نفس تهران باز می‌شود؟
کارشناسان هواشناسی می گویند اینورژن در شرایط کاملا طبیعی بیش از چند ساعت دوام ندارد. اما پایداری آن بر فراز مناطق شهری و صنعتی بستگی به عوامل متعددی از قبیل قطر یا ارتفاع لایه هوای مهاجم، کاهش بار آلودگی، میزان وزش باد و بارندگی دارد.
هوای تهران از روز چهارشنبه هفته گذشته تاکنون یکسره آلوده و مدارس در تمام ایام هفته جاری غیرحضوری بوده است. با این حال تصمیمات ضد آلودگی نتوانست از غلظت آلاینده ها بکاهد؛ چراکه منابع اصلی انتشار ذرات معلق با کمترین محدودیت، آزادانه در شهر حرکت می‌کنند. با این وصف باید دید مادامی که بادی نمی وزد، آیا راهی برای باز شدن نفس تهران وجود دارد یا نه؟
به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، شاخص کیفیت هوای 24 ساعت منتهی به 11 صبح دیروز گویای حاکم شدن وضعیت اضطرار در این روز بود. این شاخص در اندازه گیری های یک ساعت به یک ساعت طی 24 ساعت منتهی به صبح دیروز به صورت پیاپی در محدوده قرمز (ناسالم برای همه با مقدار عددی 151 تا 200) قرار داشت و اثری از بهبود هوا و کاهش شدت آلودگی نبود. نه تنها شاخص میانگین 24 ساعته منتهی به صبح چهارشنبه «171» بود، بلکه در ساعات میان روز نیز این شاخص در همین حول و حوش نوسان می‌کرد و در زمان نگارش این گزارش در ظهر دیروز، شاخص لحظه ای با مقدار «167» گویای نبود کمترین امیدی به بهبود وضعیت هوا در روز گذشته بود.
به رغم اینکه آلودگی هوا در ماه های آذر و دی به واسطه افزایش برودت و کاهش سرعت باد که منجر به شکل گیری پدیده اینورژن می‌شود، رخداد تازه ای نیست و هر سال تهرانی ها در این ایام با این پدیده و پیامدهای آن دست به گریبان هستند، اما جنس تصمیماتی که در روزهای اخیر برای مقابله با آلودگی اتخاذ شد نشان دهنده نبود شناخت کافی از راه های موثر برای کاهش آلودگی هوا توسط تصمیم سازان در این زمینه است.
در ایام سرد سال و در غیاب باد و باران، پدیده موسوم به اینورژن یا همان وارونگی دما در پایتخت و برخی دیگر از کلان‌شهرهای آلوده کشور و مناطق صنعتی حاکم می‌شود. اینورژن به زبان ساده زمانی رخ می‌دهد که هوای سرد در لایه های پایینی جو درست در زیر یک لایه از هوای گرم محبوس می‌شود. در واقع قرار گرفتن لایه هوای گرم روی بخشی از هوای مجاور زمین مانع از رفتار طبیعی جریان عمودی هوا می‌شود. با وقوع این پدیده گازها و ذرات معلق آلاینده هوا که در شهرها عمدتا از اگزوز وسایل نقلیه خارج می‌شود، امکان پراکنده شدن در هوا را پیدا نمی کند؛ بلکه در زیر لایه هوای گرم محبوس شده و در نزدیکی زمین متراکم می‌شود. در واقع اینورژن لایه های پایینی جو مناطق شهری و صنعتی را در روزهای سرد سال و در نبود باد و باران تبدیل به انبار بزرگ آلاینده های هوا می‌کند؛ رخدادی که تهرانی ها از 16 آذر تا امروز (24 آذرماه) بی وقفه در معرض آن بوده اند و جز امید بستن به تغییر شرایط جوی، راهی برای خلاصی از آن پیش روی خود نمی بینند.
