هاشمی: قول صعود به جام جهانی را می‌دهم / چه کاره هستم که به انتخابات فدراسیون بسکتبال بروم؟
سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران گفت: احساس کردم با توجه به شرایط باید به مهدی کامرانی استراحت بدهم.
خبرگزاری میزان - مصطفی هاشمی، سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران در گفت‌وگو با برنامه رادیویی تهران ورزشی در مورد اظهارات حاشیاه‌ای پس از پیروزی مقابل سوریه و انتخابات فدراسیون بسکتبال صحبت‌هایی انجام داد که گزیده آن را در زیر می‌خوانید.
*در مورد حضورم در محل انتخابات فدراسیون بسکتبال بایم که من چه کاره هستم که به انتخابات فدراسیون بروم؟
*دیدار خیلی سختی با سوریه داشتیم. بسکتبال در همه کشور‌ها پیشرفت کرده و با این پنجره‌ها نگاه‌ها متفاوت شده است. کشور‌ها بازیکن خارجی دارند که این موضوع برای من مهم نیست، زیرا ما هم بازیکنان توانایی داریم، اما بازی‌ها سخت است. با هر تیمی از سطح یک و دو آسیا بازی کنیم، دیدار‌های سختی انجام می‌شود. در این مدت هم فضای خوبی وجود نداشت. سه هفته تمرین کردیم، اما این زمان همزمان با انتخابات فدراسیون بسکتبال شده بود و این موضوع تأثیراتی روی تمام مجموعه گذاشت و ما را وارد چالش کرد.
*خدا را قسم می‌خورم که توجیه نمی‌کنم، اما کار برای ما سخت شده بود. از آنجایی که همیشه در حالت چه کنم و منتظر چیزی هستیم، این انتظار روی روحیه همه ما اثر گذاشته بود. شاید اگر شرایط باثباتی داشتیم با اعتماد به نفس بیشتری کار‌هایی را انجام می‌دادیم.
*شکر خدا بازی با سوریه را بردیم، اما اگر شرایط باثبات بود شاید راحت‌تر در این مسابقات برنده می‌شدیم. نمی‌گویم می‌توانستیم با اختلاف 50 امتیاز برنده شویم، اما دیدار با سوریه را به مسیر راحت‌تری می‌کشاندیم. اکنون هم منتظر پنجره سوم هستیم، از طرف خودم و بازیکنانم قول می‌دهم تیم ملی به جام جهانی صعود خواهد کرد.
*از وقتی بسکتبال را شروع کردم و بازیکن ملی شدم تاکنون که مربی هستم، اصولی برای خودم قائلم و می‌دانم حق‌الناسی روی دوشم هست. خانواده‌ام یاد داده‌اند که دروغ نگویم. گفتند اگر می‌خواهی سکوت کن، اما هیچ وقت دروغ نگو. با توجه به سبک بازی با سوریه نمی‌توانستیم از کاردوست استفاده کنیم. باید بازی را سرعتی می‌کردیم و به همین دلیل این بازیکن از ترکیب خارج شد و میثم میرزایی جایش آمد.
*مهدی کامرانی در تمرین زانودرد داشت، اما دیدم تمام تلاشش را برای رسیدن به این بازی انجام داد. او بازیکن بزرگی است و کار‌های بزرگی برای بسکتبال ایران انجام داده است. می‌دیدم با سختی کار می‌کند، اما خودش می‌گفت می‌خواهم به تیم کمک کنم. احساس کردم با توجه به این شرایط باید به وی استراحت بدهم.
*روز گذشته ابتدا مصاحبه مربوط به فیبا آسیا را انجام دادم، پس از تمام شدن مصاحبه به جلسه تا پاسخگوی خبرنگاران داخلی باشم. در جمع خبرنگاران گفتم هر سوالی دارید بپرسید و من هم جواب می‌دهم، اما در ادامه می‌خواهم دلنوشته‌ای که اکنون به آن دلگویه می‌گویند را مطرح کنم. پس از آن هم دیگر به سوالی جواب نمی‌دهم و از نشست می‌روم. پس از سؤال کردن همه خبرنگاران حرف دلم را زدم و گفتم چرا خانواده بسکتبال خودش را از بین می‌برد؟
*در طول تاریخ 80-70 ساله بسکتبال این رشته خانواده‌ای فرهیخته، دانشگاهی، مؤدب و بااحترام بوده است. اکنون چرا باید خودمان تصویر متفاوتی از بسکتبال نشان بدهیم؟ چرا می‌گوییم رئیس فدراسیون فلان است و بازیکنان و مربیان فلان کار را انجام داده‌اند؟ هیچ مشکلی برای نقد فنی در مدیریت وجود ندارد، اگر می‌گوییم در مربیگری ضعیف هستیم و فلان کمیته ضعیف است از همین راه جلو برویم.
