چرا جهان به موج جدیدی از تولید مواد غذایی نیاز دارد؟

به نقل از ویفروم، سیاره زمین هرگز برای افزایش تولید غذا تحت فشار زیادی نبوده اما احتمالا این فشار در دهه آینده تا 60 درصد افزایش می‌یابد. در عین حال تغییرات آب‌وهوایی سیستم‌های غذایی سراسر جهان را تهدید می‌کند و سوالات عمده‌ای در مورد تامین و امنیت غذا در آینده، معیشت و تغذیه انسان وجود دارد.

همان‌طور که سیاره ما با این فشارهای متعدد مواجه است، باید در نحوه تغذیه مردم و محافظت از محیط زیست تجدیدنظر کنیم و تنوع محصولات را افزایش دهیم؛ روش‌های کشاورزی را بهبود بخشیم و مکان‌هایی برای پرورش غذای خود انتخاب کنیم چون این یک ضرورت حیاتی برای سیستم‌های تولید مواد غذایی است.

با توجه به اینکه 71 درصد از سیاره زمین را اقیانوس در برگرفته، آبزی‌پروری دریایی و پرورش گیاهان و جانوران در اقیانوس‌ها منبع مهمی از تغذیه به حساب می‌آید. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد این فعالیت‌هایی راه حلی نوظهور برای تغییرات آب‌وهوایی است.

بازنگری در مورد چگونگی و مکان رشد مواد غذایی می‌تواند در آینده آب‌وهوایی ما تفاوت ایجاد کند که در اینجا به برخی از ویژگی‌های آن اشاره شده است.

سیستم‌غذایی انعطاف‌پذیر

در حال حاضر رشد اکثریت قریب به اتفاق مواد غذایی ما برای تولید به زمین نیاز دارد و تقریبا تمام زمین‌های حاصل‌خیز جهان در حال استفاده است و با توجه به اینکه اقیانوس‌ها حدود سه‌چهارم کره زمین را پوشانده‌اند و در حال حاضر تنها 2 درصد از غذای ما را تامین می‌کند، نه تنها این آمار می‌تواند رشد داشته باشد بلکه جا برای رشد هوشمندانه نیز وجود دارد.

آبزی‌پروری در محیط‌های دریایی امکان کشاورزی سه‌بعدی را فراهم می‌کند و در استفاده از زمین صرفه‌جویی خواهد شد. همچنین این موضوع باعث کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای نیز می‌شود.

آبزی‌پروری علاوه بر جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه‌ای اضافی می‌تواند به سیستم‌های غذایی کمک کند تا در برابر اثرات تغییرات آب‌وهوایی مانند خشکسالی‌های شدید و نوسانات دما که در حال حاضر شاهد آن هستیم، مقاومت بهتری داشته باشد و بهبود پیدا کند. آبزی‌پروری دریایی باعث ایجاد ترکیبی سالم و انعطاف‌پذیر از منابع غذایی می‌شود.

سیستم هوشمند آب‌وهوایی

نتایج تحقیقات جدید از مزایای آبزی‌پروری حمایت می‌کند. به عنوان مثال مشخص شده چگونه آبزی‌پروری جلبک دریایی می‌تواند کربن را تحت شرایط خاص جدا کند. کشت مخلوط جلبک‌های دریایی با برخی از انواع نرم‌تنان نیز می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای ایجاد شده در طول پرورش صدف‌ها را کاهش دهد.

محققان همچنین توانایی آبزی‌پروری جلبک دریایی برای کاهش اثرات محلی اسیدی شدن اقیانوس‌ها را نشان می‌دهند که یکی از مهم‌ترین تاثیرات تغییرات آب‌وهوایی بر اکوسیستم‌های اقیانوسی و ساحلی است. هنگامی که جلبک‌های دریایی فتوسنتز می‌کنند، دی‌اکسیدکربن محلول در آب اطراف را به اکسیژن تبدیل می‌کنند.

مطالعات در چین، شیلی و ایالات‌متحده نشان می‌دهد که مزارع جلبک دریایی می‌توانند اثر هاله‌ای برای آب اطراف ایجاد کنند، سطح اسیدیته را از طریق این اثر دی‌اکسیدکربن محلول و در نهایت اسیدی‌شدن اقیانوس‌ها را کاهش دهند و به کاهش شوک ناشی از تغییر شرایط اقیانوس کمک کند.

البته مزارع آبزی‌پروری از اثرات منفی تغییرات آب‌وهوایی و آلودگی کربن مصون نیستند. محیط‌بانان و پرورش‌دهندگان صدف در حال حاضر با یکدیگر همکاری می‌کنند تا به این چالش‌ها رسیدگی کنند و برای اقدام بیشتر در زمینه آب‌وهوا تلاش کنند.

کشاورزان آبزی‌پروری می‌توانند نحوه تغییر اکوسیستم‌ها را مشاهده کنند و موارد آموخته را گزارش دهند و به همه ما کمک کنند تا تاثیرات را بر جوامع و اکوسیستم‌های ساحلی بهتر درک، پیش‌بینی و رسیدگی کنیم.

آبزی‌پروری می‌تواند چراغی از امید و فرصت باشد تا بتوانیم نحوه تولید غذا و تاثیر غذا بر روی سیاره را تغییر دهیم همچنین بتوانیم از آبزی‌پروری برای ایجاد توسعه اقتصادی جدید برای جوامع ساحلی و تقویت امنیت غذایی در سطوح محلی و جهانی استفاده کنیم.

اگر آبزی‌پروری هوشمندانه و پایدار انجام شود، مسیری رو به جلو برای افزایش تولید جهانی غذا و فرصت‌های تجارت در آب‌وهوای متغیر خواهد بود اما بسیار مهم است که مزارع دریایی سهم خود را برای کاهش ردپای کربن خود انجام دهند.

تصور سنتی از یک کشاورز، ناظر زمین است و کشاورزان آبزی‌پروری می‌توانند ناظران سیاره آبی باشند و البته مصرف‌کنندگان باید از آبزی‌پروری پایدار حمایت کنند.

انتهای پیام