وقتی رسالت خبری در کنار وظیفه مادری یک خبرنگار سوژه رسانه‌ها می‌شود
آزاده لرستانی خبرنگاری است که در راستای انجام رسالت خبرنگاری خود، نقش مادری را هم دخیل کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به تازگی تصویری از یک خانم خبرنگار، کاربران فضای مجازی را تحت تاثیر قرار داده است. تصویری که در آن، مادر به همراه فرزندش در یک نشست رسانه‌ای شرکت کرده و مشغول نگارش خبر می‌باشد.
این تصویر متعلق به آزاده لرستانی خبرنگار گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس است. او بار‌ها مجبور شده که برای تهیه گزارش، پسرانش یعنی محمدمهدی و محمدحسین را هم با خود همراه کند.
البته این اتفاق شاید گوشه‌ای از مسائلی باشد که جامعه خبرنگاران در مسیر حرفه‌ای خود با آن روبه رو هستند، اما از آنجایی که همواره پشت صحنه فعالیت می‌کنند، کمتر کسی از سختی‌های کاری اهالی رسانه مطلع است.
به همین بهانه گفت‌وگویی با آزاده لرستانی داشتیم.
خانم لرستانی چند سال است که در حوزه رسانه کار می‌کنید؟ دانشجوی دکتری علوم سیاسی هستم و کار رسانه را از نیمه دوم سال 1388 آغاز کردم.
علاقه مندی شما به رسانه چطور شگل گرفت؟ بنده فعالیت‌هایی مانند روابط عمومی، ارائه طرح و برنامه و جانشینی فرماندهی پایگاه در بسیج انجام می‌دادم و از این طریق متوجه شدم که باشگاه خبری توانا خبرگزاری فارس دوره آموزش خبرنگاری برگزار می‌کند. آن زمان دانشجوی روابط بین‌الملل با گرایش سیاست بین‌الملل بودم و بر حسب علاقه در این دوره شرکت کردم.
بیشتر در چه حوزه‌هایی کار کردید؟ حدود 12 سالی می‌شود که در گروه فرهنگ و ادب و در حوزه‌های مختلف دین و اندیشه، فرهنگ عمومی و حماسه و مقاومت مشغول به کار رسانه هستم.
به تازگی تصویری از شما و فرزندتان در یک برنامه منتشر شده، چطور این اتفاق افتاد؟ آن روز نمی‌توانستم محمدمهدی و محمدحسین را جایی بگذارم، چون خانواده همسرم درگیر کرونا بودند و منزل مادرم نیز کار تعمیراتی داشت. به ناچار محمدمهدی با همسرم به محل کار پدرش رفت و محمدحسین را هم با خودم به نشست خبری بردم. البته این را بگویم محمدحسین کلا بچه بسیار آرامی است (یک سال و چهار ماهه بود)، در طول نشست خبری هم سعی کردم با وسایل بازی اش او را پیش خودم نگه دارم، البته اواخر نشست هوس کرد کمی قدم بزند که پس از اینکه آقای قاضی‌زاده سؤال ما را پاسخ دادند، نشست را ترک کردیم.
قبلا هم چنین اتفاقی برای شما پیش آمده بود؟ قبلا هم محمدمهدی را با خودم به محل کار برده بودم که به او بسیار خوش گذشته بود.
مادر بودن و خبرنگار بودن چقدر سخت است؟ بدیهی است که کار خبر، خانواده را تحث تأثیر قرار می‌دهد، حتی در مرخصی یا تفریحات و دورهمی خانوادگی هم گاهی شده درگیر کار خبر می‌شویم. جا دارد از همسرم «حسین فاتح» هم تشکر کنم که در کارم همراه و یار من است. بار‌ها شده که مرا به برنامه‌ها و جلسات برده و یا گاهی بچه‌ها را در خیابان خبرگزاری نگه داشته تا من به کارهایم برسم؛ بنابراین کار خبر برای یک مادر و همسر بدون همراهی و صبر خانواده‌اش میسر نمی‌شود.
