هاشمی‌مقدم: فوتبالِ بیزینسی برازنده استقلال نیست / در دربی عقب‌نشینی ریسک است
تهران - ایرنا - پیشکسوت باشگاه استقلال گفت: می‌گویند باید به سرمربیِ تیمی که برنده می‌شود حق داد؛ استقلال در مرحله‌ای قرار دارد که از آخرین بردش با اختلاف بیش از یک گل، حدود 2 ماه می‌گذرد و ما به این فوتبال، فوتبالِ بیزینسی می‌گوییم که برازنده استقلال نیست.
به گزارش ایرنا، امیر هاشمی مقدم، پیشکسوت تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه استقلال در گفت‌وگویی تفصیلی با ایرنا پیش از دربی 98 درباره وضعیت استقلال، نحوه بازی تیم فرهاد مجیدی، شهرآورد پیش رو، پرسپولیس، درگیری سرمربی آبی‌ها و علیرضا منصوریان و... صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید.
مدتهاست نحوه بازی استقلال سوژه رسانه‌ها، کارشناسان و اهالی فوتبال است. نظر شما در این باره چیست؟
از آخرین بازی‌ای که استقلال با بیش از یک اختلاف گل برده است حدود 2 ماه می‌گذرد. در این میان چند بازی خوب انجام داده و در چند مسابقه هم متقاعد کننده نبوده اما به برتری رسیده است. ما به این فوتبال، فوتبالِ بیزینسی می‌گوییم. ارنی براندز، زمانی با تیم رودا به رتبه دوم یا سوم رسید اما سال بعد اخراج شد. آن نتیجه‌ی فوق‌العاده برای آن تیم، اتفاق کم‌سابقه‌ای بود اما او اخراج شد چون 85 درصد بازی‌ها را با یک گل اختلاف برده بود. باشگاه سبک فوتبال او را دوست نداشت و اعتقاد داشتند نمی‌توان همیشه با این شیوه برنده شد. به نظر من در هر صورت برازنده استقلال این نیست که بیزینسی فوتبال بازی کند.
آخرین بازی استقلال مقابل صنعت نفت را چطور دیدید؟
در بازی با صنعت نفت عملکرد استقلال متقاعد کننده نبود. اگر نفت، دقت بیشتری داشت و با نفرات بیشتری به دروازه استقلال یورش می‌آورد می‌توانست به برتری برسد. استقلال، هوادارپسند و کارشناس‌پسند بازی نمی‌کند اما این تصمیم سرمربی و کادرفنی است. باید دید احساس بازیکنان از این نوع بازی چیست. فوتبالِ زیبا برای تماشاچی است و فوتبالِ خوب برای سرمربی. اما فوتبال خوب هم باید جلوه‌های زیبایی داشته باشد. استقلال فقط در این روزها نتیجه می‌گیرد. امیدوارم بیشتر در این‌باره کار شود.
استقلال تغییراتی داشته و 2 مدافع وسط را از دست داده است. سیلوا به تیم اضافه شد و عارف غلامی از مصدومیت برگشت و به میدان رفت. آمانوف به هافبک‌ها اضافه شده است. تیم نسبت به گذشته هماهنگ‌تر نشده و درجا زده است. البته نباید فراموش کنیم که نتیجه گرفتن مهم است. در تیم شاهد استعدادهایی چون امیرحسین حسین‌زاده هستیم. اینها در کنار بازیکنان باتجربه به استقلال کمک کرده‌اند.
برای آینده چه راهکاری در نظر دارید؟
تصمیم‌گیری برای کادرفنی مشکل است. استقلال با 6 امتیاز فاصله صدرنشین است و تغییر فازِ بازی، ریسکی است و ممکن است نتایج با نوسان روبرو شود. امسال، سالی است که استقلال می‌تواند قهرمان شود. هشت بازی باقیمانده اما همه چیز در اختیار خود استقلال است. با ادامه همین روند شکی نیست که استقلال قهرمان می‌شود. به نظر من بهترین کاری که می‌تواند صورت بگیرد این است که فرهاد مجیدی نشست خبری بگذارد و درباره سیستمی که بازی می‌کند توضیح بدهد. شاید بد نباشد مردم و علاقه‌مندان را در جریان کارش قرار دهد. استقلال می‌برد اما در هفته‌های اخیر با نگرانی می‌برد و هواداران متقاعد نشده‌اند که کیفیت استقلال در چه حد است. یک کنفرانس مطبوعاتیِ باز می‌تواند خیلی از ابهامات را برطرف کند.
