پراپ فرم SDF؛ مدل جدید و بدون ریسک تأمین سرمایه برای معامله گران ایرانی

رپرتاژ آگهی: مدلی که در آن معامله گر به جای استفاده از سرمایه شخصی، با سرمایه یک شرکت تخصصی معامله می کند و در قبال عملکرد خود سهمی از سود می گیرد. این ساختار که با عنوان پراپ یا شرکت تأمین سرمایه معاملاتی شناخته می شود، اکنون نمونه های بومی هم پیدا کرده است و یکی از پرمناقشه ترین و در عین حال پرمراجعه ترین آنها برای کاربران ایرانی، پلتفرم سرمایه دیجیتال فاندینگ یا همان SDF است.

این گزارش از پایگاه خبری اقتصاد نیوز، تلاش می کند جایگاه پراپ فرم SDF را در اکوسیستم مالی ایران و مزیت ها و ریسک های آن را از منظر یک مدل تأمین سرمایه بررسی کند؛ مدلی که نه فقط برای فعالان بازارهای نوین مالی، بلکه برای کاربران عمومی علاقه مند به تحولات اقتصاد دیجیتال نیز قابل توجه است.

پراپ فرم، از ایده تا واقعیت اقتصادی

در ساده ترین تعریف، پراپ فرم شرکتی است که به جای ارائه خدمات کارگزاری به مشتریان خرد، بخشی از سرمایه خود را در اختیار معامله گران منتخب قرار می دهد تا این معامله گران با آن سرمایه در بازارهای مالی فعالیت کنند. سود حاصل از این معاملات میان شرکت و معامله گر تقسیم می شود و در مقابل، زیان ها در چارچوب قواعد مدیریت ریسک از سرمایه شرکت کسر می شود.

این مدل در اقتصاد امروز دو کارکرد مهم دارد؛ نخست آنکه برای بخشی از معامله گران حرفه ای که مهارت تحلیلی دارند اما دسترسی به سرمایه قابل توجه ندارند، مسیری برای استفاده از تخصص و تجربه فراهم می کند. دوم آنکه برای شرکت، امکان بهره برداری از توان تحلیلی صدها معامله گر مستقل را بدون استخدام رسمی و صرف هزینه های ثابت ایجاد می کند. در واقع، پراپ فرم ها در مرز میان شرکت سرمایه گذاری و پلتفرم مهارت محور قرار گرفته اند؛ نه کاملاً کارگزاری سنتی هستند و نه صندوق سرمایه گذاری کلاسیک.

در سال های اخیر، گزارش های مختلفی از سوی رسانه های اقتصادی داخلی منتشر شده که نشان می دهد مفهوم پراپ تریدینگ به تدریج از حاشیه به متن گفت وگوهای تخصصی در ایران راه یافته و نمونه های داخلی آن نیز مورد توجه قرار گرفته اند.

از دوره های آموزشی تا پلتفرم تأمین سرمایه

SDF از دل یک مجموعه آموزشی خصوصی متولد شده است. بر اساس اطلاعات منتشرشده، تیم سرمایه دیجیتال پیش از راه اندازی پراپ فرم، سال ها در حوزه آموزش و تحلیل بازارهای مالی فعالیت داشته و سپس در قالب یک شرکت ثبت شده داخلی (با نام حقوقی ایده پردازان ماجان) مسیر رسمی تری را در پیش گرفته است.

راه اندازی پلتفرم پراپ SDF نقطه عطف این مسیر بود؛ تصمیمی برای آنکه فعالیت آموزشی صرف، به مدلی عملی برای تأمین سرمایه معامله گران تبدیل شود. امروز در صفحه اصلی این پلتفرم، آمارهایی از چند هزار کاربر در حال گذراندن چالش و صدها معامله گر دارای حساب واقعی منتشر شده و مجموع سرمایه تخصیص یافته در قالب حساب های تأمین شده به چند میلیون دلار اعلام می شود.

