کشف باورنکردنی دنیاهای گمشده با لیزر / عکس

این پرتوها می‌توانند به میان جنگل‌های انبوه نفوذ کنند و داده‌هایی را در اختیار محققان قرار دهند. دانشمندان با حذف دیجیتالی پوشش گیاهی، نقشه‌های سه‌بعدی را طراحی می‌کنند و ساختارهایی که توسط انسان ساخته شده‌اند، در زیر این نقشه‌ها آشکار می‌شوند.

محققان صدها سازه را در مناطقی پیدا کرده‌اند که زمانی تصور می‌شد برای سکونت انسان‌ها بسیار نامناسب بوده است. نماهای هوایی به آن‌ها کمک می‌کند تا محدوده گسترش شهرها و روستاها را که پیش از فناوری لیدار نقشه‌برداری از آن‌ها برای باستان‌شناسان دشوار بوده است، تشخیص دهند.

از شهری مربوط به قوم مایا تا دهکده‌های دورافتاده در اعماق آمازون در برزیل، شش تمدن ناشناخته زیر با استفاده از فناوری پیشرفته لیدار کشف شده‌اند.

سازه‌های هرمی مایا در شبه جزیره یوکاتان

در حدود 40 مایل در داخل پوشش گیاهی متراکم منطقه بوم‌شناختی بالامکو در شبه‌جزیره یوکاتان مکزیک، محققان بقایای یک شهر مایا را پیدا کردند. براساس سفال‌های کشف‌شده در این مکان، مردم مایا احتمالاً بین سال‌های 600 تا 800 پس از میلاد و شاید قبل از آن در این شهر سکونت داشته‌اند. براساس مطالعه‌ای در سال 2023، بیش از 123 هکتار از این منطقه مربوط به مرکز شهر شامل سازه‌های هرمی شکل، میدان‌ها، ستون‌های سنگی و محراب‌ها بود. «ایوان اشپرایچ»، باستان‌شناس، می‌گوید که این شهر از نظر معماری واقعا عظیم بوده و حدس می‌زند که آنجا یک مرکز مهم سیاسی بوده است.

دانشمندان تخمین می‌زنند که 6 تا 8 میلیون نفر از قوم مایا در سراسر قاره آمریکا زندگی می‌کنند. بنابراین، فرهنگ مایا هرگز ناپدید نشده است، اما اشپرایچ عقیده دارد که چنین یافته‌های باستان‌شناسی می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بفهمند چه چیزی منجر به کاهش شدید جمعیتی آن‌ها شده است.

تمدن 2000 ساله پنهان مایا در شمال گواتمالا

محققان با استفاده از پالس‌های لیزری، تمدن 2000 ساله مایا را در منطقه Mirador-Calakmul در شمال گواتمالا با نزدیک به 1000 مکان باستانی شناسایی کردند. آن‌ها از روی نقشه‌های توپوگرافی منطقه، مشخص کردند که این تمدن از بیش از 417 شهر، شهرک و روستا تشکیل شده بوده و در 650 مایل مربع گسترده بوده است. دانشمندان یافته‌های خود را در سال 2022 در مجله Ancient Mesoamerica منتشر کردند.

«ریچارد هنسن»‌، نویسنده اصلی این مطالعه به می‌گوید که طبق تحقیقات، مایاها اولین سیستم بزرگراهی در جهان را داشته‌اند.

حدود 500 مکان مربوط به قوم‌های مایا و اولمک در مکزیک

در سال 2021 محققان مطالعه‌ای را منتشر کردند که در آن جزئیات نحوه استفاده از لیدار برای کشف 478 مکان از آمریکای میانه با قدمتی حدود 2000 تا 3000 سال، توضیح داده شده است. این مکان‌ها در منطقه‌ای به مساحت 32800 مایل مربع در ایالت‌های تاباسکو و وراکروز مکزیک، یعنی جایی که تمدن‌های اولمک و مایا حضور داشته‌اند، گسترده بوده‌اند.

