10 پرده از دربی 92؛ یحیی در خدمت فرهاد
دربی 92 که با پیروزی تاریخی استقلال به پایان رسید نکات قابل تامل زیادی داشت.
خبرگزاری میزان - دهم اسفند سال 96 را هواداران استقلال فراموش نمیکنند؛ همان روزی که وریا غفوری دروازه پرسپولیس را گشود و استقلال یک بر صفر پیروز شد. در 5 دربی پس از آن پرسپولیس 2 بار به پیروزی رسید و البته یک بار هم به خاطر انصراف استقلال، نتیجه بازی 3 بر صفر به سود پرسپولیس شد. در همه این مدت پیروزی در دربی برای استقلال و هوادارانش به یک حسرت بزرگ تبدیل شده بود؛ اما در پنجمین روز از شهربور سال 99 طلسم ناکامی این تیم در دربی پایتخت شکست؛ آن هم در مسابقهای که اهمیتی دوچندان داشت؛ چرا که برنده دربی به فینال جام حذفی صعود میکرد.
دربی 92 مثل همه مسابقات نکاتی داشت که تا مدتها سوژه رسانهها و اهالی فوتبال خواهد بود. در این گزارش به برخی از این نکات پرداخته شده است؛ نکاتی که باعث شد چنین نتیجهای در این دربی رقم بخورد.
تا حالا سابقه نداشت که دربی پایتخت بدون تماشاگر برگزار شود، حتی دربی چهلم که با حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در بندرعباس برگزار شده بود هم تعدادی تماشاگر داشت. در دربی شب گذشته سکوها خالی بودند، اما این خالی بودن سکوها هم تاثیری در کم شدن هیجان بازی نداشت؛ هر چند استقلال بیشترین بهره را از نبود تماشاگران برد. در دربیهای گذشته جو روانی ورزشگاه آزادی همیشه به نفع تیم پرسپولیس بود؛ اما این بار تیم استقلال مجبور نبود چنین جوی را تحمل کند.
سالها بود که استقلالیها بازیکنی تکنیکی که بتواند به تنهایی نتیجه بازی را تغییر دهد نداشتند؛ اما مهدی قایدی همان بازیکنی است که چنین ویژگی دارد. گل اول استقلال را بازیکنی همچون قایدی میتوانست به ثمر برساند. تصور میشد پس از رفتن استراماچونی، قایدی به همان بازیکن معمولی دوران منصوریان و شفر تبدیل شود، اما دز چند بازی اخیر استقلال، این بازیکن با همان کیفیتی بازی میکند که از او انتظار میرود.
در بیست دقیقه ابتدایی بازی استقلالیها به قدری خوب بودند که پیش بینی میشد در همان نیمه اول کار را تمام کنند، اما همان قانون نانوشته قدیمی که میگوید اگر تیمی که از موقعیت هایش استفاده نکند و گل نزند محکوم به گل خوردن است در این بازی صدق کرد. استقلال آنقدر گل نزد تا پرسپولیس دو گل پیاپی وارد دروازه استقلال کند.
تعویضی که گل محمدی در نیمه اول انجام داد یکی از بهترین تصمیمات این مربی بود. گل محمدی متوجه شده بود که میانه میدان را استقلالیها تصاحب کرده اند؛ به همین خاطر شیری از بازی بیرون رفت تا کامیابی نیا به خط هافبک پرسپولیس اضافه شود. از زمانی که این تعویض انجام شد استقلال مالکیت توپ را به پرسپولیس داد.
رادوشوویچ دروازه بان تراز اولی نیست، اما روی گلهای استقلال مقصر اصلی نبود. او در نیمه اول چند موقعیت حساس را گرفت و این که گفته میشود نبود بیرانوند باعث شکست پرسپولیس شد را نباید چندان جدی گرفت. حسینی هم در استقلال مثل همیشه بود. او به جز در ضربان پنالتی واکنشهای نجات بخش زیادی در طول بازی نداشت، اما همان پنالتی که گرفت باعث شد محبوب هواداران شود.
آوردن اوساگونا به بازی بزرگترین اشتباه گل محمدی بود. این بازیکن هر توپی که گرفت را از دست داد؛ بدتر اینکه گل محمدی با علم به اینکه این بازیکن در بازی با پا مشکل دارد، اما برای ضربات پنالتی به اوساگونا اعتماد کرد و این بازیکن هم جوری پنالتی خود را به بیرون زد که استقلالیها برای این پنالتی صدها جوک ساختند.
ماراتن یحیی و فرهاد در تعداد اشتباهات بود. اینکه استقلال توانست در دربی به پیروزی رسید به این معنی نیست که مجیدی عملکرد خوبی در هدایت تیمش داشت. او در بازیهای گذشته بارها از میلیچ در یک خط جلوتر استفاده کرده بود، اما این کار نه تنها نتیجه بخش نبود که به ضرر استقلال هم تمام شده بود. این اتفاق در دربی هم رخ داد و در دقایقی از بازی میلیج در نقش هافبک چپ بازی کرد که باعث شد استقلال در این سمت با مشکل مواجه شود. زمانی هم که گل محمدی تغییر تاکتیک داد و خط هافبک خود را تقویت کرد مجیدی هیچ واکنشی به این تاکتیک نداشت و همین انفعال تاکتیکی استقلالی بود که باعث شد در حالی که پرسپولیسیها 2 گل پیاپی به ثمر برسانند. گل محمدی به مراتب از مجیذی تجربه بیشتری در مربیگری دارد، اما دربی 92 ثابت کرد که او هنوز مربی تراز اولی نیست و شاید سرمربیگری پرسپولیس هنوز هم برای این مربی زود بوده باشد.
سهم بدشانسیهای استقلالیها در دربی شب گذشته بیشتر از پرسپولیس بود. پرسپولیس روی نیمکت خود بازیکنان به مراتب باکیفیت تری نسبت به استقلال داشت، اما استقلال با کمبود بازیکن روبرو بود و مصدومیت فرشید اسماعیلی باعث شد بدشانسی های استقلال تکیمل شود. اسماعیلی تا زمانی که در بازی بود تیمش مالکیت توپ را در اختیار داشت اما با تمصدومیت او جریان بازی تغییر کرد. وریوا غفوری هم در شبی که یکی از بدترین بازیهای خودش را انجام داد تا پایان بازی در زمین بود. شاید اگر مجیدی در این پست بازیکن قابل اعتمادی داشت وریا خیلی زود تعویض میشد. نبود روزبه چشمی هم یکی دیگر از بدشانسیهای استقلال بود. چشمی میتوانست در این بازی برای استقلال یک بازیکن تعیین کننده باشد، اما مجبور شد روی سکوها بنشیند.
در استقلال مهدی قایدی بهترین بازیکن تیمش بود. سایر بازیکنان استقلال آنقدر پراشتباه بودند که نمیتوان جایی برای آنها در بین برترینها پیدا کرد. در پرسپولیس هم مهدی ترابی بهتر از همبازیانش بود؛ او به بازیکن کلیدی پرسپولیس تبدیل شده و میتواند همین نقش را در تیم ملی فوتبال ایران هم بازی کند.
نوشته از آرش عبدی