اگرچه صحت هر عدد و رقمی در چنین فضاهایی نیازمند راستی آزمایی مستقل است، اما صرف انتشار شفاف این داده ها، نشان می دهد تیم سازنده SDF تلاش کرده تصویر خود را به عنوان یک بازیگر جدی در حوزه تأمین سرمایه معامله گران تثبیت کند.

اعتبار و جایگاه SDF در میان پلتفرم های بومی

یکی از پرسش های اصلی درباره هر پراپ فرم، مسئله اعتبار است؛ مفهومی که صرفاً با یک وب سایت زیبا یا چند صفحه شبکه اجتماعی به دست نمی آید. در مورد SDF چند لایه قابل بررسی است:

نخست لایه حقوقی؛ شرکت مادر این پلتفرم در ایران به ثبت رسیده و برای وب سایت های مرتبط با آن، نماد اعتماد الکترونیکی دریافت شده است. داشتن آدرس و شماره تماس رسمی در داخل کشور نیز به شفافیت بیشتر هویت حقوقی کمک کرده است.

دوم لایه ارزیابی بیرونی؛ برخی وب سایت های تخصصی مقایسه پراپ فرم ها، در لیست های سالانه خود از SDF به عنوان یکی از پراپ فرم های شاخص ایرانی نام برده و در رتبه بندی های کیفی، امتیازهایی در حدود 4.8 از 5 برای آن ثبت کرده اند.

سوم لایه تجربه کاربران؛ در کنار گزارش های مثبت درباره کیفیت پشتیبانی، زیرساخت معاملاتی و شفافیت قوانین، نقدهایی نیز درباره سخت گیری شرایط ارزیابی یا پیچیدگی برخی مقررات مدیریت ریسک مطرح شده است. همین ترکیب نقد و تحسین نشان می دهد پلتفرم از مرحله معرفی اولیه عبور کرده و به نقطه ای رسیده که فعالان بازار حاضرند تجربه خود را در فضای عمومی مطرح کنند؛ مرحله ای که برای هر بازیگر نوظهور در اقتصاد دیجیتال، یک آزمون جدی است.

ساختار چالش ها؛ آزمون مهارت در دو مرحله

قلب تپنده مدل SDF در چالش ها یا همان مراحل ارزیابی معامله گران خلاصه می شود. معامله گر برای دسترسی به سرمایه واقعی، ابتدا باید در دو مرحله مجزا توانایی خود را روی حساب های آزمایشی اثبات کند. در هر مرحله، هدف سود مشخصی تعریف شده و در کنار آن، سقف مجاز کاهش سرمایه (دراودان روزانه و کلی) به دقت تعیین شده است.

در نسخه فعلی قوانین، هدف سود برای هر دو مرحله معمولاً حول و حوش 10 درصد از سرمایه اولیه قرار دارد. در مقابل، حداکثر افت سرمایه روزانه حدود 5 درصد و حداکثر افت کلی نزدیک به 10 درصد در نظر گرفته شده است. به بیان ساده، معامله گر باید بتواند در یک بازه زمانی محدود، رشد دو رقمی در حساب ایجاد کند، بی آنکه حتی برای ساعتی از محدوده مجاز کاهش سرمایه عبور کند.

حداقل تعداد روزهای معاملاتی نیز برای هر مرحله تعریف شده تا از عبور تصادفی از چالش با یک یا دو معامله پرریسک جلوگیری شود. بر اساس دستورالعمل های پلتفرم، هر دو مرحله را می توان در حداقل پنج روز معاملاتی به پایان رساند، اما سقف زمانی مرحله نخست حدود 30 روز و مرحله دوم تا 60 روز تعیین شده است؛ مگر آنکه معامله گر از گزینه زمان نامحدود استفاده کند که در بخش های بعدی به آن اشاره می شود.

