کشت قراردادی، پایانی بر اقتصاد دلالی / ضرورت اجرای کشت قراردادی دانههای روغنی
اجرای طرح کشت قراردادی در محصول برنج و حذف دلالان و واسطهها، ضرورت اجرای این طرح را در محصولات استراتژیکی چون دانههای روغنی الزامی میسازد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، مازندران تا دهههای نه چندان دور قطب تولید دانههای روغنی بود اما رفته رفته از سطح مزارع آن کاسته شد و جای خود را به محصولات آب بر و غیراستراتژیک داده است. دلالی و واسطه گری از یک سو و حمایت از نشدن از کشاورزان و زارعان سبب شده تا هر سال سطح مزارع تولید دانههای روغنی در مازندران آب رود و دیگر یاد و نشانی از دوران اوج و رونق گذشته نیست. اجرای طرح کشت قراردادی در محصول برنج و حذف دلالان و واسطه ها، ضرورت اجرای این طرح را در محصولات استراتژیکی چون دانه های روغنی الزامی می سازد. سرپرست معاونت بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی مازندران با اشاره به اجرای طرح کشت قراردادی اظهار داشت: این طرح در بسیاری از کشورها، کشت قراردادی و سفارشی است و تولید رقابتی می شود و در این طرح پشتیبان برای تکمیل زنجیره تولید اقدام می کند. احسان عباسپور با بیان این که مواد اولیه مورد نیاز توسط کشاورزان تولید میشود، تولیدکننده و پشتیبان را مبنای کشت قراردادی دانست و گفت: براین منظور نهاده های تولید در اختیار تولیدکننده قرار می گیرد و پس از تولید و درمرحله برداشت، وجود از تولید کسر و پرداخت می شود. وی خرید محصول به شکل قراردادی و تضمینی را مولفه کشت قراردادی برشمرد و گفت: پشتیبان موظف به خرید محصول به صورت تضمینی براساس نرخ روز است و از عوامل موثر بر قیمت محصول جلوگیری می کنند. وی با اشاره به پیشینه کشت قراردادی یادآور شد: شرکت دانه های روغنی و یا شرکت چقندرقند نیز قبلا نسبت به کشت و خرید قراردادی اقدام کرده بود اما در دولت کنونی، کشت قراردادی به عنوان موضوع مغفول مانده در دستور کار قرار گرفت. عباس پور با اشاره به کشت قراردادی برنج گفت: بنا داریم کشت قراردادی گندم و جو و دانه های روغنی نیز در سبد قرار گیرد و پیش بینی می شود 40 درصد تولیدات در سبد کشت قراردادی قرار گیرد. وی مهمترین عامل اساسی برای نوسانات سطح زیر کشت دانه های روغنی را فروش و بازرگانی آن یاد کرد و گفت: تا زمانی که کشت محصول درآمد داشته باشد، کشاورز به آن ادامه می دهد اما نبود بازار، نخریدن و قیمت پائین سبب شده تا سطح پنبه زارها، سویا و کلزا در استان کاهش چشمگیری یابد. به رغم این که محصولات آب بر و غیراستراتژیک هر سال رشد می یابد اما کشت دانه های روغنی هر ساله آب می رود و تداوم این روند امنیت غذایی را تحت شعاع قرار می دهد. اگرچه کشت دانه های روغنی در مازندران دارای قدمت بالایی است اما تاکنون کشت این محصولات به صورت سفارشی و قراردادی مورد توجه قرار نگرفته است. کیوان فرهنگ آسا مدیر بخش کشاورزی هلدینگ مجموعه مدلل با اشاره به این که کشت قراردادی دانه های روغنی در چهار استان کشور جرا شده است، گفت: این طرح در سال دوم در مازندران اجرا می شود. وی با اشاره به انجام این که سال اول 200 هکتار کشت قراردادی دانه های روغنی انجام شد، گفت: در سال دوم محصولات تحت پوشش افزایش یافت و به و سویا هم رید و تنوع آن به پنج استان رسید. وی از کشت قراردادی به عنوان الگوی حمایتی از کشاورزی و کشاوز یاد کرد و گفت: در قالب این طرح مشکلات شناسایی و رصد می شود و بیشترین مشکل در تامین و خرید نهاده است. فرهنگ آسا یادآور شد: در حوزه بازرگانی کشت محصولات دارای مشکل هستیم و همواره کشاورز این دغدغه را دارد که محصول تولیدی را در کجا عرضه کند و پول آن را چگونه و با چه قیمتی دریافت کند. این فعال بخش کشاورزی با بیان این که 50 کارشناس کشاورزی در مناطق مختلف کشور در این مجموعه فعالیت و همکاری دارند، تولید به صرفه و جذاب کردن آن را از اهداف ذکر کرد و گفت: در ابتدای کار، نهاده های موردد نیاز کشاورز اعم بذر، کو، سم و نهاده به کشاورز داده می شود و وجهی در ابتدای کار دریافت نمی شود. وی با اشاره به این که هر زمین حداقل سه بار در فرایند کشت تا برداشت نظارت می شود، گفت هنگام برداشت محصول، خرید در مراکز اعلام شده خریداری می شود و وجه نیز در بازه زمانی مشخص پرداخت می شود. فرهنگ آسا یادآور شد: طی دو سال گذشته با سه هزار کشاورز در 32 هزار هکتار از اراضی کشاورزی قرارداد منعقدو وجه ان به کشاورزان پرداخت شده است و نتیجه سبب رشد 10 درصدی سطح زیرکشت شده است و این ما را امیدوار می کند. وی تصریح کرد: با ترویج کشت قراردادی دلال و واسطه که آفت تولید به شمار می رود از چرخه حذف می شود زیرا تولیدکننده و خریدار مشخص است. فرهنگ آسا با بیان این که مازندران دارای اقلیمی بسیار ارزشمند است، گفت: طی 15 سال گذشته مازندران قطب تولید دانه های روغنی بود و رکوردهای درخشانی در تولید آفتابگردان و کلزا در استان داشتیم. اکنون این پرسش مطرح است که مازندران در توسعه کشت دانه های روغنی چه دستاوردهایی داشته است و علت رکود دانه های روغنی چیست و چه حمایتی هایی از سوی دستگاه هایی اجرایی در دست اقدام است. انتهای پیام /