همراهی فرزندانتان در کار با شما چگونه است؟ یکی از تمهیداتی که خبرگزاری فارس برای خبرنگارانش در دوران کرونا در نظر گرفته بود، «دورکاری» بود. این دورکاری برای مادرانی که فرزندان زیر 6 سال دارند همچنان ادامه دارد که در اینجا باید از همکاری و مساعدت آقای تیرانداز مدیرعامل خبرگزاری فارس و آقای محمدی مدیرکل فرهنگ و ادب تشکر کنم. این دورکاری باعث شده که در کنار فرزندانم به کار خبر بپردازم که بعضا صحنه‌های جالبی را ایجاد کرده است؛ به طور مثال وسط مصاحبه صدای مامان مامان گفتن محمدحسین می‌آید یا محمدمهدی درگیر بازی‌اش است که صدای هیجان بازی اش باعث می‌شود رشته کلام از دستم خارج شود و از مصاحبه‌شونده عذرخواهی کنم و از او بپرسم کجای بحث بودیم! یا وقتی یک کار اشتباهی انجام می‌دهد، کارم را بهانه می‌کند و می‌گوید: مامان نمی‌خواهی خبر بزنی؟! یا محمدحسین پشت لبتاپ می‌آید و می‌خواهد مثل من، تایپ کند و تا کارش را انجام ندهد، بی‌خیال نمی‌شود. البته امان از روزی که بفهمند خبر فوری دارم و با چالش‌های مختلف من را درگیر می‌کنند. آن وقت من در نقش مادر عصبانی ظاهر می‌شوم.
به نظر شما رسالت خبرنگار چیست؟ به عنوان خبرنگار مسلمان ایرانی، باید بگویم، چون قلم مقدس است، باید حرمت و احترام آن در کار خبرنگاری نیز حفظ شود. یعنی هم رضای خدا و هم نگاه به مردم در نظر گرفته شود. خبرنگار با قلم و سخنانش تریبون صدای مردم است تا بتواند ضمن تزریق امید و نشاط به جامعه‌اش، از تگنا‌ها و مشکلات مردم سخن به میان بیاورد تا در اعتلای نیاز‌های جامعه در زمینه‌های مختلف اعم از فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مثمر ثمر باشد.
از مشکلات خبرنگار‌ها برایمان بگویید، علاوه بر بحث حق و حقوق و بی احترامی‌ها، دیگر چه مسائلی آن‌ها را اذیت می‌کند؟ در گروه شغلی ما مشکلاتی هم وجود دارد که بعضا تحت عنوان اندر مصایب خبرنگاری مطرح می‌شود. گاهی برای پیگیری یک سوژه شاید ساعت‌ها، روز‌ها و هفته‌ها زمان ببرد. از عدم همراهی مسئول مربوطه گرفته تا موانعی که برای یک گزارش پیش می‌آید. شغل ما 24 ساعته است و خبرنگار همیشه باید آماده باشد تا اطلاع‌رسانی سریع و دقیق به مردم انجام شود. این کار بسیار استرس آور است و بعضا همکاران رسانه‌ای هم به خاطر این عامل به بیماری‌های مختلف دچار شده‌اند. البته هیچ عاملی سد کار رسانه‌ای نمی‌شود و نخواهد شد، چون خبرنگار احساس دین به دین و کشورش می‌کند. در این میان وقتی برای برخی افراد درباره شغل خبرنگاری توضیح می‌دهیم فکر می‌کنند که این شغل از حقوق و مزایای بالایی برخوردار است که این گونه نیست.
به نظر شما وضعیت رسانه‌های امروزی در جامعه چطور است؟ آیا خبرنگاران در انعکاس درست اخبار موفق هستند؟ رسانه‌های امروز سعی کردند با توجه به نیاز‌های مخاطب و سلایق آن‌ها با گسترش روزافزون شبکه‌های اجتماعی و اطلاع‌رسانی پیش روند و به روز باشند. بالاخره خبرنگاران هم با توجه به سلایق و عقایدی که دارند تلاش خود را می‌کنند که در انعکاس خبر درست عمل کنند. البته گاهی و شاید بیشتر شاهد هستیم که اخلاق رسانه‌ای رعایت نمی‌شود و متوجه حق‌الناس نیستند و برخی تنها به کلیک و بازدید به هر نحوی فکر می‌کنند. چه خوب است که بحث «اخلاق رسانه» به عنوان یک منشور واجب الاجرا همیشه نقشه راه همکاران رسانه‌ای باشد تا با بدخلاقی‌ها آبروی شخصی، نهادی یا سازمانی را به راحتی نبریم. البته به نظر می‌رسد برای اطلاع‌رسانی‌ای مطلوب راه‌های بسیاری پیش‌رو داریم که در این چند سال گام‌های خوبی برداشته شده است.