هت‌تریک ناکامی بوکس در سال گذشته / فونتانا ناجی می‌شود؟
بوکس ایران در سال گذشته در سه رویداد مهم حاضر شد و نتیجه‌ای جز ناکامی مطلق نداشت.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، 21 اسفند ماه سال گذشته و در جریان نخستین مرحله از رقابت‌های جهانی بوکس گزینشی المپیک، مسلم مقصودی به‌عنوان آخرین نماینده کشورمان در این مسابقات به مصاف بوکسوری از آمریکا رفت، رقابتی که با شکست نماینده کشورمان به پایان رسید تا سال شکست بوکس ایران تکمیل و سه‌گانه ناکامی در سه رویداد بین‌المللی اتفاق بیفتد.
بوکس ایران در سال گذشته روزهای متلاطم زیادی داشت و حتی با وجود مشخص شدن سرنوشت ریاست این فدراسیون، اما همچنان در تصمیم‌گیری‌ها سردرگم عمل شد تا حاصل آن ناکامی در سه رویداد قهرمانی جهان، بازی‌های آسیایی و مسابقات گزینشی المپیک 2024 پاریس باشد.
ناکامی منتقدان سابق در حفظ مدال جهانی بیست‌ودومین دوره رقابت‌های بوکس قهرمانی جهان به‌عنوان نخستین رویداد رسمی تیم ملی بوکس در اردیبهشت ماه سال گذشته در ازبکستان برگزار شد و تیم هشت نفره کشورمان که بدون حضور حسینقلی نهرودی سرمربی وقت تیم ملی به این مسابقات اعزام شده بود با کسب تنها شش پیروزی و تحمل هشت شکست دست خالی مسابقات را ترک کرد. نهرودی در شرایطی از حضور در این مسابقات بازماند که به دلیل برخی مشکلات در زمان مقرر موفق به دریافت روادید نشد و در نهایت تیم ملی با هدایت امیری و نهتانی در مسابقات شرکت کرد.
این نتیجه در شرایطی برای بوکس ایران کسب شد که در دوره گذشته در سال 2021، بوکس ایران برای نخستین بار به مدال جهانی رسید و دانیال شه‌بخش با کسب مدال برنز جهان نام خود را در تاریخ این رشته در کشورمان ثبت کرد. نکته جالب اینکه منتقدان عملکرد تیم ملی در آن دوره در مسابقات جهانی ازبکستان به‌عنوان رئیس و نایب رئیس فدراسیون مسئولیت داشتند، اما نه تنها در حفظ مدال جهانی ناکام ماندند، بلکه با نتایج تیم ملی عملکرد بسیار ضعیفی را از خود بر جای گذاشتند.
تا سه نشه بازی نشه؛ حسینی بالاخره رئیس فدراسیون شد مجمع انتخاباتی فدراسیون بوکس 27 تیر ماه سال گذشته برگزار شد و سرانجام روح‌الله حسینی پس از دو دوره ناکامی در انتخابات، در سومین حضور و در رقابتی تک کاندیدایی به‌عنوان رئیس جدید فدراسیون بوکس انتخاب شد. حسینی که پیش از این 7 آذر ماه 1401 و پس از حاشیه‌های عجیب در فدراسیون به‌عنوان سرپرست انتخاب شده بود، سرانجام پس از هفت ماه و 20 روز سرپرستی به‌صورت رسمی ریاست فدراسیون را برعهده گرفت تا به آرزوی خود برای ریاست فدراسیون بوکس برسد.
حضور عجیب استکی و احدی در تیم‌های پایه یکی دیگر از اتفاقات جالب و عجیب بوکس در سال گذشته انتخاب علیرضا استکی به‌عنوان سرمربی تیم امید و اکبر احدی به‌عنوان سرمربی تیم نوجوانان بود. استکی در شرایطی 10 خرداد ماه سال گذشته به‌عنوان سرمربی تیم امید انتخاب شد که کمتر از پنج ماه پیش در جلسه شورای فنی که با اتفاقات جالبی همراه بود، به شکلی عجیب از هدایت تیم ملی کنار گذاشته شده بود.
