آیت الله العظمی حکیم؛ مرجعی پیش رو در مقابله با الحاد و ظلم

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- 53 سال پیش در چنین روزی آیت الله العظمی سید محسن حکیم از مراجع عالی شیعیان در عراق درگذشت.

آیت الله العظمی سید محسن حکیم در اول شوال 1306هجری قمری در نجف اشرف دیده به جهان گشود. او در دو سالگی پدرش را از دست داد و تربیت او را مادرش و برادر بزرگ‌ترش آیت الله سید محمود حکیم بر عهده گرفت.

ایشان تحصیلات علمی دینی خود را در نجف اشرف آغاز کرد و مراتب عالی علمی را نزد عالمان بزرگی چون سیدمحمدسعید الحبوبی و شیخ محمدکاظم آخوند خراسانی و سید کاظم یزدی و آقاضیاءالدین عراقی و شیخ محمدحسین نائینی آموخت.

با رحلت آیت‌الله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی متصدی مقام مرجعیت شد و با رحلت آیت الله العظمی سیدحسین بروجردی مرجعیت عام شیعه را عهده‌دار گشت.

در دوران مرجعیت ایشان، نظام اداری حوزه علمیه در نجف اشرف تحول یافت و ارسال مبلغان به اطراف و اکناف سازمان‌دهی شد. ساخت مدارس علمیه، تأسیس کتابخانه‌های عمومی از جمله اولین کتابخانه عمومی در نجف اشرف و راه‌اندازی چند نشریه که به فرهنگ‌سازی دینی می‌پرداختند از یادگارهای دوران مرجعیت ایشان است.

ایشان با پیش گرفتن برنامه‌ای برای حمایت از روحانیون و تقویت حوزه‌های علمیه باعث شد که شمار روحانیون در حوزه علمیه نجف اشرف در طی چند سال از 1500 طلبه به بیش از 7 هزار طلبه افزایش یابد.

آیت الله العظمی حکیم در دوره جوانی خویش در کنار استادش سیدمحمدسعید الحبوبی در جهاد علیه اشغالگری انگلستان حضور میدانی داشت و مسئول مجاهدان در منطقه شعیبه در جنوب عراق بود.

این مرجع بزرگ همچنین نقش پررنگی در دفاع از مسائل جهان اسلام، مسئله فلسطین، مبارزه با اندیشه‌های الحادی و مارکسیستی، دفاع از حقوق شیعیان در عراق در عین دفاع از حقوق اقلیت‌ها داشت و از جمله در این راستا فتوای مشهور حرمت جنگ با کردها را صادر کرد و بدین ترتیب از کشتار آنان به دست حکومت عبدالسلام عارف جلوگیری کرد.

ایشان پس از کودتای حزب بعث در عراق، با حکومت برآمده از کودتا مخالفت کرد و کار به حصر خانگی‌اش انجامید.

آیت الله العظمی حکیم اندکی بعد در 27 ربیع الاول 1390 بر اثر بیماری در بیمارستانی در بغداد درگذشت و پیکر ایشان پس از تشییع پرشور در شهرهای گوناگون عراق، در کتابخانه وی در کنار مسجد هندی در جوار حرم امیرالمومنین علیه السلام در نجف اشرف به خاک سپرده شد.