نمایش قهرمانانه طلایی‌پوشان در تهران / سپاهانِ تو 70 امتیاز می‌گیرد آقای مورایس!
690 کلمه و 3484 کاراکتر فقط برای یک جمله‌ی پنج کلمه‌ای: سپاهان شانس اول قهرمانی است.
به گزارش "ورزش سه"، تیم فوتبال سپاهان اصفهان در یکی از بازی‌های جذاب و پرگل هفته، چهارمین پیروزی متوالی خود در لیگ بیست و سوم را به دست آورد تا به تنهایی با 12 امتیاز پیشتاز کورس قهرمانی باشد.
مورایس که با محرومیت فرشاد احمدزاده و غیبت کاوه رضایی با دستی خالی‌تر از سه هفته گذشته در خط میانی تیمش را ارنج کرده بود، خیلی زود با اشتباه فاحش نیلسون تیمش را شوک‌شده یافت اما طولی نکشید که آچار فرانسه این روزهای ترکیبش با یک ضربه سر دیدنی، ارسال چشم‌نواز و خط‌کشی‌شده ستاره جوان سپاهان، حسین‌نژاد، را به تور دروازه پیوند داد.
اما نقطه عطف بازی در نیمه اول، لحظه اخراج محمد دانشگر از زمین بازی بود. جایی که مدافع وسط محبوب مورایس، عاصی از اشتباهات فردی تیمش در یک حرکت لحظه‌ای ترجیح داد ریسک تک به تک شدن ابراهیم صالحی با پیام نیازمند را برندارد و با خطا روی مهاجم باتجربه پیکان، اخراج را به جان بخرد و با نجات یک گل احتمالی، تیمش را به صورت قطعی 10 نفره کند.
اینجا بود که سپاهان بعد از سه بازی کاملا سخت روی کاغذ و درون میدان، تصوراتش از چهارمین مسابقه بر هم خورد و رقبای این تیم در مسیر قهرمانی به توقف این تیم امیدوار شدند اما مورایس احتمالا با یک رویکرد انگیزشی که در کنفرانس‌های خبری نشان داده ید طولایی در آن دارد، حس درنده‌خویی تیمش در لیگ بیست و سوم را به غلیان درآورد و یک تیم متفاوت را در نیمه دوم راهی میدان کرد.
بازگشت دلچسب سپاهان به بازی در نیمه دوم با گل‌های رضاییان و آریا یوسفی تکمیل شد تا شاگردان مورایس از مهلکه دستگردی جان سالم به در ببرند و با 12 امتیاز از 12 امتیاز ممکن، یک شروع استثنایی در تاریخ لیگ ثبت کنند.
اما نمایش سپاهان در این بازی نکات ریز و درشتی داشت که توجه به آنها بیشتر از نگاه به جدول، هواداران این تیم و دنبال‌کنندگان لیگ را به جدی بودن شانس قهرمانی این تیم می‌رساند؛ شاید تعجیل در آغاز مسابقه بعد از به ثمر رساندن گل تساوی خاصیت هر تیم مدعی باشد اما به طور به مثال اگر به حرکت رضا اسدی در صحنه آهسته گل سوم سپاهان توسط آریا یوسفی نگاه کنید، عزم گروهی این تیم را بهتر درک می‌کنید. جایی که شدت خوشحالی اسدی بیشتر از لحظاتی بود که خودش دروازه ذوب‌آهن یا استقلال را باز کرده بود.
سپاهانی‌های این فصل بیشتر از آنکه در پی ثبت گل و پاس گل در جدول آمارهای فردی باشند، موفقیت تیم را نشانه گرفتند و در این مسیر، البته که محرک‌های جانبی و خارج از مجموعه‌ی بسیاری دارند. بر خلاف فصول گذشته لیگ برتر که یک اتحاد نسبی بین سپاهان و استقلال در رقابت با پرسپولیس وجود داشت، امسال ورق برگشته و شباهت ماهوی اداره دو باشگاه سرخابی باعث شده تا مدیران و هواداران این باشگاه‌ها خودشان را به نوعی در مقابل سپاهانِ متمول ببینند و این موضوع انگیزه‌ای مضاعف به اصفهانی‌ها داده است.
سپاهان فصل گذشته هم صدرنشینی و بالانشینی را در بسیاری از هفته‌های لیگ برتر تجربه کرده بود و تیم مورایس با این فضا اصلا غریبه نیست اما برخورداری بیشتر مورایس از بازیکنان اصطلاحا «کاردربیار» در فصل جدید مانند نفراتی چون رضا اسدی در کنار حفظ اسکلت فصل گذشته و تقویت نقاط ضعف در لیگ بیست و سوم، هیولای ترسناک ساخته شده توسط مربیان پرتغالی را روانه ورزشگاه‌ها کرده است.
مورایس در طول فصل گذشته هم نشان داده بود توانایی بالایی در حفظ برتری دارد اما معمولا توقف‌های این تیم به زمانی برمی‌گشت که گل اول را دریافت کرده بود. اتفاقی که این فصل برای اولین بار در بازی امشب افتاد و سپاهانی‌ها خیلی زود نشان دادند رویه جاری در بازی‌های فصل گذشته، امسال صادق نیست و این تیم توانایی بازگشت به مسابقه را هم دارد، حتی اگر 10 نفره باشد.
به این تیم پرمهره سپاهان باید محمد کریمی، فرشاد احمدزاده، کاوه رضایی و فوق‌ستاره‌ای چون امید نورافکن را هم اضافه کنید که حضورشان در مقطع بعدی لیگ برتر، تیم جذاب‌تری پیش روی شما خواهند گذاشت. تیمی که آرایش آنها به دست سرمربی کاربلدی چون مورایس، سپاهان را به رویای کری‌مآبانه‌ای که بر روی موزه باشگاه در نقش‌جهان چسبیده، از همیشه نزدیک‌تر می‌کند؛ قهرمانی با 70 امتیاز!