منصوریان و مجیدی هم ماجرایی داشتند که بسیار حاشیه‌ساز شد...
من علیرضا را می‌شناسم. او یکی از پیشکسوتان خوب استقلال بوده است. ندیدم که چه اتفاقی رخ داد. ظاهرا فرهاد از کنارش رده شده و بی‌اعتنایی کرده است. تعجب می‌کنم که چرا این اتفاق رخ داده است. نیاز نیست که همه مربیان باهم دوست باشند اما احترام، پایه و اساس هر پیروزی و موفقیتی است. مخصوصا اگر شما یک مربی در ابتدای راه باشید. فرهاد مجیدی در ابتدای راه است و نمی‌توانم قضاوت کنم اما تنها چیزی که وجود دارد این است که احترام‌ها باید حفظ شود. اگر سرمربی احترام بگذارد بازیکنان نیز چنین کاری می‌کنند. ببینید الان چه حاشیه‌ای درست شده است. این احترام فقط نباید به بزرگ‌تر باشد و باید به همه احترام گذاشته شود. امیدوارم این مساله هم حل شود و تنها کسانی که می‌توانند این کار را انجام فرهاد مجیدی و علیرضا منصوریان هستند. استقلال به هیچ عنوان نباید حاشیه داشته باشد. تمرکز تیم فقط باید به روی برد در بازی‌ها و قهرمانی باشد. و اینکه یادمان نرود فوتبال، همه چیز در این دنیا نیست. ما به خاطر همبازیان و مردم به این جایگاه رسیده‌ایم و به تنهایی نمی‌شود به جایی رسید.
دربی پیش رو را چطور می‌بینید؟ استقلال باید چطور به مصاف رقیب سنتی خود برود؟
نتیجه بازی تاثیر بسیار زیادی در راه قهرمانی خواهد داشت. در صورت پیروزی فاصله به 9 امتیاز می‌رسد و این روحیه تیم را بهتر خواهد کرد. از طرف دیگر پرسپولیس دچار استرس بیشتری خواهد شد. معمولا در این شرایط تیم‌ها امتیازات بیشتری را از دست می‌دهند. من دربی بازی کردم و دربی متعلق به همان روزِ خاص است. این بازی نیاز به انگیزه دارد اما اگر این انگیزه از بیرون تزریق شود، جعلی است. انگیزه‌ی درست باید از قلب و از درون بازیکن بیرون بیاید.
بازی رفتی که از این 2 تیم دیدیم بسیار ضعیف و کسل‌کننده بود. آن بازی از لحاظ فنی در سطح پایینی قرار داشت. استقلال باید پرسپولیس را تحت فشار بگذارد. انرژی تیم باید به نحو احسن استفاده شود. هافبک‌های استقلال قدرت دوندگی بالایی دارند و مسافت‌های کوتاه و بلند را به خوبی طی می‌کنند. آنها توانایی بالایی در کنترل حریف دارند. استقلال نشان داده تحت هر شرایطی یک گل را می‌زند و این کیفیت بالایی است. فاصله 6 امتیازی نباید اجازه دهد تا این تصور به وجود بیاید که استقلال عقب بنشیند و منتظر حملات حریف باشد. من اگر تیمم 6 امتیاز بیشتر از رقیب داشته باشد به بازیکنانم توصیه می کنم فاکتورهای ریسک را کاهش دهند. مثلا پاس‌های با ریسک بالا در مناطق حساس داده نشود. عقب‌نشینی، یک ریسک است. باید از بالا دفاع کرد. تفکر پیروزیِ تیم مقابل باید از ذهنش خارج شود. باید اعتماد به نفس تیم مقابل از بین برود. مسائل ذهنی در این گونه بازی‌ها بسیار حائز اهمیت است. استقلال باید به شکل یک قهرمان مقابل پرسپولیس بازی کند. خطوط باید نزدیک به هم باشد. فاصله‌ها باید کم باشد تا پرسپولیسی‌ها در تمام نقاط زمین، استقلالی‌ها را روی رگ گردن خود حس کنند.
