گزارش تسنیم از بی‌انگیزگی و نبود امکانات آموزشی در مناطق محروم / دانشجویان دانشگاه آزاد بشاگرد کمتر از نصف شدند
اگرچه در حال حاضر برخی کلاس‌ها در دانشکاه آزاد بشاگرد دایر است، اما برگزاری دیگر کلاس‌هایی که در برنامه درسی دانشجو تعریف شده، به علت عدم مجوز تدریس اساتید و نداشتن فضای کافی همچنان بلاتکلیف مانده است.
گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم_زینب امیدی: آینده هر منطقه در گرو نیروی انسانی و آموزش عالی آن است چرا که مسئولان، مدیران و نیروی کار آن، تربیت یافته دانشگاه‌های آن منطقه هستند. به همین دلیل است که فراهم کردن امکان تحصیل علم در سرتاسر کشور به ویژه منطقه استراتژیک هرمزگان و مناطق محروم این استان، همواره مورد توجه ویژه مسئولان بوده است.
از طرف دیگر، چشم انداز توسعه شرق هرمزگان و لزوم تربیت و مهارت افزایی متخصصین آینده، اهمیت آموزش عالی این منطقه را دوچندان کرده. اما بنظر می‌رسد آموزش عالی بشاگرد این روزها حال و روز خوبی ندارد.
چندی پیش کلیپی از وضعیت این دانشگاه دو ماه پس از شروع سال تحصیلی منتشر شد که نشان می‌داد هنوز هیچ کلاسی در آن برگزار نشده است.
در دانشگاه آزاد بشاگرد چه می‌گذرد؟
شهرستان بشاگرد با جمعیتی بالغ بر 35 هزار نفر، تنها یک دانشگاه پنج کلاسه دارد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد بشاگرد که از آغاز فعالیت خود در سال 1390 در یک ساختمان اجاره‌ای در سردشت مستقر بود، به دلیل کمبود فضای آموزشی، کلاس‌های درسی خود را در مناطق تفاهمی مثل مدرسه و شبکه بهداشت برگزار می‌کرد.
5 کلاس درس برای 425 دانشجو!
این شهرستان با پیگیری مردم و مسئولین استانی و شهرستانی در اسفندماه 1400 صاحب ساختمان جدیدی شد و بخش آموزشی آن به عنوان فاز نخست توسط محمد طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، افتتاح شد و راه اندازی ساختمان اداری و فضای سبز دانشگاه نیز به عنوان فازهای بعدی در دستورکار قرار گرفت؛ روزنه امیدی که می‌توانست نقطه عطفی برای توسعه بشاگرد باشد.
اما اکنون و در سال تحصیلی جدید، ساختمان آموزشی دانشگاه آزاد بشاگرد در 5 کلاس مشغول ارائه خدمات به 425 دانشجوی مقطع کاردانی و کارشناسی است؛ ساختمانی با موقعیت شهری مناسب، اما بدون آب و برق پایدار! فضایی که حتی از یک نمازخانه و بوفه کوچک هم محروم است. در همین ساختمان که به دومین سالگرد احداث خود نزدیک می‌شود، ترک‌های عمیق و نشانه‌های نشست ساختمان به چشم می خورد.
حال باید پرسید دانشجویی که از کیلومترها دورتر و از روستاهای اطراف برای تحصیل آمده، اوقات خود را چطور باید در این فضا سپری کند؟
در حالیکه نیاز اصلی این دانشگاه حداقل 10 کلاس درسی برآورد می‌شود، کلاس‌ها و کارگاه‌های این دانشگاه چگونه برگزار می‌شود؟
معوقات کارمندان و اساتید دانشگاه چه توجیهی دارد؟ اصلاً چرا امور مالی واحد بشاگرد باید تماماً و بدون هیچ تفویض اختیاری، زیر نظر واحد بندرعباس باشد؟
تاخیر دو ماهه برای شروع کلاس‌ها در سال تحصیلی جدید هم چالش دیگر این دانشگاه بود. طبق مصوبه جدید دانشگاه‌های آزاد اسلامی کشور، تمامی اساتید این دانشگاه یا باید عضو هیئت علمی باشند یا دانشجوی مقطع دکترا که به علت نبود مجوز تدریس برای اساتید این واحد، برگزاری کلاس‌های آموزشی با 2 ماه تاخیر مواجه شد.
اساتیدی که مجوز تدریس ندارند و کلاس‌هایی که برگزار نمی‌شود
در حال حاضر برخی کلاس‌ها دایر است، اما برگزاری دیگر کلاس‌هایی که در برنامه درسی دانشجو تعریف شده، به علت عدم مجوز تدریس اساتید و نداشتن فضای کافی همچنان بلاتکلیف مانده! نتیجه عدم برگزاری کلاس‌ها، چیزی جز ضعف علمی دانشجویان منطقه و تولید مدرک بدون مهارت نخواهد بود.
