چرا اصلاح‌طلبان از لیست علی مطهری حمایت نکردند؟/ روزنامه شرق: تحریم انتخابات یک ایده شکست خورده است!
احزاب اصلاح‌طلب از لیست مطهری در انتخابات حمایت نکرده و ترجیح می‌دهند که با لیستی مجزا وارد رقابت شوند.
سرویس سیاست مشرق -در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامه‌های امروز شنبه 5 اسفندماه در حالی چاپ و منتشر شد که رسیدن رشد اقتصادی پاییز به عدد 5.1 درصد، نگاهی به فهرست‌های انتخاباتی، چالش‌های صادرات صنایع غذایی و ناگفته‌های پیشرفت 20 درصدی نهضت ملی مسکن در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
اسامی لیست «صدای ملت» با محوریت علی مطهری روز پنجشنبه در نشست خبری سرلیست آن اعلام و منتشر شد؛ لیستی 30نفره که بنا به اذعان خود مطهری «نه لیست اصلاح‌طلبان و نه لیست اصولگرایان» است. این لیست مورد توجه بسیاری از روزنامه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفته است.
روزنامه هم‌میهن در شماره امروز خود لیست علی مطهری را لیست میانه‌روها نامیده و نوشته است:
شناخته‌شده‌ترین چهره‌های لیست صدای ملت بعد از خود مطهری، علی عباسپورتهرانی، محمد خوش‌چهره، محمد بطحایی، اسماعیل دوستی، منصور حقیقت‌پور و چند چهره دیگر بوده و اسامی موجود در این لیست، دو دوره انتخابات مجلس گذشته یعنی مجالس دهم و یازدهم را به ذهن تداعی می‌کند که تعداد چهره‌های کمترشناخته‌شده و ناشناس آن بیش از انتظار بود. البته با توجه به اینکه علی مطهری پیشتر در انتخابات مجلس دهم با «لیست امید» و حمایت سیدمحمدخاتمی و «تکرار می‌کنم»، به‌عنوان رهبر جبهه اصلاحات و اصلاح‌طلبان وارد انتخابات شده بود.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است:
با همه نقدهایی که درباره بستن لیست امید به آن وارد شده و ناامیدی‌هایی که رای‌دهندگان به دلیل عملکرد غیرتشکیلاتی و عدم پاسخگویی و تعهد لازم به رویکردی که این لیست برای رای‌آوری در انتخابات مطرح کرده بود؛ انتظار نمی‌رفت که افتخار لیست «صدای ملت» این باشد که «نه لیست اصلاح‌طلبان و نه لیست اصولگرایان است»!
به نظر می‌رسد که احزاب اصلاح‌طلب حامی لیست مطهری در انتخابات نبوده و ترجیح می‌دهند که لیستی مجزا داشته باشند؛ در حالی که جبهه اصلاحات به دنبال آن بود که علی مطهری را به عنوان یک نامزد در لیست خود جای دهد؛ نماینده لیست امید خود آستین بالا زده و فهرست خودش را در انتخابات چیده است، این اتفاق به این معنا است که میانه‌روها و اصلاح‌طلبان لیست واحدی در انتخابات نخواهند داشت که این موضوع در جای خود جالب توجه است.
روزنامه آرمان ملی درباره جدایی لیست اصلاح‌طلبان از میانه‌روها در انتخابات پیش‌رو به نقل از حسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران نوشته است:
حزب اعتدال توسعه، حزب کارگزاران، حزب ندای ایرانیان و حزب اعتماد ملی چهار حزبی هستند که از ما حمایت کرده و اعلام کردند از همه ظرفیت‌های خود را در اختیار خواهند گذاشت. البته این اعلام حمایت به معنای ائتلاف با صدای ملت نیست. حزب کارگزاران سازندگی ایران و احزاب ندای ایرانیان و اعتماد ملی به طور قطعی عضو جبهه اصلاحات ایران هستند و به هیچ وجه ائتلاف جدیدی بین این سه حزب اصلاح‌طلب با حزب اعتدال و توسعه و ستاد تبلیغاتی صدای ملت برای معرفی کاندیداها در سراسر کشور صورت نگرفته است.
علی صوفی عضو جبهه اصلاحات درباره لیست‌های ائتلافی اصلاح‌طلبان گفته است: در دوره‌های قبل هم شاهد چنین ائتلاف‌هایی بودیم که هر حزبی از کاندیدای خودش چه به صورت مستقل و چه در ائتلاف با احزاب دیگر حمایت کرده است. و در این ائتلاف مانعی وجود ندارد فقط از نام جبهه اصلاحات و اصلاح‌طلبان نمی‌تواند استفاده کند. بخشی از احزاب عضو جبهه اصلاحات و شخصیت‌های اصلاح طلب در این انتخابات شرکت می‌کنند. اکثریت اعضای جبهه اما مواضع سخت‌گیرانه‌ای برای آنها در نظر گرفته‌اند.
روزنامه شرق که این روزها مدافع بیانیه روزنه‌گشایی اصلاح‌طلبان است در یادداشتی تحریم انتخابات را ایده شکست خورده نامیده و می‌نویسد:
بررسی ده‌ها مورد تحریم انتخابات نشان می‌دهدکه تحریم انتخابات اساسا ایده شکست‌خورده‌ای است. مپین‌های تحریم انتخابات به‌ندرت به دموکراسی‌سازی موفق منجر می‌شود. در حالی که شواهد تجربی حاکی از آن است که شرکت در انتخابات، حتی انتخابات ناقص، شانس بیشتری برای پیشرفت تدریجی دموکراتیک دارد. رویکرد تحریم انتخابات در ایجاد اتحاد در نیروهای مخالف با مشکلات مواجه می‌شود. تحریم انتخابات اغلب نیازمند انسجام داخلی قوی در میان احزاب مخالف است که دستیابی به آن در چشم‌اندازهای پراکنده سیاسی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