*نمی‌دانم چرا باید این مسائل اتفاق بیفتد و خودمان چنین کار‌هایی کنیم. شرعا و عرفا می‌گویند قبح مسأله را به هم نزنید و آبروی مؤمن را نبرید. ما می‌گوییم اخلاق‌مدار و بچه مسلمان هستیم چرا باید آبروی یکدیگر را ببریم و فضای جامعه ورزش را ملتهب کنیم.
*برای اینکه یک آدم را تغییر بدهیم چرا باید هر روز به سمت نهاد‌های نظارتی برویم؟ هدف همه ما خدمت کردن به مملکت و ورزش ایران است. این مسائل بدعت بدی است، اگر من هم بخواهم فردا رئیس فدراسیون شوم می‌گویم کجا به من یاد داده‌اند که سمت چنین مواردی بروم. فرد دیگری هم اگر بخواهد من را بزند همین مسیر را می‌رود. به خودمان می‌آییم و می‌بینیم دو سال دیگر پتانسیل بسکتبال کشور از بین رفته است. باید نیروی انسانی بسکتبال را نگه داریم.
*بحث من اصلا این نیست. یک مدیر، بازیکن و مربی نه فقط در بسکتبال بلکه در تمام حوزه‌ها ممکن است ایراداتی داشته باشد و عملکردش خوب نباشد. بیاییم و بگوییم چنین ضعف‌هایی داشته و فردی که می‌خواهد به یک مجموعه بیاید باید راهکار ارائه کند.
*مانند همه جای دنیا فضای دموکراسی ایجاد کنیم که حق انتخاب برای همه محفوظ باشد، اما وقتی به سمت تخریب می‌رویم، این موضوع فقط مربوط به یک شخص نمی‌شود، بلکه تخریب برای کل بسکتبال خواهد بود. با فردی که مسئولیت داشته، برخی آدم‌های دیگر هم کار کرده‌اند، اما برخی سایت‌ها که برای خودشان پیجی درست کرده‌اند گفتند که طباطبایی و دارودسته مضحک و معلوم‌الحالش.
*رامین طباطبایی رئیس فدراسیون بوده است. او دبیر، نایب رئیس، سرمربی تیم ملی، روابط بین‌الملل و... دارد. مگر لات‌بازی است که بگوییم دار و دسته؟ فردی که در عمرش بسکتبال بازی کرده و 3-2 سال می‌خواهد سری در سر‌ها دربیاورد را می‌گویند مضحک و معلوم‌الحال. من هم مانند دیگران جزو این تیم بودم. واقعا به کجا می‌رویم؟
*خیلی وقت قبل گفتم چرا انتخابات را عقب می‌اندازید؟ اما درست نزدیک بازی تیم ملی مقابل قزاقستان زمان انتخابات را اعلام کردند. ما که بار‌ها گفتیم هرچه سریع‌تر انتخابات را برگزار کنید، این بار خواهش کردیم اجازه بدهیم دیدار با قزاقستان و سوریه تمام شود، زیرا این مسائل ناخودآگاه بر روی بازیکنان و کادر فنی و همه تأثیر می‌گذارد.
*سه بازیکن ما امیکرون دارند، اما با آن‌ها تماس گرفتند تا کار‌هایی انجام بدهند. هر کسی اعتقادی دارد و طرفدار فردی است. با توجه به تشتت نظرات انتخابات را عقب‌تر بیندازید، اما گوش نکردند و این کار را انجام ندادند. ما هم گفتیم صلاح مملکت خویش خسروان دانند. البته اینکه رئیس فدراسیون انتخاب شود و سر جایش بنشیند کار بهتری است، دست‌کم همه تکلیف خود را می‌دانند و یک سال سنگ‌پراکنی نداریم. اجازه بدهند هر کسی رئیس فدراسیون می‌شود افکارش را پیاده کند و اگر ایرادی هم وجود دارد، به او منتقل کنند.
*همه می‌خواهند سهم ببرند، اما افرادی هم سهم نمی‌برند یا به دلیل محدودیت نمی‌شود سهم ببرند اجازه بدهند رئیس جدید فدراسیون در آرامش کار کند تا ورزش ما پیشرفت کند. همه ما عاشق بودیم. از مبتدی بودن شروع کردیم تا به اینجا رسیدیم. دوست داریم برای ورزش مملکت کار کنیم تا بسکتبال با آرامش موفق شود و افتخار کار کند. خانواده بسکتبال کمک کنند تا رئیس جدید با آرامش کارش را به سلامت پیش ببرد.