کاوه مظاهری: «بوتاکس» یک کمدی سیاه است / فیلمی شبیه «فارگو» برادران کوئن

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کاوه مظاهری کارگردان فیلم سینمایی «بوتاکس» که در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش در آمده است، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: این فیلم سینمایی یک کمدی سیاه است که ماجرای یک داستان جنایی است که در یک خانواده رخ می‌دهد، اما رویکرد فیلم چندان رویکرد تراژدی نبوده و بیشتر یک اثر کمدی سیاه است. وی بیان کرد: با توجه به اینکه این اثر سینمایی در جشنواره‌های بین‌المللی به نمایش درآمده است، در بسیاری از نقد‌ها «بوتاکس» را با فیلم‌های برادران کوئن به خصوص فیلم سینمایی «فارگو» مقایسه کرده‌اند. «بوتاکس» داستان یک قتل خانوادگی است و ماجرای 2 خواهری است که به اعضای خانواده و دوستان و آشنایان دروغی مبنی بر این می‌گویند که برادرشان ناپدید شده است، البته روایت این فیلم از نگاه یکی از خواهران است که اوتیسم دارد. این کارگردان تاکید کرد: فضای این فیلم بین واقعیت و خیال قرار دارد و هرچه جلوتر می‌رویم بخش خیالی فیلم بیشتر می‌شود. این فیلم در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمده و خوشبختانه بازخورد‌های خوبی از آن داشتیم. بسیاری از کسانی که این فیلم را دیده‌اند، از آن راضی بودند و این مساله برای من بسیار مهم است. مظاهری گفت: بازی سوسن پرور و مهدخت ملایی بسیار خوب بود، به خصوص نقش آفرینی سوسن پرور که نقش اول را دارد و به نوعی تبدیل به یک پدیده در این فیلم شده است چرا که تابحال نقش‌هایی از این دست بازی نکرده و بیشتر نقش‌های کمدی را ایفا کرده است. وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود بیان کرد: «بوتاکس» فیلم پرده سینما است، یعنی این فیلم یک اثر تلویزیونی نیست که بخواهد در سینما نمایش داده شود، این فیلم، اثری است که تماشاچی از دیدن آن در سینما بیشتر لذت می‌برد. «بوتاکس» یک کمدی سیاه است / فیلمی شبیه «فارگو» برادران کوئن؟ کارگردان فیلم «شهربازی» تاکید کرد: گاهی به ما گفته‌اند که این فیلم شبیه دیگر آثار ایرانی نیست، ولی این امر در اکثر موارد برای ما مثبت بوده و گفته‌اند که یک چیز جدید از سینمای ایران دیده‌ایم، البته این فیلم اختلاف فاحشی با سینمای ایران ندارد، بلکه با سینمای الان ایران کمی فاصله دارد، این درحالی است که 20 سال پیش در سینمای ایران فیلم‌های بسیار با موضوع‌های مختلفی ساخته می‌شد که مخاطبان خاص خود را نیز داشته است. وی ادامه داد: هرازگاهی در سینمای ایران یک موضوع و یا یک گونه ترند می‌شود و بعد از مدتی از ترند بودن می‌افتد و من نمی‌خواهم با چنین جریانی فیلم بسازم، مخاطب با «بوتاکس» می‌خواهد با این فیلم قصه ببیند، سرگرم شود و با دیدن آن مخاطب متوجه می‌شود که به آن احترام گذشته می‌شود و جدی گرفته می‌شود. مظاهری با اشاره به دیگر آثار خود بیان کرد: این فیلم سینمایی نسبت به دیگر پروژه‌های کوتاهی که کار کرده‌ام تفاوت چندانی ندارد و می‌توان گفت این فیلم از نظر فرم و داستان در ادامه «روتوش» است. این کارگردان جوان سینما در بخش دیگری از صحبت‌های خود توضیح داد: قرار بود این فیلم، یک فیلم مستقل و کاملا حرفه ایی باشد، یعنی یک نفر فیلم را می‌بیند کاملا به این نتیجه برسد که با یک فیلم استانداردی که از هیچی کم نگذاشته است، مواجه است. در این میان از روز اول می‌خواستم «بوتاکس» را آنطور که می‌خواهم بسازم و در آن مدلی که به آن فکر می‌کردم به دنبال یک گروه بازیگران خاص بودم که در این گروه سوسن پرور انتخاب اول من بود، چرا که این هنرمند یک بازیگر بسیار توانا و هوشمند است. مظاهری در پایان گفت: سوسن پرور بهترین انتخاب برای نقش مورد نظر بود و هیچ انتخاب دیگری برای این نقش نداشتم. نقشی که پرور بازی کرده است یک نقش بسیار سختی است و بی شک نیاز به یک بازیگر حرفه ایی و توانمند داشت.