آنطور که دلم می‌خواست دینم را به سینما ادا نکردم
در این گزارش بخشی از صحبت‌های زنده یاد «رحیم رحیمی پور» کارگردان، تهیه کننده و فیلمنامه نویس درباره فعالیت‌های هنری اش گردآوری شده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت چهلمین روز درگذشت زنده یاد «رحیم رحیمی پور» کارگردان، تهیه کننده و فیلمنامه نویس عرصه انقلاب و دفاع مقدس، بخش‌هایی از گفت‌وگو با این هنرمند که در سال 1396 انجام داده را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
زنده یاد «رحیم رحیمی پور» با بیان اینکه سال 1336 در اصفهان به دنیا آمده است، گفت: از 6 سالگی سینما برایم جذابیت داشت و همانطور که همه را به سمت خودش جذب می‌کرد من هم آن را خیلی دوست داشتم و به سمت آن کشیده شدم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه از کودکی به سینما می‌رفته است، افزود: در اصفهان صبح‌های جمعه سوار دوچرخه دایی‌ام می‌شدم و به سینما می‌رفتم؛ سینما‌های مایاک، نقش جهان، چهارباغ و... از همان زمان سینما در ذهن من جا پیدا کرد.
رحیمی پور گفت: سال 54 دیپلم ریاضی گرفتم و در سال 57 در کنکور امتحان دادم، اما به دلیل اینکه در همان سال انقلاب هم شده بود وارد کمیته‌ها هم شده بودم و فعالیت‌های زیادی در این زمینه داشتم.
او ادامه داد: در 16 سالگی پدرم فوت کرد و من مجبور بودم درکنار تحصیل کار هم کنم.
رحیمی پور درباره آشنایی با همسرش گفت: با جمال شورجه و همسرش در یک دانشگاه بودیم و همسرم هم در دانشگاه ما بود. یادم می‌آید یک روز به شورجه گفتم به همسرش بگوید با همسرم صحبت کند و بگوید می‌خواهم به خواستگاری او برم و بدین شکل آشنایی با همسرم شکل گرفت و آن‌ها از خانواده بسیار مذهبی بودند
او درباره ساخت فیلم «زندان دوله تو» گفت: زمانی که فیلمنامه این فیلم به دستم رسید آن را خواندم و دوست داشتم تا زودتر آن را بسازم. یادم می‌آید من، آقای کلهر و آقای انوار در جلسه‌ای بودیم که انوار از کلهر پرسید فیلمنامه را برای ساخت تایید می‌کنی و او هم قبول کرد. فیلمنامه را به اداره تولید دادند که در آن زمان (زنده یاد) آقای مرادخانی مسئول بود، فرستادیم؛ و برای ساخت «زندان دوله تو» که با همکاری آقای کلهر آنرانوشته بودیم یک میلیون و ششصد هزار تومان به ما دادند.
رحیمی پور درباره فیلم «عملیات در اتاق عمل» بیان کرد: فیلمنامه این فیلم را آقایی بنام عظیمی به من داد که درباره بمب خوشه‌ای بود که در پای یک رزمنده رفته بود. فیلمنامه را دوست داشتم و به مبلغ 20 هزار تومان آن را خریدم و به بنیاد مستضعفان دادیم و به شکل سینمایی درآوردیم. در صحنه‌هایی که مربوط به عمل کردن دکتر برای بیرون آوردن بمب از پا بود به دلیل اینکه می‌خواستیم باورپذیر‌تر باشد صحنه‌های زیادی به آن اضافه کردیم که خیلی هم برای آن زحمت کشیده بودیم، اما در نهایت حذف شد.
او با بیان اینکه از کارنامه کاری خود راضی نیست، گفت: تصور می‌کنم هنوز هم آنطور که باید شناخت کامل و کافی از سینما ندارم و دینم را آنطور که دلم می‌خواست به سینما ادا نکردم.
زنده یاد رحیم رحیمی‌پور کارگردان، فیلمنامه نویس و کارگردان زاده 1336 از فارغ‌التحصیل مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی بود. وی در ابتدای دهه شصت با ساخت فیلم زندان دوله‌تو (1363) خود را به‌عنوان فیلمساز علاقه‌مند به سینمای دفاع مقدس نشان داد.
اتاق یک (1365)، الماس بنفش (1368) و انفجار در اتاق عمل (1370) از دیگر آثار دفاع مقدسی رحیمی‌پور بودند و به دنبال آن وی یک کمدی با نام مستاجر (1371) را تولید کرد که بار‌ها از تلویزیون پخش شد. آخرین فیلمی که رحیمی‌پور ساخت با عنوان شیرین و فرهاد (1374) باز هم در گونه دفاع مقدس بود.
این کارگردان ساخت یک سریال با عنوان آبدارشاه (1376) با بازی حسین پناهی، آتش تقی پور، رضا بنفشه‌خواه و فتحعلی اویسی را در کارنامه داشت و در تولید فیلم شب دهم جمال شورجه به‌عنوان تهیه‌کننده دوم کنار امیرحسین شریفی فعالیت داشت.
رحیم رحیمی‌پور در 24 مهر 1400 براثر عوارض ناشی از ابتلا به کرونا درگذشت و پیکر وی در قطعه 111 بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
گفتنی است، موزه سینمای ایران به عنوان مجموعه‌ای فرهنگی و تاریخی که روایتگر سیر تاریخ و تحولات سینمای ایران است خود را موظف می‌داند نظرات و دیدگاه‌های سینماگران باتجربه و پیشکسوت را جمع آوری کرده تا نسل‌های آینده با نگاه و مسیر زندگی و نحوه خلق وشکل گیری آثار هنرمندان و صاحب نظران هنر سینما آشنا شوند.