نظرتان درباره پرسپولیس چیست؟ تیم یحیی چطور کار کرده است؟
پرسپولیس تغییراتی داشته است. آنها مقداری به خاطر شرایط سنی تیم با مشکلاتی مواجه شده‌اند. یک سری از بازیکنان مدت زیادی است که کنار هم بازی می‌کنند. بازیکنان جدید و جوان چیزی است که پرسپولیس به آن نیاز دارد. با این وجود آنها همچنان خطرناک و باتجربه هستند و از کمترین موقعیت می‌توانند به گل و برد برسند. تیم یحیی بدون شک تمام انرژی‌اش را به کار خواهد بست تا خیلی سریع به استقلال گل بزند. آنها زود، تیم فرهاد را تحت فشار می‌گذارند. این چیزی است که استقلال باید از آن استفاده کند.
شما با فوتبالیست‌های خارجی زیادی سروکار دارید. کیفیت چهار بازیکن خارجی استقلال را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اگر قرار است بازیکنی به ایران وارد شود و در بالاترین سطح فوتبال ایران بازی کند باید دست کم سه، چهار برابر بهتر از بازیکنان خودمان باشند. نفراتی که می‌آیند جای یک جوان بااستعداد را می‌گیرند. در این شرایط هم باشگاه باید هزینه بیشتری داشته باشد و هم آینده یک استعداد ایرانی را در خطر قرار دهد. فرهنگ فوتبالِ آمانوف به فوتبال ایران نزدیک است. او چپ‌پا و دریبل‌زن است و بازی را به خوبی می‌بیند و فوتبالیست خوبی است اما باید بازی‌های بیشتری از او ببینیم.
رودی ژستد 17 بازی برای استقلال به عنوان مهاجم نوک بازی کرده است. یک پنالتی به هوادار و یک گل به پدیده ماحصل کار او بوده است. شاید یک پاس گل هم داشته است. این برای مهاجم نوکِ یک تیم صدرنشین، ناامیدکننده است. وقتی به من می‌گویند استقلال صدرنشین است من می‌پرسم مهاجم نوک این تیم چه کسی است. پشت سر این بازیکن، نفراتی چون مهدی‌پور، نیک‌نفس، حسین‌زاده و... بازی می‌کنند. شاید اگر از روز اول از بازیکنانی چون امیرارسلان مطهری استفاده می‌شد نتیجه بهتری حاصل می‌شد. فکر می‌کنم به ژستد زیاد فرصت داده شد. در همان 6 یا هفت بازی اول درباره او می‌شد تصمیم‌گیری شود. یامگا هم 6 یا هفت پنالتی زده اما پنالتی زدن هم هنر می‌خواهد. با این حال یامگا از نظر من معمولی بوده است. او فیزیک خوبی دارد و از سرعت بالایی برخوردار است اما از نهایت کیفیتش استفاده نمی‌کند. نمی‌دانم این عامدانه است یا خیر.
جمع کردن تیم با دروازه‌بان و مدافع وسط و ارتباطات این 2 نفر است. نکته قابل توجه این بود که ارتباط احساسی و فنی بین سیلوا و بازیکنان استقلال در دیدار با صنعت نفت وجود نداشت. این یک مشکل بزرگ در سیستم دفاع استقلال ایجاد کرده بود. ندیده بودم تیمی به اندازه صنعت نفت پشت محوطه استقلال حلقه بزند و فشار بیاورد. سیلوا بازیساز نیست و نمی‌تواند تیم را هدایت کند. من بیشتر توقع داشتم دفاع وسطی به تیم بیاید تا روی تیم احاطه داشته باشد. بتواند پاس‌های 60 یا 70 متری بدهد. حضور سیلوا در اولین بازی‌اش فاصله خطوط را زیاد کرد. تا به حال اینقدر استقلال را از هم پاشیده ندیده بودم. آمانوف نیز هنوز نتوانسته به خوبی ارتباط برقرار کند. ما مقابل صنعت نفت شاهد صحنه‌های خوبی از استقلال بودیم اما باید مثل یک قهرمان بازی و مطمئن عمل کرد.
و در نهایت شایعه‌ای عجیب که این روزها در رسانه‌ها به آن پرداخته می‌شود؛ جادوگر!
مساله جادوگر خنده دار است. اگر این است هر تیم جادوگر استخدام کند و هر جادوگر، چوبش بیشتر جادویی بود آن تیم قهرمان شود! برایم عجیب است که چرا اینقدر در فوتبال ایران به این مساله پرداخته می‌شود. من هیچ نظری در این باره ندارم و قضاوت کردن در مورد آن سخت است. امیدوارم چنین چیزی وجود نداشته باشد تا ذهنیت ورزشکاران، چیزی به غیر از توانایی خودشان نباشد.
برچسب‌ها