ناگفته نماند، همان 30 استاد مشغول به تدریس در دانشگاه هم کارمندان دستگاه‌های دولتی هستند و به ناچار شرایط برگزاری کلاس برایشان، تنها در دو روز پایانی هفته وجود دارد.
دانشگاه بشاگرد، محلی برای کسب درآمد از هیچ!
اما اصلی ترین سوال دانشجویان این است که چگونه به ازای هر دانشجوی واحد بشاگرد، همان میزان شهریه دانشجوی واحد بندرعباس به دانشگاه پرداخت می‌شود؛ اما تفاوت سطح امکانات و خدمات این چنین محسوس است؟
علی‌رغم اینکه هزینه تحصیل حدود 70 درصد از دانشجویان این دانشگاه به همت نهادهای حمایتی پرداخت می شود و سایر دانشجویان تمام تلاش خود را برای پرداخت شهریه و کسب جواز انتخاب واحد درسی می‌کنند، دانشجویان می‌گویند از گفته مسئولین چنین بنظر می‌رسد که دانشگاه آزاد واحد بشاگرد به عنوان زیرمجموعه واحد بندرعباس، هزینه بردار است!
اگر سرمایه‌ای برای تاسیس و اداره یک دانشگاه نیست، اساساً لزومی هم برای شروع پروژه نیست؛ اما بیت المال و سرمایه مردم بشاگرد که برای شهریه دانشگاه در هر ترم خرج می‌شود، لزوم شفافیت و پاسخگویی را می‌رساند.
یکی از دانشجویان این دانشگاه در رابطه با شرایط دانشگاه بشاگرد به خبرنگار تسنیم گفت: «نه اینکه فکر کنید باقی دانشگاه‌های استان وضعیت خوبی دارند و تنها مشکل ما است، خیر. حرف ما سر این است که منطقه ای که نماد محرومیت یک نظام و مملکت است وقتی به نماد خدمت مسئولین پایتخت تبدیل می‌شود، چرا باید علی رغم پول هنگفتی که در منطقه خرج می‌شود همچنان وضعیتش این باشد؟ مثال واضحش همین دانشگاه آزاد بشاگرد است که دارید آن را می‌بینید.»
این دانشجو افزود: «چرا سود و منفعت باید در "محروم باقی ماندن بشاگرد" باشد؟ منِ هرمزگانی از وقتی بشاگرد را شناختم همین را دارم می‌بینم. وضعیت فرهنگی مردم مناطق محروم ما بشدت اسف بار است و این وضعیت فقط با ارتقا مراکز فرهنگی و علمی مثل دانشگاه بهبود پیدا می‌کند؛ یعنی زمانی که مردمش رشد کنند. اما وقتی پول می‌گیرند ولی از دانشگاه فقط اسمش باقی مانده، دیگر حرفی باقی نمی‌ماند.»
دانشگاه و آموزش عالی که به تعبیر رهبر انقلاب، رکن مهم پیشرفت کشور محسوب می‌شوند و باید محور توسعه منطقه باشند، در دانشگاه آزاد بشاگرد، صرفاً به محلی برای کسب درآمد از هیچ تبدیل شده و همچنان در پی فراهم کردن ابتدایی‌ترین امکانات رفاهی برای خود است.
امکانات جهادی و خیرخواهانه برای محرومیت زدایی بشاگرد شاید راه چاره باشد، اما حداقلِ انتظار دانشجویان این دانشگاه، تامین امکانات به اندازه شهریه پرداختی است. اگر این هزینه، طی این سالها نه برای دانشجوی این واحد خرج شده و نه استاد و کارمند و فیزیک ساختمان، پس شهریه دانشجوهای بشاگرد کجا رفته است؟
دانشجویان این دانشگاه کمتر از نصف شدند!
پیگیری‌ها حاکی از آن است روندی که در این سالها در پیش گرفته شده، هیچ نتیجه‌ای جز بی انگیزگی کاری و علمی و البته مهاجرت تحصیلی جوانان منطقه را در پی نداشته است. دانشگاهی که در سال تحصیلی 93-94 تعداد 899 دانشجو داشته و پس از آن، جمعیت دانشجوی آن روند نزولی گرفته تا امسال که به 425 دانشجو رسیده؛ یعنی کمتر از نصف.
در پایان، آنچه مسلم است، حق جوان بشاگردی برای دسترسی به امکانات آموزشی است؛ اما وضعیت آموزش عالی بشاگرد و اهمیت توسعه آینده این منطقه، توجه و بازنگری جدی مسئولان مربوطه استانی و شهرستانی و حداقل پاسخگویی رئیس تنها دانشگاه این شهرستان را می طلبد و خبرگزاری تسنیم نیز آمادگی شنیدن پاسخ مسئولین مربوطه را دارد.
