آخرین موج امید در بورس
بورس تهران این روزها حال خوبی ندارد و این احتمال بسیار کم است که بازار به روزهای پررونق سال گذشته بازگردد. شاید بتوان گفت در این بازار تنها یک سناریو وجود دارد و آن هم زنده ماندن در بازاری است که هر روز با بی رحمی به سرمایه سهامداران ضرر وارد می‌کند. نرخ بهره بالا، گزارش های ضعیف شرکت‌ها و تثبیت دلار نیما، سه‌عامل تخریب کننده این بازار است. اما استراتژ ی هایی در بازار آپشن وجود دارد...
شاید این آخرین راه نجات در بازار نزولی باشد؛ چرا که با رشد اندک بازار سرمایه می توان با میانگین بهای پایین سهم، سود بالاتری به دست آورد. مریم جمال، در این خصوص به گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» پرداخته است. این مدیر سبد مشتقات، با اشاره به استراتژی برنده در این بازار، بر زنده ماندن و کنترل ریسک در این بازار تاکید کرده و اصل مهم سرمایه‌گذاری در بورس را موارد یادشده عنوان کرد.
شیفت کردن روی صندوق‌ها
در شرایط فعلی بازار سرمایه، ریسک مجامع، بسته شدن نماد معاملاتی و تقسیم سود می تواند از معضلات اصلی بازار آپشن باشد. از این‌رو، استفاده از صندوق‌ها و قراردادهای اختیار معامله آنها یکی از راهکارهای در امان ماندن از این نوع ریسک‌هاست. مریم جمال با اشاره به این موضوع، به پرمعامله شدن قراردادهای اختیارمعامله صندوق‌ها اشاره کرد و به «دنیای‌اقتصاد» گفت: این روزها بازار سرمایه، به صورت غیر‌منتظره ای با افت همراه شده و اتفاقات عجیبی افتاده و بعضا این تحولات غیرقابل پیش‌بینی بوده است و فعالان بازار سرمایه از این موضوع غافلگیر شده‌اند. یکی از مواردی که می توان ریزش بازار سرمایه را به آن ربط داد، افزایش نرخ بهره است و در بازار، اخزاهایی با نرخ 38درصد پیدا می‌شود. موضوع بعدی ریسک‌های سیاسی است که تاثیر خود را بر بازار سرمایه گذاشته است. فروش شرکت‌ها نیز ضعیف بود و گزارش‌های خوبی از صورت‌های مالی سالانه شرکت‌ها مخابره نشد. مجموع این عوامل باعث شد تا بازار با ریزش شدیدی همراه شود و در چند هفته متوالی شاهد خروج سرمایه بسیاری از بازار باشیم. در کنار این موضوع، آپشن ریسک های مختص خودش را دارد و با بازار سهام متفاوت است.
ریزش بازار سهام در بازار آپشن ریسک نیست؛ ولی برای بازار سهام که یک‌طرفه است، چالش بزرگی محسوب می‌شود و جزو ریسک های اصلی بازار است. مهم‌ترین خطری که بازار آپشن این روزها با آن مواجه بود، مربوط به قراردادهای خودرو و خساپا بود که همیشه جزو پرمعامله ترین آپشن ها بودند؛ اما سررسید جدیدی در حال حاضر برای آنها باز نشده است. این موضوع می تواند سبدهای آپشن را با چالش های زیادی همراه کند. راهکاری که برای این چالش می‌توان ارائه داد، این است که می توان به جای خودرو و سهام پایه شبیه به آن از صندوق‌ها استفاده کرد. بازارگردانی قوی که قراردادهای اختیار معامله صندوق‌ها دارند، جزو پرمعامله ترین ها شدند. احتمال بسته شدن نماد وجود ندارد و تقسیم سود نیز ندارد که به وسیله آن توقف نماد را تجربه کنند. ضمن آنکه سهام پایه می تواند پرتفوی را در معرض ریسک تصمیم‌گیری دولت قرار دهد. استفاده از صندوق‌هایی که نوسان پذیری پایین تری دارند، می تواند برای پرتفوی‌ها جذاب باشد و با این صندوق‌ها خیلی راحت تر می توان ریسک را کنترل کرد.