بخش های مهم از چارچوب ارزیابی را در قالب یک جدول خلاصه کرده ایم:

معیار ارزیابی

ساختار معمول در SDF

پیام برای معامله گر حرفه ای

تعداد مراحل ارزیابی

دو مرحله روی حساب آزمایشی

مهارت باید در دو بازه زمانی مجزا و پایدار اثبات شود

هدف سود هر مرحله

حدود 10% از موجودی اولیه

نیازمند استراتژی با بازده نسبی بالا و کنترل ریسک دقیق

حداکثر افت سرمایه روزانه

حدود 5%

تحمل خطای روزانه بسیار محدود است

حداکثر افت سرمایه کلی

حدود 10%

عبور لحظه ای از این حد به معنای پایان چالش است

حداقل روزهای معاملاتی

حداقل 5 روز در هر مرحله

عبور تصادفی با یک معامله سنگین عملاً غیرممکن می شود

زمان استاندارد هر مرحله

از 5 تا 30 روز (مرحله اول)، 5 تا 60 روز (مرحله دوم)

امکان تطبیق با سبک های معاملاتی متنوع، از کوتاه مدت تا میان مدت

این جدول نشان می دهد طراحی چالش ها نه تنها برای سنجش توانایی کسب سود، بلکه به طور ویژه برای کنترل ریسک و پایدار بودن عملکرد طراحی شده است؛ موضوعی که در تمام متون معرفی SDF به عنوان یکی از محورهای اصلی سیاست پلتفرم بر آن تأکید شده است.

پس از عبور از چالش؛ حساب واقعی و تقسیم سود

در نقطه ای که معامله گر دو مرحله ارزیابی را با موفقیت پشت سر می گذارد، پلتفرم برای او حسابی واقعی تعریف می کند که در آن، سرمایه عملیاتی در اختیارش قرار می گیرد. مبالغ این سرمایه بر اساس پلن انتخابی در ابتدای مسیر متفاوت است و از چند هزار دلار شروع می شود و تا چند ده هزار دلار ادامه پیدا می کند.

در حساب واقعی، ساختار مدیریت ریسک هنوز پابرجاست؛ سقف افت سرمایه روزانه و کلی همچنان محاسبه می شود و در صورت عبور از آن، حساب متوقف خواهد شد. اما در عوض، سود حاصل از معاملات واقعی میان معامله گر و شرکت تقسیم می شود. در نسخه فعلی قوانین، سهم معامله گر از سود خالص معمولاً تا 80 درصد تعریف شده و امکان درخواست برداشت سود، دو هفته پس از شروع حساب واقعی فراهم می شود؛ فرآیندی که طبق مقررات، در صورت تأیید نهایی، ظرف چند روز کاری تسویه می شود.

این مدل تقسیم سود، اگرچه از نگاه معامله گر حرفه ای جذاب است، اما او را در برابر پرسش مهمی قرار می دهد: آیا توانایی تکرار عملکرد موفق خود در چارچوب همین محدودیت های سختگیرانه را دارد یا خیر؟ پاسخ به این پرسش، مهم تر از هر عدد و رقم روی کاغذ است.

نوآوری بوسترها؛ زمان نامحدود و بازپرداخت هزینه

یکی از ویژگی هایی که در ماه های اخیر در SDF بیشتر دیده می شود، معرفی بوسترها است؛ امکانات افزوده ای که معامله گر هنگام خرید چالش می تواند به عنوان گزینه اختیاری فعال کند. دو نمونه اصلی این بوسترها، زمان نامحدود و بازپرداخت 150 درصدی هزینه در صورت عبور موفق از چالش است.