پس از آن و با توجه به اختلافات استکی با رئیس و نایب رئیس فدراسیون به نظر نمی‌رسید به این سرعت فعالیتی در بوکس داشته باشد. از طرفی با توجه به نتایج خوب تیم ملی بوکس با استکی که مهمترین آن تاریخ‌سازی در مسابقات جهانی بود، قبول مسئولیت تیم امید نیز از طرف او بسیار عجیب بود، تصمیمی که البته از سوی اکبر احدی هم تکرار شد تا مشخص شود وقوع اتفاقات عجیب در بوکس ایران موضوعی عادی است. در شرایطی که به نظر می‌رسید سرمربی سابق تیم ملی یکی از مدعیان هدایت تیم ملی بزرگسالان بعد از جدایی استکی است، او نیز به سرمربیگری تیم نوجوانان بسنده کرد.
ناکامی مطلق بوکس در هانگژو بازی‌های آسیایی هانگژو دومین رویداد مهم بوکس در سال گذشته بود که این بار نیز با ناکامی مطلق به پایان رسید. این در شرایطی بود که به نظر می‌رسید با توجه به قرعه مناسب برخی ملی‌پوشان حداقل کسب دو تا سه مدال برنز در بازی‌های آسیایی ممکن خواهد بود، اما تیم پنج نفره کشورمان این بار حتی از مسابقات جهانی هم عملکرد ضعیف‌تری داشت و با کسب تنها دو پیروزی و پنج باخت برای دومین دوره متوالی دست خالی بازی‌های آسیایی را ترک کرد.
این در شرایطی بود که روح‌الله حسینی پیش از برگزاری مسابقات پیش‌بینی کسب دو تا سه مدال در این مسابقات را کرده بود، اما پس از ناکامی تیم ملی سریعاً از نیاز بوکس به مربی خارجی صحبت کرد و حتی مدعی شد که می‌توانست تیم را به این رویداد اعزام نکند، ادعایی که با توجه به اینکه بازی‌های آسیایی نخستین مرحله مسابقات کسب سهمیه المپیک پاریس به شمار می‌رفت، مطرح شدنش از سوی رئیس جوان فدراسیون بسیار عجیب بود.
نهرودی قربانی ناکامی‌های تیم ملی شد بلافاصله پس از پایان بازی‌های آسیایی، مسئولان فدراسیون بوکس در توجیه ناکامی‌های تیم ملی دیواری کوتاه‌تر از نهرودی پیدا نکردند و تلاش کردند تا به گونه‌ای این ناکامی را به مربیان داخلی و به خصوص پیشکسوت بوکس ایران نسبت بدهند. این در شرایطی بود که نهرودی در بدترین شرایط ممکن از سوی مسئولان فدراسیون به‌عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شده بود، انتخابی که با توجه به شرایط سنی نهرودی که از بزرگان بوکس کشورمان است، از همان ابتدا نیز بسیار عجیب بود، اما در آن شرایط فدراسیون بوکس تحت هر شرایطی تنها دنبال قطع همکاری با استکی بود و هیچ‌کسی هم بهتر از نهرودی وجود نداشت که مورد احترام جامعه بوکس باشد.
در ادامه نیز همکاری از سوی فدراسیون برای برگزاری اردوهای مشترک مناسب و حضور در تورنمنت‌های سطح بالا صورت نگرفت تا تیم ملی بدون آماده‌سازی مناسب در مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی حضور داشته باشد. در نهایت هم پس از بازی‌های آسیایی فدراسیون با نهرودی قطع همکاری کرد و پروسه جذب مربی خارجی را به جریان انداخت.
رحمتی انتخاب عجیب فدراسیون بوکس روح‌الله حسینی و دوستان نزدیک او در گذشته و پیش از حضور در فدراسیون بوکس بارها مدعی شدند که با توجه به شرایط مالی‌شان امکان هزینه در این رشته را دارند، وعده‌هایی که در ادامه مشخص شد چندان قابلیت اجرایی ندارد. به همین دلیل در مهر ماه سال گذشته حسین رحمتی به‌عنوان مدیر تیم‌های ملی انتخاب شد تا بلکه بتواند گره‌گشای مشکلات مالی فدراسیون باشد.
رحمتی که در دوره‌های گذشته نیز در شرایط مختلف به تیم‌های ملی کمک کرده بود، این بار به‌عنوان مدیر فنی انتخاب شد تا بتواند یکی از مهمترین وعده‌های انتخاباتی حسینی برای حضور مربی خارجی را محقق سازد، انتخابی که البته مورد تأیید بسیاری از اعضای خانواده بوکس قرار نگرفت و مصاحبه‌های تند و تیزی را علیه رحمتی و فدراسیون به دنبال داشت.
