیروزی‌پخش تیمش را به ثمر رساند تا یک بار دیگر توانایی‌های مثال‌زدنی‌اش را به رخ رقبا بکشد؛ «دقت»، «مهارت» و «سرعت عمل در تصمیم‌گیری» سه ویژگی مهم ژیرو به حساب می‌آید و به لطف همین 3 فاکتور، او عنوان برترین گل فصل باشگاه را به تصاحب خود درآورد.

حالا این میلان است که فرصت بهره‌مندی از توانایی‌های او داخل و خارج زمین را به دست آورده؛ ستاره‌ای که در زمان درست از چلسی جدا اما قطعا دل هواداران این تیم برای او تنگ خواهد شد.

نویسنده: سایمون جانسون

مترجم: سپهر ستاری

258 41