بوستر زمان نامحدود، عملاً سقف تقویمی چالش را حذف می کند و به معامله گر اجازه می دهد تا رسیدن به هدف سود، بدون فشار زمانی اضافه، روی استراتژی خود کار کند. این گزینه برای معامله گران محتاط یا کسانی که شغل اصلی دیگری دارند، می تواند جذاب باشد. در مقابل، بوستر بازپرداخت 150 درصدی هزینه، به نوعی ساختار انگیزشی را تغییر می دهد؛ اگر معامله گر تمام قوانین را رعایت کند و چالش را با موفقیت پشت سر بگذارد، نه تنها هزینه اولیه او بازگردانده می شود، بلکه مبلغی بیش از آن نیز به عنوان پاداش اضافه خواهد شد.

از منظر اقتصادی، این بوسترها نشان می دهند پلتفرم تلاش کرده بین سخت گیری در مدیریت ریسک و ایجاد جذابیت مالی تعادلی نسبی برقرار کند. اما بدیهی است که استفاده از آنها بدون درک کامل شرایط و بندهای مرتبط در قوانین، می تواند برای معامله گر پیامدهای ناخواسته به همراه داشته باشد.

ابزارها و زیرساخت؛ فراتر از یک حساب معاملاتی ساده

SDF فقط یک صفحه ورود به بازار نیست؛ پشت این درگاه، مجموعه ای از ابزارهای تحلیلی و مدیریتی در دسترس قرار گرفته است. در بخش ابزارها، امکاناتی مانند ژورنال معاملاتی، ماشین حساب حجم ورود به معامله و سایر ابزارهای کمکی برای ثبت و تحلیل عملکرد ارائه می شود که همه به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار گرفته است.

در داشبورد کاربری، معامله گر می تواند چالش های فعال، وضعیت سود و زیان، تعداد روزهای معاملاتی و حد مجاز افت سرمایه را به صورت لحظه ای رصد کند. استیتمنت معاملاتی نیز به عنوان گزارش جامع عملکرد، امکان بررسی دقیق تر استراتژی ها، نسبت معاملات موفق و ناموفق و روند تغییرات موجودی را فراهم می کند؛ قابلیتی که اگر به درستی استفاده شود، می تواند نقش مهمی در ارتقای سواد مالی و معاملاتی کاربران داشته باشد.

پلتفرم معاملاتی SDF نیز بر اساس داده های لحظه ای بازارهای بین المللی طراحی شده و از انواع سفارش های رایج، از جمله سفارش های بازار، لیمیت، استاپ و استاپ لیمیت پشتیبانی می کند؛ ویژگی ای که آن را از بسیاری از محیط های آزمایشی ساده متمایز می کند.

نگاهی از بیرون؛ فرصت یا ریسک؟

هرچند SDF خود را به عنوان یک مسیر جدید برای کسب درآمد مبتنی بر مهارت معرفی می کند، اما از دید یک ناظر بی طرف، این مدل بیش از هر چیز یک آزمون جدی مدیریت ریسک است. قوانین مربوط به افت سرمایه روزانه، محدودیت افت کلی، حداقل روزهای معاملاتی و حتی بندهای مرتبط با معاملات بسیار پرریسک (مانند وابستگی بخش زیادی از سود کل به یک معامله واحد) همگی نشان می دهد این پلتفرم می کوشد رفتارهای هیجانی را از سوی معامله گران تا حد ممکن کنترل کند.

یکی از فعالان حوزه آموزش بازارهای مالی در گفت وگو با اقتصادنیوز می گوید:

پراپ فرم ها اگر درست طراحی شده باشند، می توانند فاصله بین مهارت و سرمایه را برای معامله گران حرفه ای کمتر کنند، به شرطی که خود معامله گر بداند این فضا جای آزمون و خطای اولیه نیست؛ اینجا جایی است که باید با استراتژی آزموده و نظم آهنین وارد شد.

واقعیت این است که بدون استراتژی مشخص، سابقه معاملاتی مستند و تمرین کافی در حساب های آزمایشی، ورود به چالش های سختگیرانه ای مانند SDF می تواند برای معامله گر تازه کار هزینه زا و فرساینده باشد. در مقابل، برای معامله گر باتجربه ای که پیش از این با سرمایه محدود کار می کرده، دسترسی به سرمایه بیشتر تحت نظارت یک چارچوب مشخص، فرصتی برای تبدیل مهارت به جریان درآمدی پایدارتر فراهم می کند.

