یادداشت: ژنرال، استقلال و رویای جام ملتهای آسیا!

به گزارش" ورزش سه، لقب ژنرال را باید در 17 سالگی می گرفت، روزهایی که در راه آهن تهران و در سال 59 و درجام حذفی سه گل زد تا در اوج نوجوانی خبر از ستاره جدیدی در فوتبال بدهد، ستاره ای که از فکر خود بیشتر از جسمش کار می کشید و قدرت رهبری اش در زمین فوتبال او را در همان عنفوان جوانی از دیگران متمایز کرده بود. جوان لاغر اندام، خوش تکنیک و خوش فکر آن روزهای راه آهن که در جام حذفی از سد استقلال و پرسپولیس گذشته بود و با این تیم به فینال رقابتها هم رسیده بود، همراه با سرمربی آن روزهایش ناصر ابراهیمی در سال 60به شاهین رفت، شاهینی که قرار بود او را از 22 سالگی به عنوان کاپیتان تیمش معرفی کند. اینکه ناصر ابراهیمی در بین ستاره های آن سالهای راه آهن، فرشاد پیوس، بیژن طاهری و مرتضی یکه که از قلعه نویی بزرگتر بودند و بعدها در استقلال و پرسپولیس هم دیده شدند، قلعه نویی را فقط با خود به شاهین برد، تنها یک دلیل داشت، قدرت رهبری او در زمین بازی که آن را تا امروز هم حفظ کرده است.

شماره هشت و کاپیتان جوان شاهینی ها بعد از چند سال به استقلال رفت، شماره هشت این تیم را به تن کرد، کاپیتان این تیم شد، لقب ماندگار ژنرال را از هواداران استقلال گرفت و با این تیم قهرمان تهران، ایران، آسیا و جام حذفی شد تا یکی از ماندگارترین بازیکنان تاریخ باشگاه استقلال لقب بگیرد. مردی که بعدها با عنوان سرمربی استقلال سه دوره قهرمانی لیگ برتر و دو دوره رقابتهای جام حذفی را نیز برای این تیم به ارمغان آورد تا در تاریخ باشگاه استقلال نامش را چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان سرمربی ماندگار کند. شماره هشت تاریخی آبی ها علیرغم تمام این اتفاقات، در ورزشگاه آزادی در این سالهای آخر روزهای خوشی را برابر تیمی که اورا ژنرال فوتبال ایران کرد سپری نکرده است. شکست او با سپاهان در برابر استقلال در دو دیدارایگ و جام حذفی به فاصله زمانی 10روز، شکست دوگله او برابر استقلال در فصل گذشته از قلعه نویی که این روزها در ضمیر ناخودآگاه خود به دنبال جبران جام ملتهای آسیا 2007 است مردی را ساخته است که در روزهای ورود به 60سالگی و قبل از نبرد بزرگ گل گهر و استقلال به دنبال به پایان رساندن رویای مردم ایران برای رسیدن به مهمترین تورنمنت فوتبالی آسیا بعد از 47 سال است.

قرار است او با گل گهر به ورزشگاه ازادی بیاید و شاید این آخرین روز سرمربی گری باشگاهی مردی است که خیلی ها او را گزینه اول فدراسیون فوتبال در معرفی سرمربی تیم ملی در روز 20 اسفند می دانند. نبرد ژنرال در حضور هوادارانی که با او خاطره دارند و نمی خواهند از قافله صدرنشینان عقب بمانند.

قلعه نویی که می داند در صورت گرفتن هدایت تیم ملی و کسب نتایج خوب می تواند سکان هدایت تیم ملی ایران را تا جام جهانی 2026 و حتی جام ملتهای آسیا در سال 2027 بر عهده داشته باشد و با خاطره خوش از فوتبال کنار برود و شاید در آن روزها و در سن 65 سالگی دیگر روی نیمکت باشگاهی هیچ تیمی هم ننشیند، روز بازی با استقلال برایش می تواند روز آخر مربیگری در این رده باشد. روزی که از قضای روزگار باید روبروی تیمی قرار بگیرد که با هوادارانش خاطرات زیادی داشته است، برای آنها جام آورده است، آنها را برده است به آنها باخته است و حتی در بعضی از فصول ترمز تیمی که از ته قلب دوست دارد را در یک قدمی قهرمانی کشیده است.

این شاید گود بای پارتی ژنرال فوتبال ایران از رقابتهای باشگاهی حداقل به مدت پنج فصل باشد، ژنرالی که به قول خودش نگذاشتند سرمربی ایران بماند تا کار نیمه تمامش را تمام کند، ژنرالی که بدون شکست از جام ملتها کنار رفته است و حالا شاید خیلی زود و در چند روز آینده به جایی برگردد که کاره نیمه تمام مهمش را که مثل غده در وجودش باقی مانده است تمام کند. قهرمانی جام ملتهای آسیا!

محمدرضا تقی خانی