استراتژی برنده بازار آپشن
کاوردکال یکی از استراتژی هایی است که اکنون می تواند جایگزین خوبی برای صندوق‌های درآمد ثابت باشد؛ چرا که صندوق‌های درآمد ثابت یکی از گزینه های خوب برای اقتصادی است که نرخ بهره بالایی دارد. در این میان گزینه ای وجود دارد که بهره بالاتری را نسبت به صندوق درآمد ثابت پیشنهاد می‌دهد و ریسک بالایی هم ندارد. مریم جمال، مدیر سبد مشتقه، در این خصوص به «دنیای‌اقتصاد» گفت: سوال اصلی آن است که استراتژی‌های برتر در شرایط فعلی که سهام از نظر قیمتی ارزنده هستند، چه استراتژی‌هایی هستند؟ در حال حاضر که در فصل مجامع هستیم بهتر است سهام را بفروشیم یا نگه داریم؟ به نظر من در شرایط فعلی که می توان بازار را ارزنده دانست، حتی اگر بازار رشد نکند، با دید بلندمدت که گرفتن سود تقسیمی است، داشتن سهام یک مزیت محسوب می‌شود. سناریوی کلی که در بازار مشتقه می توان پیشنهاد داد و بهره بالاتری دارد، کاوردکال است. این استراتژی در واقع خرید سهامی است که به وسیله فروش اختیار خرید آن درآمدی را برای استراتژیست فراهم می‌کند تا نقطه سربه‌سر دارایی پایه را کاهش داده و به وسیله درآمد نقدی فروش قرارداد اختیار معامله خرید، بهره ای بالاتر از صندوق درآمد ثابت دریافت کند.
برخی از قراردادهای اختیار معامله خرید در بازار در حالت «در سود» یا ITM قرار دارند؛ یعنی قیمت سهم بیشتر از قیمت اعمال است. می توان به وسیله این نوع قراردادها اقدام به اخذ استراتژی کاوردکال کرد تا بهره حداقلی در بازار داشته باشیم. در کنار این می توانیم بخشی از فروش کال جهت استراتژی کاوردکال را به قرارداد های اختیار معامله «در زیان» یا OTM اختصاص دهیم. فرق این استراتژی با سود تقسیمی، آن است که اگر کاوردکال را کوتاه‌مدت‌تر بگیریم و این استراتژی را چند بار اجرا کنیم، بهره قابل‌توجهی دریافت می کنیم. سودی که می‌گیریم در طول یک‌سال، چند بار قابل دریافت است و در بلندمدت میانگین بهای سهام را به سمت صفر میل می‌دهد. به عبارت دیگر با اخذ استراتژی کاوردکال OTM، در واقع اگر سهام پایه با رشد قیمت همراه شود، علاوه بر سود حاصل از رشد قیمت سهام، می توان تا سررسید صبر کرد و بهره حاصل از فروش قرارداد اختیار معامله را نیز در سود کل لحاظ کرد. اگر قیمت سهام پایه کاهش یابد نیز می توان به کمک پول نقد دریافتی از فروش اختیار معامله به صورت رایگان اقدام به خرید سهام پایه در قیمت‌های پایین کرد و میانگین بهای خرید سهام پایه را به صورت رایگان کاهش داد. این کار در بلندمدت و در شرایط ریزشی و رنج بازار می تواند میانگین بهای سهام پایه را به طرف صفر میل دهد.
مریم جمال در ادامه گفت: به طور کلی ترکیب این دو استراتژی در بلندمدت بازدهی بهتری را نسبت به خود سهم برای ما ایجاد می‌کند. در کنار این استراتژی می توان بخشی از سبد سرمایه‌گذاری را به صندوق‌های طلا و ابزارهای نوین اختصاص داد و با قیمت فعلی دلار و اونس جهانی، طلا ارزنده است و می توانیم ترکیبی از صندوق‌های شمشی و سکه ای را داشته باشیم. استراتژی‌ای که ما در سبدهای خود، این روزها به کار می‌بریم ترکیبی از مواردی است که نام بردم. هدف آن است که در بازار دوام بیاوریم و با کمترین زیان از این شرایط بازار عبور کنیم. به هرحال فصل مجامع می گذرد و ریسک های سیاسی کم می‌شود. اگر دولت جدید سرکار بیاید و سیاست های آن مشخص شود، رشد بورس اتفاق می‌افتد. بیش از یک سناریو در این بازار وجود ندارد؛ زنده ماندن در این بازار تنها سناریو است.
--> اخبار مرتبط