چرا جشنواره فیلم فجر سی و نهم به این شکل برپا شد؟

امیرحسین علم الهدی مدیر پیشین گروه سینمایی هنر و تجربه درباره وضعیت کنونی جشنواره فیلم فجر در یادداشتی نوشت:

این جشن بیش از این که باعث همگرایی و وفاق در بین سینماگران و دولت شود باعث افتراق و چند دستگی خواهد شد! معتقدم این نوع برگزاری جشن سینمای ایران در فجر ضمن اثرات سو در اقتصاد و بازاریابی فیلم ها در طول سال سینمای ایران و بسته شدن پرونده اقتصادی نزدیک به 80 درصد از فیلم های این رویداد سینمایی به دلیل اکران فله ایی فیلم ها در سراسر کشور که بالغ بر یک میلیون و 500 هزار نفر فیلم ها را میبینند (قصدم از بکار بردن واژه جشن نیز به همین اکران فله ایی فیلم ها است)، اما نکته ام از این نوشتار ابهام در اتفاقات این دوره جشنواره است که هنوز دلیل آن را متوجه نشده ام و توضیحات مدیران محترم جشنواره هم اقناع کننده نبوده است: 1) صراحت فراخوان در عدم پذیرش فیلم هایی که در جشنواره های خارجی شرکت کرده اند و بعد پذیرش شفاهی و درگوشی بعضی از فیلم ها ونمایش برای هیئت محترم داوران نشان از ابهام اصلی این دوره دارد! (البته خیلی سال است که شخصا با این بند مخالفم و معتقدم که یک جشنواره داخلی نمیتواند محدودیت نمایش در خارج کشور داشته باشد) 2) چرا 16 فیلم و چرا 22 فیلم نه؟ همیشه قاعده جشنواره بر اساس یازده روز برگزاری جشنواره بوده است و با توجه به نوع تولیدات سینمای ایران از لحاظ کیفی حذف 6 فیلم با مضرب 11روز (22 فیلم) نشان از یک تصمیم ناصواب دارد و می توانست باعث کاهش حواشی رایج بین فیلمسازان راه نیافته مسابقه شود! 3) روال دهه شصت و هفتاد و هشتاد جشن فجر نمایش فیلم های مشکل دار و حتی توقیفی در جشن بوده است تا تنور جشن گرم شود و الان چند سالی است که فیلم ها حتی برای جشن 11 روزه هم توقیف میشوند و توان ارزیابی صاحبنظران و کارشناسان و رسانه ها را از ضرورت جسارت در سینما و دلایل نگاه ممیزی دولت سلب می کند! 4) چرا دولت و ستاد جشنواره بابت نگرانی های تعدادی از اهالی سینما و رسانه ها بابت نظرات کارشناسی ابتلا مخاطبان به ویروس کرونا در زمان برگزاری جشنواره سکوت می کنند و چرا بجای اطلاع رسانی کارشناسی و علمی این نگرانی رویه سکوت را پیشه کرده اند؟ 5) هنوز معتمقدم جشن فیلم فجرجشن همه سینما نیست وفیلمسازانی که با پروانه ویدیو فیلم ساخته اند (حیرت انگیز است این نوع تفکیک پروانه سینمایی و ویدیویی در ایران که مثل اکثر سیاست های ما نشان از عهد قجری دارد) در این جشن حضور ندارند؟ فیلم خوب دشت خاموش که جشنواره های معتبری رفته است امسال بخاطر یک سیاست عهد قجری اصلا دیده نمیشود در این جشن! و سوال آخر: 6) چرا بخش نگاه نو حذف گردید بی دلیل؟ نمایش 11 فیلم فیلمسازان فیلم اول می توانست باعث کاهش حواشی و امید در بین این فیللمسازان شود. و نکته آخر: امسال دست اندرکاران محترم جشنواره می توانستند با انتخاب حداقل22 فیلم بخش مسابقه و 11 فیلم اولی وکاهش نمایش سانس فیلم ها به زیر 10 سانس در طول 11 روز رضایت حداقلی سینماگرانی که یکسال سخت را پشت سر گذاشته بودند را مهیا سازند تا این جشن قدم های اولیه کاهش سانس های نمایش فیلم ها را تا سقف 10 سانس هر فیلم برای حفظ اقتصاد سال سینمای ایران برمیداشتند و امسال را سال همگرایی و هم افزایی اعلام می کردند. جشنواره فیلم فجر از حالت جشن باید خارج شود تا بتواند جلوی انشقاق بیشتر را در سینمای رنجور ایران بگیرد...