کابوس پساکرونایی اوپک

به گزارش ایسنا، جزییات سیاستهای اعلام شده مبهم و پیش بینی ها نامعلوم هستند اما اعلام آنها یادآور این است که روزهای آفتابی نفت با شتاب در حال پایان گرفتن است زیرا کووید 19 باعث شده دولتها و شرکتها درباره تولید انرژی آتی و استفاده از آن دوباره بیاندیشند.

اوپک که حدود یک سوم از تولید نفت جهان را عرضه کرده و به تازگی شصتمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت، همواره بر هزینه های تولید اندک به عنوان مدرکی بر استقامت این گروه حتی در بدترین شرایط بازار تکیه کرده است.

این گروه قرار است گزارش دورنمای نفت جهان را در هشتم اکتبر منتشر کند که شامل پیش بینی ها درباره چگونگی تاثیر کووید 19 روی عرضه و تقاضای جهانی در دهه های آینده خواهد بود.

مقامات اوپک و اکثر تحلیلگران تاکید کرده اند که نفت منبع انرژی حیاتی خواهد بود زیرا هنوز تجدیدپذیرها و سایر منابع انرژی جایگزین به شکل گسترده متداول نشده اند و رشد جمعیت مستلزم میزان بیشتر از هر نوع سوختی است.

اما اگر بازارهای نفت کوچک شوند، رقابت برای مشتریان به خصوص در آسیا که 40 درصد از عرضه جهانی فعلی نفت را مصرف می کند، تشدید خواهد شد.

این تغییر گرایش در سیاست انرژی که تحت تاثیر شیوع کووید 19 روی داده، ممکن است اوپک به خصوص اعضای خاورمیانه ای این گروه را وادار کند به بررسی استراتژی سرمایه گذاری خود و روابط ژئوپلیتیکی با مشتریان اصلی شان بپردازند. بسیاری از اعضای اوپک علاوه بر صادرات بخش اعظمی از نفتشان به آسیا، حضور رو به رشدی در بخش پایین دستی داشته و وارد قرارداد برای پالایشگاه و پایانه های نگهداری نفت شده اند.

روابط چین با اوپک

اعلام سیاست چین برای خنثی سازی انتشار کربن که البته بدون جزییات بوده، ممکن است به ضرر اکثر تولیدکنندگان اوپک که حدود 60 درصد از نفت این کشور را تامین کرده و روی رشد تقاضای بزرگترین واردکننده نفت جهان حساب می کنند، تمام شود.

اگرچه تحلیلگران نسبت به جدی بودن تصمیم اخیر چین تردید دارند اما به گفته واندانا هاری، موسسه شرکت مشاوره انرژی واندا اینسایت، تولیدکنندگان خاورمیانه ای عضو اوپک دلایل زیادی برای نگرانی در خصوص بازار چین طی یک دهه آینده یا این حدود دارند.

شرکت بریتیش پترولیوم گزارش دورنمای انرژی را که یکی از گزارشهای مورد توجه صنعت به شمار می رود، در 14 سپتامبر پیش از اعلام تصمیم چین برای طرحهای خنثی سازی انتشار کربن منتشر کرد و در آن پیش بینی کرد تقاضای چین برای مایعات نفتی در پنج سال آینده به دلیل کارآمدی مصرف و استفاده از سوختهای جایگزین، به پیک خود خواهد رسید.

تحت تدابیر سیاست انرژی سخت گیرانه چین، مصرف نفت این کشور از 13 میلیون بشکه در روز در سال 2018 به شش میلیون بشکه در روز تا سال 2050 کاهش پیدا خواهد کرد و تحت سناریوی خنثی سازی انتشار کربن، به چهار میلیون بشکه در روز می رسد.

به گفته واندانا هاری، روابط دوجانبه میان اوپک و چین ممکن است قوی بماند اما تولیدکنندگان این گروه باید خود را برای ضعیف شدن بازار آماده کنند. همچنان که چین محور رشد اقتصادی را از تولید صنعتی به خدمات تغییر می دهد، این احتمال وجود دارد که تقاضای این کشور برای نفت تا چند سال دیگر به پیک خود برسد.

بر اساس گزارش پلاتس، مطمئنا بسیاری از اعضای اوپک با آگاهی از تغییر رفتارهای جهانی در خصوص تغییرات جوی، طی سالهای اخیر به سرمایه گذاری در تجدیدپذیرها پرداخته اند اما بدون تردید نفت منبع اصلی ارتزاق اعضای اوپک مانده است.

انتهای پیام