چه کسی منبر و روضه سید الشهدا (ع) را بنا کرد؟

حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین بندانی نیشابوری در سخنرانی حرم حضرت معصومه (س) عنوان کرد: امام سجاد (ع) در روایتی گهربار فرمودند که همه شما به زودی تبدیل به سخن و خاطره‌ای خواهید شد و کسی که می‌تواند باید کاری کند که سخن و خاطره خوبی از او به جای بماند.

وی با بیان اینکه شهدای کربلا کاری کردند که خاطره و سخن خوبی از آنها در میان مردم بر جای ماند و موجب افتخار خود و اطرافیان خود شدند، افزود: افرادی هم بودند که با امام حسین علیه السلام بودند ولی از شهادت فرار کردند و رفتند و خاطره خوبی از خود به جای نگذاشتند و در برخی مقاتل آمده است که بیش از 4 هزار نفر با امام حسین (ع) به کربلا آمدند ولی همین که نزدیک شهادت شدند رفتند.

استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه امام سجاد (ع) در 5 شعبان سال 36 هجری قمری به دنیا آمدند و 57 سال عمر کردند، گفت: القابی مانند زین العابدین، سجاد، زکی و امین از القاب ایشان بود و دوران هیچ امامی مانند ایشان همراه با غم و اندوه نبود زیرا واقعه کربلا مدام جلوی چشم ایشان بود.

وی با اشاره به شیوه تبلیغی امام سجاد (ع) بیان کرد: ایشان از دو راه تبلیغ خاص داشتند که اول در قالب ادعیه و ارتباط با خدا و دوم در قالب بیان تاریخ بود که سرنوشت انبیاء و گذشتگان را بیان می کردند و هر جا که به مناسبتی اسم آب، کودکان و اسارت و هر چیز دیگری که ارتباط با واقعه کربلا داشت به میان می آمد به واقعه کربلا گریز می‌زدند و به قدری گریه می کردند که به نفس نفس می‌افتادند.

حجت الاسلام بندانی نیشابوری با بیان اینکه اساس منبر و روضه را امام سجاد (ع) بنا نهادند، افزود: امام سجاد علیه السلام غلام‌هایی را می‌خریدند و سواد یادشان می‌دادند و آن‌ها را زن و زندگی می‌دادند و آزاد می‌کردند و به حجاز و شامات و دیگر نقاط جهان می‌فرستادند تا مبلغ امامت و ولایت باشند و در تاریخ است که ایشان بیش از هزار غلام به این صورت به نقاط مختلف فرستادند.

وی با اشاره به عبادت و اشک امام سجاد (ع) گفت: امام باقر علیه السلام می فرمایند پدرم به قدری عبادت کرده بودند که مانند یک چوب خشک شده بودند که باد ایشان را حرکت می‌داد و ایشان همواره مشغول عبادت و روزه‌داری و گریه بودند.

انتهای پیام