چرا ترامپ بحران‌های خارجی را دوست دارد؟
در حالیکه ترامپ پیشتر توانسته بود با برجسته کردن ضعف‌های اقتصادی دولت رقیب، پایگاه رأی خود را تثبیت کند، اکنون خود او با ارزیابی منفی از عملکرد اقتصادی مواجه است.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- رئیس جمهور آمریکا آرام و قرار ندارد! خلق گره‌های کور راهبردی و تاکتیکی در جای‌جای دنیا تبدیل به فرمول و مبنای اصلی راهبری وی در حوزه سیاست خارجی واشنگتن شده است. ترامپ علاوه بر آنکه به مانند دیگر روسای جمهور آمریکا بحران زیست و بحران‌ساز است، به‌دلایل مهم‌تری از جمله کاهش شدید محبوبیت داخلی خود ترجیح می‌دهد از تمرکز افکار عمومی کشورش بر مقولاتی مانند ضعف اقتصادی و شکست خود در جنگ تعرفه‌ها جلوگیری کند.
صورت‌بندی ماجرا ساده است! انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا، که بر پایه وعده‌های بهبود اقتصادی صورت گرفت، اکنون با واقعیت‌های متفاوتی روبرو شده است. به نظر می‌رسد روایتی که زمانی برگ برنده اصلی دولت دونالد ترامپ بود، اکنون به چالش اساسی تبدیل شده و بر چشم‌انداز سیاسی آینده، به‌ویژه انتخابات میان‌دوره‌ای 2026، سایه افکنده است.
با گذشت زمان از استقرار دولت دوم ترامپ، داده‌های موجود حاکی از کاهش رضایت عمومی نسبت به وضعیت اقتصادی است. نظرسنجی‌های اخیر، از جمله یافته‌های منتشره در اواخر سپتامبر 2025، نشان‌دهنده آن است که بخش قابل توجهی از شهروندان، از جمله بسیاری از حامیان جمهوریخواه، عملکرد اقتصادی دولت را نه‌تنها بهبودیافته نمی‌دانند، بلکه آن را رو به وخامت ارزیابی می‌کنند.
این تغییر نگرش، نقطه قوت سابق حزب جمهوریخواه را به یک دغدغه جدی بدل کرده است. در چنین شرایطی ترامپ ترجیح می‌دهد با خلق بحران‌های مزمن امنیتی و روانی در نظام بین الملل، مانع از اثبات ناتوانی خود در فضای سیاست داخلی کشورش شود.
در حالی که ترامپ پیشتر توانسته بود با برجسته کردن ضعف‌های اقتصادی دولت رقیب، پایگاه رأی خود را تثبیت کند، اکنون خود او با ارزیابی منفی از عملکرد اقتصادی مواجه است. این امر توانایی حزب جمهوریخواه برای تمرکز بر این موضوع به عنوان یک عامل تعیین‌کننده را تضعیف می‌کند.
سران جمهوریخواه در چنین شرایطی نسبت به هر زمان دیگری نگران تر به نظر می رسند. رأی‌دهندگان مستقل، که نقش تعیین‌کننده‌ای در پیروزی در ایالت‌های کلیدی دارند، به نظر می‌رسد با ادراک منفی از وضعیت اقتصادی، حمایت خود را از چهره‌های همسو با ترامپ کاهش داده‌اند. این امر، حفظ اکثریت در سنا و کنگره را برای جمهوری‌خواهان دشوارتر می‌سازد. انتظار می‌رود نارضایتی عمومی از عملکرد اقتصادی دولت، بر نتایج انتخابات نامزدهای جمهوریخواه در سال 2026، از جمله چهره‌های مطرح در مجلس سنا، تأثیر گذاشته و احتمال از دست رفتن کرسی‌های کلیدی را افزایش دهد. لاپوشانی ضعف اقتصادی و داخلی آمریکا با بحرانسازی های مکرر در حوزه سیاست خارجی، فرمولی است که ترامپ به آن استناد نموده و این روند کماکان ادامه دارد.
اقتصاد که زمانی سنگ بنای موفقیت انتخاباتی ترامپ بود، اکنون به یک نقطه ضعف تبدیل شده است. این تحول، نیازمند بازنگری استراتژیک حزب جمهوریخواه برای انتخابات میان‌دوره‌ای 2026 است تا بتواند با چالش‌های جدید روبرو شده و جایگاه خود را در کنگره حفظ کند.