«تاکشی اینوماتا»، انسان‌شناس از دانشگاه آریزونا که این مطالعه را انجام داده، در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد که تا چند سال قبل، مطالعه منطقه‌ای با این وسعت غیرقابل تصور بوده است. این یافته به باستان‌شناسان کمک می‌کند تا بتوانند این دو فرهنگ را به هم پیوند دهند. تاریخ ساخت و شباهت برخی سازه‌ها نشان می‌دهد که یک مکان در اولمک، الهام‌بخش برخی از بناهای مایا بوده است.

61480 سازه ناشناخته پنهان در جنگل انبوه گواتمالا

در سال 2018، محققان توضیح دادند که چگونه از فناوری لیزر برای نقشه‌برداری از پتن در گواتمالا، یعنی جایی که زمانی مردم مایا در آن زندگی می‌کرده‌اند، استفاده کردند.

آن‌ها 61480 جاده گمشده، فونداسیون خانه‌، استحکامات نظامی و گذرگاه‌های مرتفع را کشف کردند. قدمت همه آن‌ها به سال‌های 650 و 800 پس از میلاد در دوره کلاسیک متأخر بازمی‌گردد. محققان تخمین می‌زنند که 11 میلیون نفر می‌توانستند در شهرهای به هم پیوسته زندگی کنند.

81 عملیات خاکی در عمق جنگل‌های آمازون

در منطقه ماتوگراسو برزیل، باستان‌شناسان با استفاده از لیدار و از طریق 81 عملیات خاکی به شواهدی از 24 مکان که شامل جاده‌های به هم پیوسته و دهکده‌های ساخته‌شده روی تپه‌ها می‌شد، دست یافتند.

آن‌ها بر این باورند که این سازه‌ها ممکن است مربوط به تمدنی با بیش از یک میلیون نفر بین سال‌های 1250 تا 1500 میلادی باشد.

در سال 2018 «یوناس گرگوریو دو سوزا»، یکی از نویسندگان این مطالعات، به وال استریت ژورنال گفت که ممکن است صدها مکان دیگر در جنگل در رشته‌ای از سکونتگاه‌ها پنهان شده باشند.

او در مصاحبه دیگری با واشنگتن پست عنوان کرد که اهالی این سکونتگاه‌ها، کشاورزی در مقیاس کوچک را با ترکیب گونه‌های درختی مفید تجربه می‌کرده‌اند.

تمدن باستانی گسترده‌ای که در بولیوی مدفون‌شده

در بولیوی کنونی، لیدار ویرانه‌های پنهان 26 محل سکونتگاه بومی را نشان داد که 11 مورد از آن‌ها اکتشافات جدید مربوط به 600 سال پیش در جنگل‌های بارانی آمازون بودند.

محققان در مجله Nature عنوان کردند که این یافته‌ها، استدلال آن‌ها را درباره اینکه منطقه غربی آمازون در دوران ماقبل اسپانیایی پرجمعیت بوده، ثابت کرده است.

عده‌ای از اهالی تمدن کاراسابه، کانال‌ها، ساختمان‌های پلکانی و اهرام مخروطی 72 فوتی را ساختند که مساحتی حدود 1700 مایل مربع را بین سال‌های 500 تا 1400 پس از میلاد اشغال می‌کردند. نقشه‌های لیدار به محققان کمک کرد تا ببینند چگونه سکونتگاه‌های پراکنده در کنار هم قرار می‌گیرند. «هایکو پرومرز»، یکی از نویسندگان این مطالعه، عقیده دارد که شاید اهالی کاراسابه به دلیل کمبود بارندگی سکونتگاه خود را ترک کرده باشند. او در سال 2022 در گفتگو با مجله Smithsonian عنوان کرد که خشکسالی‌های شدید در مناطق آمازون چندین‌بار در تاریخ رخ داده است.

5858

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1810467