نه مغرضیم، نه حب و بغض داریم؛ آقای قلعه‌نویی، جایی برای دفاع هست؟

به گزارش مشرق، تیم ملی فوتبال ایران دومین دیدار خود در فیفادی مهر ماه را شب گذشته مقابل تیم ملی فوتبال تانزانیا برگزار کرد و موفق شد در امارات با نتیجه 2 بر صفر، حریف افریقایی خودش را مغلوب کند.

بردی که طعم آرامش ندارد

پیروزی برابر تانزانیا پس از چند نتیجه ناامیدکننده مقابل روسیه، تاجیکستان و ازبکستان، در ظاهر می‌توانست آرامش را به اردوی تیم ملی برگرداند، اما نمایش نه‌چندان مطمئن ایران در دبی، سؤالات زیادی درباره روند تیم ملی ایجاد کرده است. هرچند شاگردان قلعه‌نویی موفق شدند در نیمه نخست 2 بار دروازه حریف را باز کنند اما قبل از به ثمر رساندن گل‌ها، این تیم تانزانیا بود بر روی دروازه ایران موقعیت ایجاد کرد و اگر واکنش خوب نیازمند نبود شاید دروازه ایران خیلی زود باز می‌شد.

در نیمه دوم نیز بازیکنان ایران کنترل توپ را از دست دادند و بیش از آنکه به دنبال گل‌های بیشتر و فشار بر روی دروازه حریف باشند، دنبال حفظ نتیجه بودند، آن هم در برابر حریفی که حداقل روی کاغذ و با توجه به رنکینگ فیفا اصلا حریف دشواری محسوب نمی‌شد.

میانگین سنی بالا و از دست دادن فرصت جوانگرایی

یکی از اصلی‌ترین چالش‌هایی که قلعه‌نویی از زمانی که هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت با آن روبرو بود، میانگین بالای سنی تیم ملی فوتبال ایران است. در حالی که در اکثر تیم‌های مطرح جهان با استفاده از بازیکنان جوان به دنبال تغییر نسل هستند، فوتبال ایران همچنان اصرار بر این دارد که از بازیکنان باتجربه استفاده کند.

اگرچه قلعه‌نویی در دیدار شب گذشته با استفاده از کسری طاهری 19 ساله، قصد داشت تا نشانه‌هایی از اعتماد به نسل جدید را در تیم ملی بروز دهد، اما این تغییرات بیشتر مقطعی در دوران قلعه‌نویی اتفاد می‌افتد و برنامه‌ایی پشت این جوانگرایی نیست. البته که زمان زیادی تا شروع جام‌جهانی باقی نمانده و بعید به نظر می‌رسد که تیم ملی فوتبال و قلعه‌نویی به دنبال جوانگرایی و تغییر در نسل در تیم ملی فوتبال باشد.

خط دفاعی متزلزل و زوج گمشده در قلب خط دفاع

ایران حتی برابر تیمی در رده 107 فیفا هم در فاز دفاعی با مشکل روبه‌رو شد. اشتباهات فردی و ناهماهنگی مدافعان به‌ویژه در دقایق ابتدایی بازی نشان داد هنوز ترکیب ایده‌آل خط دفاعی پیدا نشده است. تیم ملی در حالی به جام جهانی نزدیک می‌شود که ثبات تاکتیکی و هماهنگی لازم در عقب زمین هنوز دیده نمی‌شود و هر بازی با قلعه‌نویی با ترکیب جدید وارد میدان می‌شود تا بتواند زوج مطمینی را در قلب خط دفاعی پیدا کند.

تیم ملی در خواب تاکتیکی

هنوز مشخص نشده که قلعه‌نویی چه نوع تاکتیکی را در تیم ملی دنبال می‌کند. ایران نه فوتبال مالکانه را به نمایش می‌گذارد و نه با خط دفاعی مستحکم به دنبال ضد حمله‌های خطرناک است. در بازی شب گشذته نیز هرگاه تیم حریف اقدام به پرس بازیکنان کرد، ایران در انتقال توپ دچار سردرگمی شد.

بعد از خروج سامان قدوس در نیمه دوم نیز، کاملا مشخص شد که ایران نبض بازی را از دست داده است و کادرفنی برنامه دومی در نبود این بازیکن ندارد. با این تفاسیر به نظر می‌رسد که سرمربی تیم ملی فوتبال ایران هنوز در فاصله کمی که تا جام جهانی باقی مانده است نتوانسته سیستم دلخواه و سازگار با بازیکنان ایران را بدست آورد.

تکرار مکررات عجیب و عدم تمرکز

در کنار مسائل فنی، نحوه مدیریت رسانه‌ای سرمربی نیز به چالشی جدی تبدیل شده است. اصرار امیر قلعه‌نویی بر پاسخ دادن به منتقدان و صحبت از «حب‌وبغض‌ها» در نشست‌های خبری، باعث شده تمرکز تیم از زمین چمن به پشت میکروفن منتقل شود. در حالی که بهترین پاسخ به انتقادها، اصلاح درون زمین است.

قطعا اگر سرمربی تیم ملی فوتبال تمرکز خود را بیشتر برای داخل زمین چمن بگذارد و با اصلاح عیب‌های تیم ملی و بازیکنان، می‌تواند خیلی بهتر جوابگو منتقدان باشد و این تکرار مکررات عجیب قلعه‌نویی در قبل و بعد از هر بازی نشان می‌دهد که او تمرکز کافی ندارد.

این سوال ایجاد می‌شود که اگر سرمربی تیم ملی فوتبال در این سمت حضور نداشت و فرد دیگری هدایت ایران را با این وضعیت و برعهده داشت، آیا او به عنوان پیشکسوت و کارشناس فوتبال، از تیم ملی انتقاد نمی‌کرد؟

هشدار پیش از آبان؛ فرصت اندک برای تغییر

با توجه به نزدیک بودن فیفادی آبان و سپس تعطیلات فروردین، زمان چندانی برای اصلاح ساختار و تغییر نگرش باقی نمانده است. ایران در حالی به‌عنوان یکی از تیم‌های صعودکننده به جام جهانی 2026 شناخته شده که اگر در همین مسیر حرکت کند، بعید است در مصاف با قدرت‌های جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد.

برد مقابل تانزانیا تنها مُسکنی موقتی برای دردهای تیم ملی بود. ترکیب سالخورده، تاکتیک نامشخص، ضعف دفاعی و تمرکز از دست‌رفته کادرفنی، همگی نشانه‌هایی از مسیری نگران‌کننده‌اند. تیم ملی فوتبال ایران برای موفقیت در جام‌جهانی نیاز به تغییر زیادی دارد که امیدواریم هرچه زودتر این تغییرات رقم بخورد و با آمادگی بالا وارد این رقابت‌های بزرگ و حساس شویم.