کارشناسان هواشناسی می گویند اینورژن در شرایط کاملا طبیعی بیش از چند ساعت دوام ندارد. اما پایداری آن بر فراز مناطق شهری و صنعتی بستگی به عوامل متعددی از قبیل قطر یا ارتفاع لایه هوای مهاجم، کاهش بار آلودگی، میزان وزش باد و بارندگی دارد. به این ترتیب کاهش بار آلودگی یکی از کلیدهای اصلی خلاصی از آلاینده های هوا در پایتخت است که انتظار می‌رود با توجه به پیش‌بینی وقوع این وضعیت توسط اداره کل هواشناسی استان تهران قبل از وقوع، به سرعت در تصمیمات کمیته اضطرار آلودگی هوا منعکس شود. اما در تهران رویه به این ترتیب است که هشدارهای اولیه چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد و تشکیل کمیته اضطرار به پس از آلوده شدن هوا برای گروه های حساس موکول می‌شود.
بر اساس تجربه آلودگی سریالی پایتخت که امروز وارد نهمین روز پیاپی شد، تصمیمات این کمیته که سه مرتبه در روزهای اخیر تشکیل جلسه داد، صرفا به تعطیل کردن کودکستان ها، برگزاری غیرحضوری کلاس های مدارس (که دیروز و امروز دانشگاه ها را نیز شامل شد) و در نهایت توقف فروش مجوز روزانه تردد در پهنه اجرای طرح ترافیک محدود بود. این در حالی است که در شرایط اضطرار مهم‌ترین و اولویت دارترین تصمیم به نفع تخلیه انباشت آلاینده ها از شهر، دست کشیدن از تمام کارهایی است که انجام آنها مستلزم استفاده از سوخت های فسیلی یا تولید گرد و غبار است. توصیه های بهداشتی به گروه های آسیب پذیر برای پرهیز از تردد در فضای باز در مرتبه بعدی اقدام قرار دارد و این در حالی است که در تهران طی روزهای آلوده اخیر، گویی تکرار مکرر این توصیه ها در اولویت بود و اقدام موثری برای کاهش تولید آلاینده ها انجام نشد.
احتمالا برداشت اعضای کمیته اضطرار این باشد که تعطیلی کلاس های حضوری مدارس بار سفرهای خودرویی را می کاهد و از حجم انتشار آلاینده ها در هوا کاسته می‌شود. این تصور اگرچه غلط نیست، اما مساله این است که انبار آلودگی تهران با کاهش بخش جزئی از سفرهای خودرویی تخلیه نمی‌شود. سهم سفرهای تحصیلی از کل 20میلیون سفر روزانه شهری در پایتخت حدود 18درصد است که غیرحضوری شدن مدارس در بهترین حالت می‌تواند نیمی از این مقدار بکاهد. تعطیلی کلاس های حضوری دانشگاه ها نیز فقط دیروز و امروز اجرا شد و پیش از آن سفرهای دانشجویان در سطح شهر با وجود آلودگی شدید ادامه داشت. از آن مهم‌تر سهم سفرهای شغلی از کل سفرهای روزانه پایتخت نشینان 37درصد است و به این ترتیب در وقت آلودگی اگر قرار است عزمی برای توقف فوری فعالیت‌های غیرضروری آلاینده هوا شکل بگیرد، باید منجر به اعمال دورکاری با ضریب بالا در تمام ادارات سطح شهر شود. در هفته گذشته در خلأ تصمیم‌گیری موثر برای کاهش تردد خودروها به شکل دورکاری، سفرهای خودرویی نه تنها آن چنان کاهش پیدا نکرد، بلکه در ساعات پیک صبحگاهی و عصرگاهی بار ترافیک در برخی معابر شهری افزایش نیز پیدا کرد که نشات گرفته از تخلف برخی شهروندان برای دور زدن طرح ترافیک بود. در واقع شاغلان در مرکز شهر به دلیل کیفیت پایین حمل‌ونقل عمومی با وجود محدودیت فروش مجوز روزانه طرح ترافیک با خودروی شخصی وارد این محدوده شدند و در نتیجه بار تردد خودروها در این نواحی به شدت آلوده، کاهش پیدا نکرد. تجربه آلودگی اخیر نشان داد مادامی که تصمیمات اجرایی برای کاهش انتشار آلاینده ها از منبع اصلی اتخاذ نشود، هیچ اقدام دیگری نمی‌تواند راهی برای نفس تهران باز کند.
از میان اخبار