چرا 10 هزار اسیر عراقی از ایران نرفتند؟

گروه تاریخ خبرگزاری فارس امین رحیمی: از 26 مرداد سال 1369 شمسی به مدت یک ماه «مبادله بزرگ اسرای ایران و عراق» انجام شد و حدود 38 هزار ایرانی به کشور بازگشتند. در مقابل 40 هزار عراقی هم بودند که موقع تبادل اسرا وضعیت‌شان این‌طوری بود: «حدود 7 هزار و 500 نفرشان به‌صورت رسمی و کتبی به صلیب سرخ اعلام کردند که به کشورشان بازنمی‌گردند. 3 هزار نفر هم اعلام نکردند که بازنمی‌گردند ولی باز‌نگشتند».

چرا؟ دلیلش این بود: «مجذوب انصاف و محبت ایرانی‌ها شده بودند... در اردوگاه‌ها به مسائل روحی و جسمی اسرا توجه ویژه‌ای می‌شد و کمیته‌هایی تشکیل شد که عبارت بودند از کمیته فرهنگی، کمیته بهداشت و درمان، کمیته کار و غیره. از جمله اقدامات کمیته فرهنگی سوادآموزی به حدود 20 هزار نفر از اسیران بی‌سواد در نهضت سوادآموزی اردوگاه‌ها بود. علاوه‌بر آن 960 نفر از اسرای عراقی حافظ کل قرآن و 6 هزار نفرشان حافظ بخشی از قرآن کریم شدند. همچنین 134 هزار جلد کتاب میان آنها توزیع شد...

کمیته کار اردوگاه‌ها اقدامات مفصلی برای مهارت‌آموزی هزاران نفر از اسرا در زمینه نجاری، آهنگری، خیاطی و غیره انجام داد تا برای گذران زندگی در آینده مهارتی داشته باشند....

کمیته بهداشت و درمان خدمات بسیاری برای اسرای عراقی انجام داد از جمله اینکه 4 هزار و 725 عینک طبی به آنها تحویل داده شد، حدود 8 هزار و 590 دست دندان مصنوعی برای اسرا ساخته شد و 11 هزار و 514 عمل جراحی مانند جراحی چشم برایشان انجام شد. در مجموع 37 هزار و 180 تن از اسرا برای معالجه به بیمارستان اعزام شدند و از خدمات بهداشت و سلامت و درمان بهره بردند».

انتهای پیام /

شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید اسرای عراقی ایران بازگشت آزادگان عراق نوستالژی دهه شصت خواندنی های تاریخ این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است