عملکرد قابل قبول نوجوانان و ناکامی جوانان رقابت‌های بوکس قهرمانی نوجوانان و جوانان آسیا در آبان ماه سال گذشته در قزاقستان برگزار شد و 18 بوکسور کشورمان در این مسابقات به روی رینگ رفتند. در شرایطی که هر 9 ملی‌پوش تیم جوانان در دستیابی به مدال ناکام ماندند، شاگردان اکبر احدی در تیم نوجوانان با کسب یک مدال طلا، یک نقره و سه برنز عملکرد قابل قبولی داشتند.
در این مسابقات مصباح به مدال طلا رسید؛ دارا نقره کسب کرد و هاشمی، رستم‌پور و گرشاسبی مدال برنز کسب کردند تا این پنج مدال تنها دستاورد مدالی فدراسیون بوکس در رویدادهای رسمی سال گذشته باشد. بلافاصله بعد از مسابقات قهرمانی آسیا نیز تیم نوجوانان کشورمان با شش بوکسور در مسابقات قهرمانی جهان حاضر شد و این بار با عملکردی ضعیف همچنان در کسب مدال جهانی رده‌های پایه ناکام ماند.
سرانجام فونتانا به ایران رسید دو ماه پس از پایان بازی‌های آسیایی و در آذر ماه سال گذشته بحث حضور فونتانا سرمربی مطرح کوبایی سابق تیم ملی تایلند در کشورمان مطرح شد، مربی که از اواسط دهه 90 با تیم ملی تایلند همکاری خود را آغاز کرد و حدود دو دهه هدایت این تیم را برعهده داشت و حتی موفق به کسب مدال المپیک با تایلندی‌ها شد، مربی مطرحی که حضورش در آن مقطع می‌توانست با توجه به زمان حدوداً سه ماهه تا مسابقات گزینشی المپیک در ایتالیا روی عملکرد تیم ملی تأثیر بیشتری داشته باشد، اما پروسه حضور او در کشورمان حدود دو ماه زمان برد تا در نهایت این مربی کوبایی در بهمن ماه و یک ماه قبل از مسابقات گزینشی وارد کشورمان شود.
سرانجام 7 بهمن ماه فدراسیون بوکس خبر از امضای قرارداد با این مربی داد، اما نکته عجیب امضای قرارداد با فونتانا تا پایان المپیک پاریس بود تا مشخص شود که فدراسیون برنامه‌ای برای حضور بلندمدت این مربی ندارد. مشخص نیست فدراسیون بوکس چگونه توقع دارد این مربی در مدت شش ماه بوکس ایران را متحول کند!
در این میان رینالدو فونتس دیگر مربی کوبایی نیز آذر ماه وارد ایران شد، مربی که کارنامه قابل توجهی ندارد و هنوز مشخص نیست وقتی قرار بود فونتانا سرمربی تیم ملی شود با چه هدفی وارد ایران شد و با فدراسیون قرارداد بست! حتی فونتانا هم قرار بود با خود یک دستیار به ایران بیاورد که پس از مدتی حضور این مربی به دلیل تمدید قراردادش منتفی شد و فدراسیون نیز به ناچار فونتس را در کنار فونتانا قرار داد.
تکمیل سه‌گانه شکست تیم ملی در سال 1402 نخستین مرحله مسابقات جهانی بوکس گزینشی المپیک در اواسط اسفند ماه در شهر «بوستو آرسیتسیو» برگزار شد و ملی‌پوشان کشورمان با شش بوکسور در این رقابت‌ها حاضر شدند، اما باز هم در کسب مدال و سهمیه المپیک ناکام بودند. تنها نکته مثبت این ناکامی در مقایسه با رویدادهای دیگر رشد و عملکرد بهتر برخی از بوکسورهای تیم ملی در مسابقات یادشده بود تا باعث شود علاقه‌مندان به رشته بوکس امیدوار به کسب سهمیه در آخرین مرحله گزینشی در خرداد ماه 1403 در تایلند باشند.
باید دید حضور فونتانا چقدر از لحاظ فنی می‌تواند روی بوکس ایران تأثیرگذار باشد. البته نباید فراموش کرد نه تنها فوتنانا بلکه هر مربی برای موفقیت ابتدا نیاز به زمان و در ادامه روند آماده‌سازی مناسب دارد، موضوعی که باید دید فدراسیون بوکس توانایی فراهم کردن آن را خواهد داشت یا این مربی نیز پس از شش ماه به سرنوشت دیگر مربی‌های خارجی بوکس کشور دچار خواهد شد.
