و ناگهان اخلاق!

در همین روزهایی که ویدیویی از استیصال و به فغان آمدن عده ای از شهروندان به دلیل خلف وعده ایران خودرو در تحویل خودروی پژوپارس و الزامشان به خرید مدلی دیگر از همین خودرو با 200 میلیون تومان بیشتر، منتشر شده آقایی که می گوید در صنعت خودرو هم مانند صنایع دیگر کار کرده مدعی شده هیچ گروهی بی اخلاق تر از هنرمندان نیستند!

نایب رئیس هیئت مدیره «نماوا» که بنابر اظهارات و سوابقش در صنایع مختلفی، از جمله خودرو، کار کرده بهتر از هر کسی می داند در تمام اصناف و مشاغل احتمال خطا و بداخلاقی هست و از قضا در این وانفسای اقتصادی و معیشتی چنین بی اخلاقی هایی (از کم فروشی گرفته تا گرانی بی قاعده کالاها و خدمات) بیشتر از تولیدکنندگان کالا و ارائه دهندگان خدمات و سرمایه گذاران سر زده نه از مزدبگیران و کسانی که جز نیروی کار و هنرشان چیزی برای گران کردن و غش در معامله ندارند. بنابراین چنین داوری مطلق و محکم را در حق همه هنرمندان احتمالا باید در فرایند نوعی چانه زنی کارفرمایانه و بازاری قلمداد کنیم نه دلنگرانی ناگهانی برای اخلاق!

ایشان چنان از کارکردن هنرمندان برای پول سخن گفته که گویی در تجارت پرسود خودشان یا دیگران در حال بذل و بخشش سرمایه هستند. آیا دوهزارمیلیارد سرمایه گذاری نماوا (مستند به گفته خود وی) با هدف گسترش اخلاق صورت گرفته؟! آیا ایشان مطمئن هستند که در فعالیت اقتصادی شان هیچ خطای اخلاقی نداشته اند؟! و اصلا اینطور مطلق داوری کردن درباره همه افراد یک صنف کجا نشانی از اخلاق دارد؟! اگر کسی بگوید در نماوا همه به نوعی بی اخلاقی می کنند ایشان به عنوان اولین نفر از این داوری برآشفته نمی شود؟!

خوب است در این موارد همیشه قبل از جوالدوز زدن به همه، سوزنی هم به خودمان بزنیم اگر که البته سوزن هم دلاری گران و کمیاب نشده باشد!