پنج‌شنبه 25 بهمن 1403

اجرای طرح آبخیزداری در 500 هزار هکتار از عرصه های منابع طبیعی استان کرمانشاه

خبرگزاری دانا مشاهده در مرجع
اجرای طرح آبخیزداری در 500 هزار هکتار از عرصه های منابع طبیعی استان کرمانشاه

غلامرضا چامه گفت: اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه تاکنون توانسته در سطح بیش از 500 هزار هکتار از حوزه های آبخیز استان در قالب طرح های آبخیزداری، عملیات اجرایی را انجام دهد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ غلامرضا چامه در گفتگو با خبرنگار مرصادنیوز، درباره آخرین وضعیت طرح آبخوانداری در استان کرمانشاه اظهار داشت: اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه تاکنون توانسته در سطح بیش از 500 هزار هکتار از حوزه های آبخیز استان در قالب طرح های آبخیزداری، عملیات اجرایی را انجام دهد که می‌توان گفت بخش عمده این پروژه‌ها در حاشیه دشتها و آبخوان های استان صورت گرفته که باعث تقویت سفره‌های آب زیرزمینی می شود. وی افزود: در برخی از حوضه ها، پروژه‌های آبخیزداری به طور کامل سطح عرصه را پوشش داده که می‌توان به اجرای عملیات آبخیزداری و آبخوانداری در حوضه های دشت ذهاب، تنگ کنشت کرمانشاه، هرسم اسلام آبادغرب و دشت کنگاور اشاره کرد که اخیرا اقداماتی در خصوص تغذیه آبخوان دشت سراب نیلوفر کرمانشاه هم در شرف انجام است که امیدواریم با تخصیص اعتبار جهت مطالعه و اجرای تغذیه دشت‌های بزرگ استان از طریق سرابها و چشمه های پر آب حاشیه دشتهای استان بتوان در فصل زمستان از آب مازاد جهت بازچرخانی آب در داخل این دشتها اقدام کرد. چامه درباره دستاوردهای طرح آبخوانداری گفت: بر اساس بررسی های صورت گرفته به ازای هر هکتار عملیات آبخیزداری 530 مترمکعب و به ازای هر هکتار عملیات پخش سیلاب یک هزار مترمکعب رواناب استحصال می‌شود، که باعث تداوم جریان رودخانه ها و یا تقویت سفره‌های آب زیرزمینی می گردد. وی عنوان کرد: در استان کرمانشاه در بیش از 500 هزار هکتار از سطح حوزه های آبخیز عملیات اجرایی آبخیزداری اجرا شده که حدود 50 درصد آن در حاشیه دشتها و آبخوان ها صورت گرفته که حجمی معادل 130 میلیون مترمکعب سالانه به آب سفره های زیرزمینی افزوده شده است. معاون اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه گفت: اجرای پروژه های آبخیزداری و آبخوانداری باعث افزایش رطوبت خاک در سطح مراتع، زیرا شکوب جنگل‌ها و دیم زارهای کم بازده می‌شود همچنین با اجرای عملیات بیولوژیکی و توسعه پوشش گیاهی، اقدامات بذرکاری، بذر پاشی و قرق مراتع، افزایش تولیدات گیاهی و نباتات علوفه ای را به دنبال دارد به طوری که به ازای هر هکتار عملیات آبخیزداری به میزان 120 کیلوگرم علوفه افزایش تولید خواهیم داشت. چامه تصریح کرد: یکی دیگر از دستاوردهای آبخوانداری تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی در دشت های استان است که در صورت اجرای عملیات آبخوانداری و پخش سیلاب، چاه های منطقه آبدار شده و از خشک شدن آنها جلوگیری خواهد شد و مردم با تداوم برداشت آب از چاه ها و رودخانه ها برای اقدامات کشاورزی مخصوصاً تولید علوفه به ویژه یونجه و ذرت علوفه ای به پایداری تولید علوفه در منطقه کمک می‌کنند. وی افزود: پروژه های آبخیزداری که شامل کارهای آبخوانداری و پخش سیلاب نیز می شود باعث افزایش رطوبت در سطح زمین شده و توسعه پوشش گیاهی در سطح مراتع و زیر اشکوب جنگل‌ها را به دنبال دارد از طرف دیگر با انجام پروژه های آبخوانداری و پخش سیلاب، تغذیه آبخوان ها و سفره های زیرزمینی تقویت می‌شود و این امر باعث جلوگیری از خشک شدن چاه ها، چشمه ها و قنوات شده و آبدار شدن آنها را دائمی می کند. چامه خاطرنشان کرد: دشتهایی مانند دشت کنگاور، دشت ذهاب و دشت سراب نیلوفر که عمدتاً گیاهان علوفه ای مانند یونجه و ذرت علوفه ای در آنها کشت می‌شود نمونه ای از راهکارهای جهش تولید علوفه دامی در سطح استان کرمانشاه هستند که از فعالیت‌های آبخیزداری و آبخوانداری متاثر هستند. وی افزود: یکی از موانع موجود در تقویت و تولید علوفه های دامی با آبخوانداری این است که اعتبارات جهت اجرای پروژه‌های آبخوانداری کافی نیست همچنین مانع اصلی جهت اجرای پروژه‌های پخش سیلاب، محدودیت مکانی و شیب بالای اراضی مرتعی و جنگلی برای این نوع عملیات است که در استان کرمانشاه تا جایی که شیب اجازه داده به توسعه دیم زارها و زراعت اقدام کرده ایم و دیگر جایی برای پخش سیلاب باقی نمانده است. چامه گفت: یکی از راهکارهای پیشنهادی برای آبخوانداری در دشت‌های استان، استفاده از کانال و زهکشی های موجود در پایین دست سرابها، چشمه ها و قنوات منطقه است که می‌توان با لایروبی و مرمت این کانالها در فصل زمستان به بازچرخانی منابع آبی در این بازه ها اقدام کرد که در صورت عدم وجود کانال در منطقه با استفاده از روش قنات معکوس به تغذیه آبخوانهای منطقه اقدام کرد. وی افزود: روش مذکور که تلفیقی از گالری ها و چاه‌های جذبی هستند، که در زیرزمین احداث می‌شود و برای کشاورزان و زارعین مزاحمتی ایجاد نمی‌کند بلکه آنها می‌توانند از این طریق آب را از سر چشمه یا رودخانه به سمت این گالری ها هدایت و از طریق چاههای جذبی داخل زمین تزریق کنند.

انتهای پیام /