چه می شد اگر «شیشلیک» و «چپ، راست» در عید اکران می‌شدند؟
سید جمال ساداتیان با تاکید براینکه وزارت ارشاد نباید فیلترهای خود را برای صدور مجوز اینقدر تنگ کند، می‌گوید: در اکران نوروزی اگر کمی سیاست به خرج داده می‌شد و فیلم‌هایی مثل «شیشلیک» و «چپ راست» اکران می‌شدند وضع سینماها در اکران نوروزی بهتر می‌شد.
یک تهیه‌کننده و سینمادار در گفت‌وگویی با ایسنا درباره اینکه ناموفق بودن اکران نوروزی به چه دلایلی ارتباط پیدا می‌کند، بیان کرد: به نظرم این اتفاق به چند مورد بستگی دارد از جمله حال عمومی مردم و نیز فیلم‌های اکران شده که باید با آثار خوب اعتمادسازی شود تا پای مردم به سینما باز شود. الان مردم دنبال فیلم‌هایی هستند که برایشان مفرح و جذاب باشد و شاید یک دلیل اینکه فیلم‌های کمدی به نسبت فیلم‌های اجتماعی شرایط بهتری دارند به حال عمومی جامعه برگردد که بعد از دو سال قرنطینه و شرایط اسفناک کرونا و داغدار شدن مستقیم و غیرمستقیم بسیاری از خانواده‌ها شرایط مطلوبی ندارند.
او افزود: در ایام عید نوروز مردم علاقه‌مند بودند فضای مفرحی را تجربه کنند. حتی در سال‌هایی که کرونا نبود هم این میل بیشتر به تماشای کمدی دیده می‌شد و شرایط فیلم‌های طنز از اجتماعی بهتر بود، اما امسال شاید اگر وزارت ارشاد کمی سیاست به خرج می‌داد و اجازه می‌داد فیلم‌هایی مثل «شیشلیک» یا «چپ راست» که شرایط بهتری برای جذب مخاطب داشتند اکران می‌شدند سینماها قطعاً شرایط بهتری را به لحاظ فروش تجربه می‌کردند. البته این‌ها برداشت شخصی من است و برای بررسی دقیق‌تر باید یک تیم تحقیقاتی کار کند ولی به طور عمومی می‌توان از وضعیت اکران نوروزی اینطور برداشت کرد که مردم اولا به فیلم‌های مفرح‌تری نیاز دارند و به لحاظ اقتصادی هم باید با شرایط باثبات‌تری روبرو باشند. در حال حاضر سینما اولویت جدی مردم برای تفریح نیست چون باید همه این‌هایی که گفتیم وجود داشته باشد تا آن‌ها حاضر باشند پول بدهند. وقتی هر کدام از این شرایط مهیا نباشد در تصمیم‌گیری آن‌ها برای نرفتن به سینما تاثیرگذار است.
ساداتیان در پاسخ به اینکه افزایش قیمت بلیت سینماها را چقدر در عدم استقبال مخاطب موثر می‌داند؟ گفت: ممکن است تاثیر داشته باشد ولی به هر حال این افزایش قیمت اجتناب‌ناپذیر است، چون هزینه‌های تولید فیلم نسبت به دو سال قبل پنج برابر شده و هزینه نگهداری سالن‌های سینما نیز به همین نسبت افزایش پیدا کرده است. اگر سینمادار نتواند این هزینه‌ها را با نرخ بلیت سینما تنظیم کند قطع به یقین بعد از مدتی بودجه‌ای برای اداره سالن‌ها ندارد و سینمایش به مرور زمان مستهلک می‌شود. به نظر من با توجه به شرایطی که به لحاظ قیمت تمام شده فیلم‌ها وجود دارد، هنوز هم جا دارد که نرخ بلیت باز هم افزایش پیدا کند. در کنار این افزایش قیمت بلیت سینماها، اگر مردم به سینما بروند و از آنچه تماشا کرده‌اند احساس رضایت کنند شاید هضم افزایش قیمت برایشان قابل قبول‌تر باشد تا اینکه به سینما بروند و به زعم خود بلیت فیلم گران شده بخرند، اما از تماشای فیلم رضایتی نداشته باشند.
تهیه‌کننده فیلم‌های «متری شیش و نیم» و «چهارشنبه سوری» ادامه داد: در سالی که پیش‌رو داریم باید برای اکران فکری جدی کرد. در وهله اول وزارت ارشاد باید در صدور مجوزها تجدیدنظر کند و فیلترهای خود را چه در پروانه ساخت و چه در پروانه نمایش اینقدر تنگ نکند. باید همه دست به دست هم دهیم تا این شرایط را پشت سر بگذاریم، وقتی حال مردم خوب نیست باید تلاش شود تا حال خوب به جامعه تزریق شود.
او که از سال 97 و پس از «متری شیش و نیم» فیلم جدیدی را تولید نکرده، در پاسخ به اینکه آیا قصد دارد امسال فیلم بسازد؟ گفت: بنا دارم که فیلم بسازم و چند داستان هم دارم، اما واقعیت این است که نمی‌دانم در پروسه پروانه ساخت و نمایش چه اتفاقی ممکن است برای فیلم بیفتد. اگرچه اعتقاد دارم باید از طریق همین مجاری قانونی که به آن انتقاد هم داریم کار را پیش ببریم ولی الان تردید دارم که با توجه به شرایط موجود فیلم بسازم یا خیر. آیا می‌توانم از مرحله مجوز ساخت عبور کنم؟ اگر عبور کردم از مانع پروانه نمایش می‌توان عبور کنم؟ با فرض اینکه تصمیم به ساخت بگیرم و از این موانع هم عبور کنم، اگر جریانات ناشناخته‌ای که مرتب به وزارت ارشاد فشار می‌آورند و می‌خواهند دخالت کنند و ارشاد هم کنترل آن‌ها را خارج از توان خود می‌داند، آن وقت باید چه کنم؟ این وضعیت تاکید بر این دارد که باید فضایی امن برای کار داشته باشیم و بدانیم حمایت می‌شویم تا بتوانیم تصمیم بگیریم که کار کنیم یا خیر.
انتهای پیام
