3 دانشمند مدعی وجود "قارچ" در مریخ شدند!
سه دانشمند ادعا می‌کنند که سنگ‌های پفکی - شکل روی مریخ در حقیقت قارچ هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، دکتر شینلی وی (Xinli Wei) میکروبیولوژیست از دانشگاه علوم چین و دکتر رودلف شیلد (Rudolph Schild) اخترشناس از دانشگاه هاروارد - اسمیتسونیان و دکتر رهون گابریل جوزف (Rhawn Gabriel Joseph) پس از بررسی تصاویری که مریخ‌نورد کنجکاوی و دوربین تلسکوپی های‌رایز از سطح این سیاره‌ی سرخ ثبت کرده‌اند ادعا کردند که روی سطح مریخ قارچ وجود دارد.
مطالعات آن‌ها باعث ایجاد شک و تردید در جامعه‌ی علمی شده است. این سه نفر ادعا می‌کنند که این "قارچ‌ها" طی روزها، هفته‌ها و ماهها ناگهان ظاهر می‌شوند و ناپدید می‌شوند و اندازه‌ی آن‌ها کوچک می‌شود. این تیم بیان کردند که شواهدی از وجود قارچ در اثرات باقی مانده از چرخ‌های مریخ‌نورد کنجکاوی وجود دارد.
"وی"، شیلد و جوزف سال‌هاست تصاویر ناسا را مورد بررسی قرار می‌دهند و نظریات مختلفی به اشتراک گذاشته‌اند.
در آوریل سال 2020 شیلد و جوزف در تحقیقاتی مشابه اعلام کردند که روی مریخ قارچ وجود دارد. این ادعا بسیار بحث‌برانگیز شد. جوزف در سال 2014 از ناسا شکایت کرد و خواستار بررسی یک موجود زنده شد که در عکس‌های مریخ‌نورد "فرصت" دیده بود. بعدها مشخص شد که این ارگانیسم ادعایی تنها یک سنگ بوده است.
این گروه در آخرین مطالعه بر وجود حیات در مریخ تاکید دارند و 40 عکس نیز برای اثبات ادعایشان در تحقیقات قرار داده‌اند.
آن‌ها با اشاره به ساختارهای عنکبوتی‌شکل مریخ به نام 'araneiforms' می‌گویند، این ساختارها شواهدی از وجود قارچ سیاه، کپک، گلسنگ و جلبک است. این ساختارها در بهار تا 980 فوت (298 متر) رشد می‌کنند و در زمستان ناپدید می‌شوند.
اگرچه ناسا پیش از این اعلام کرده که این ساختارهای عظیم در نتیجه‌ی ذوب شدن یخ‌های فصلی دی‌اکسید کربن به وجود می‌آیند اما محققان این مقاله معتقدند یخ‌های دی‌اکسید کربن شفاف و سفید هستند و نمی‌توانند این ساختارها را تشکیل دهند.
این گروه همچنین معتقدند بر روی مریخ‌نورد کنجکاوی نیز قارچ رشد کرده است و بخش بزرگی از ادعاهای آن‌ها براساس تغییر شکل و اندازه‌ی این ساختارهاست.
نویسندگان این مقاله نوشتند: این پرسش که آیا حیات در مریخ وجود دارد بسیار بحث‌برانگیز است اما هنوز هیچ‌کس شواهدی قطعی برای اثبات آن پیدا نکرده است.
این مقاله که قرار است در مجله‌ی Advances in Microbiology به چاپ برسد اکنون به صورت پیش‌چاپ در دسترس است.
انتهای پیام
