کاشانی: اگر همه وظایف انجام شد، چرا تهران خفه است؟
عضو شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به آلودگی مداوم پایتخت گفت که بر اساس گزارش 23 دستگاه مسئول، همه نهادها به وظایف خود عمل کرده‌اند؛ اما سؤال اینجاست که اگر چنین است، چرا شهروندان هنوز هوای آلوده را تنفس می‌کنند؟
به گزارش خبرگزاری فارس، حبیب کاشانی عضو شورای شهر تهران در سیصد و هفتاد و پنجمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به تداوم آلودگی هوای پایتخت، گفت: روز جمعه در تماس با استاندار تهران، اعلام شد که براساس گزارش 23 دستگاه مسئول، همه این نهادها به وظایف خود عمل کرده‌اند؛ اما سؤال اینجاست اگر همه کارشان را انجام داده‌اند، پس چرا مردم همچنان با هوای آلوده نفس می‌کشند؟
وی با انتقاد از ارائه آمارهای نادرست افزود: مشکل اصلی، آمارهایی است که با واقعیت همخوانی ندارد. در چنین شرایطی مشخص نیست چه کسی باید پاسخگو باشد. به نظر من قوه قضاییه باید ورود کند و با راستی‌آزمایی آمارها مشخص شود دقیقاً چه اتفاقی افتاده است. وضعیت فعلی واقعاً تأسف‌بار است و صرف اعلام اقداماتی مانند برقی‌سازی خودروها یا گازی‌کردن موتورسیکلت‌ها پاسخگوی شرایط موجود نیست. کاشانی با اشاره به وضعیت ناوگان حمل‌ونقل عمومی اظهار کرد: در حال حاضر حدود هزار و 500 دستگاه اتوبوس در خطوط فعال هستند که بخشی از آنها مربوط به خودروسرویس است. هرچند وضعیت نسبت به گذشته بهبود یافته، اما اگر همه دستگاه‌ها به وظیفه خود عمل کرده‌اند، این شرایط آلودگی قابل توجیه نیست.
وی تأکید کرد: قوه قضاییه باید آمارهای اعلام‌شده را بررسی کند و در صورت ترک فعل، مقصران مشخص شوند. باید شجاعت پذیرش مسئولیت وجود داشته باشد؛ اینکه هیچ‌کس حاضر به استعفا یا پاسخگویی نباشد، زیبنده مدیران با این سطح از تحصیلات نیست. در حوزه‌هایی مانند برق، آب، گاز و هوا، خروجی عملکردها کاملاً قابل مشاهده است و باید روشن شود ما دقیقاً برای چه مسئولیتی بر سر کار آمده‌ایم. این عضو شورای شهر تهران در ادامه گفت: رئیس شورا می‌تواند از همه دستگاه‌های مرتبط دعوت کند تا توضیح دهند و اگر نهادی حاضر نشد، به‌صراحت اعلام شود که پاسخگو نبوده است. نمی‌توان با ساده‌سازی موضوع به مردم گفت در خانه بمانید و منتظر بدتر شدن شرایط باشید.
کاشانی در پایان با اشاره به پیامدهای سنگین آلودگی هوا بر سلامت شهروندان افزود: همه 23 دستگاه مسئول باید دعوت شوند تا اگر با همکاری و هم‌افزایی امکان حل مشکل وجود دارد، اقدام شود؛ در غیر این صورت باید چالش استعفا مطرح شود. اگر نمی‌توانیم وظایفمان را انجام دهیم، باید مانند ناخدایی که همراه کشتی خود غرق می‌شود، مسئولیت‌پذیر باشیم، نه اینکه کشتی غرق شود و ما تماشاگر باقی بمانیم.