جایگاه SDF در چشم انداز اقتصاد دیجیتال ایران

رشد پلتفرم هایی مانند SDF را می توان بخشی از روند بزرگ تر دیجیتالی شدن خدمات مالی در ایران دانست؛ روندی که از بانکداری الکترونیک شروع شد، با پرداخت یاری و فین تک ادامه یافت و اکنون به مدل های پیچیده تری مانند تأمین سرمایه برای معامله گران رسیده است.

در چنین فضایی، نقش تنظیم گری و آموزش پررنگ تر از همیشه است. از یک سو، نبود چارچوب نظارتی روشن برای پراپ فرم ها، مسئولیت بیشتری بر دوش کاربران می گذارد تا پیش از تصمیم گیری، تمام بندهای قانونی، شرایط مدیریت ریسک و فرآیندهای برداشت سود را با دقت مطالعه کنند. از سوی دیگر، خود پلتفرم ها نیز برای حفظ اعتبار بلندمدت و اعتماد عمومی ناچارند سطح شفافیت و پاسخ گویی خود را ارتقا دهند؛ از انتشار آمار دقیق و به روزرسانی مداوم قوانین گرفته تا ارائه راهنماهای آموزشی کامل برای استفاده از امکانات پلتفرم.

در این میان، SDF نمونه ای است از یک بازیگر بومی که تلاش کرده میان استانداردهای جهانی پراپ تریدینگ و نیازهای بازار داخلی پلی بزند؛ از یک سو با ارائه داشبورد فارسی زبان و پشتیبانی 24 ساعته، و از سوی دیگر با اتصال زیرساخت معاملاتی خود به بازارهای بین المللی مبتنی بر دارایی های دیجیتال.

جمع بندی

پراپ فرم SDF را می توان یکی از مهم ترین نمونه های بومی مدل تأمین سرمایه برای معامله گران در ایران دانست؛ مدلی که اگرچه بر بستر دارایی های نوین دیجیتال شکل گرفته، اما از زاویه اقتصادی، بیش از همه درباره تقسیم ریسک و سود میان سرمایه گذار و معامله گر صحبت می کند. در این مدل، معامله گر بدون نیاز به سرمایه اولیه بالا، می تواند بر اساس مهارت خود سهمی از سود به دست آورد و در مقابل، موظف است به مجموعه ای از قواعد سختگیرانه مدیریت ریسک پایبند بماند.

برای مخاطب عمومی اقتصادنیوز، نکته کلیدی شاید همین باشد؛ پلتفرم هایی مانند SDF بیش از آنکه وعده سود سریع بدهند، نوعی قرارداد نانوشته میان مهارت، انضباط و سرمایه را بازتعریف می کنند. این که معامله گری با تکیه بر دانش و تجربه خود، بتواند در چارچوب چنین مدلی به منبع درآمدی پایدار برسد یا نه، نه به شعارهای تبلیغاتی، بلکه به کیفیت استراتژی، مدیریت ریسک و شناخت دقیق قوانین بستگی دارد.

از این منظر، SDF نه میانبری برای ثروت یک شبه، بلکه مسیری است که تنها برای گروه کوچکی از معامله گران حرفه ای و منضبط، می تواند به پل ارتباطی میان مهارت و تأمین سرمایه تبدیل شود؛ مسیری که به نظر می رسد در سال های پیش رو، سهم بیشتری در منظومه اقتصاد دیجیتال ایران به خود اختصاص خواهد داد.

منبع: نقد و بررسی پراپ‌فرم پراپ اس دی اف

-->

تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

• بله
• اینستاگرم
• تلگرام
• ایکس
• لینکدین