دوشنبه 5 آذر 1403

احسان حدادی: در زمان رویانیان می‌خواستم دروازه‌بان پرسپولیس شوم!

وب‌گاه تابناک مشاهده در مرجع
احسان حدادی: در زمان رویانیان می‌خواستم دروازه‌بان پرسپولیس شوم!

چند سال قبل هم که با پرسپولیس در زمان رویانیان قرارداد بستم، دوست داشتم در تمرینات این تیم شرکت کنم، اما برخی از دوستان از این اتفاق ناراحت شدند و گفتند چرا احسان حدادی می‌خواهد دروازه بان شود؟ من هم دیگر ورود نکردم. با این حال من خیلی دروازه بانی را دوست داشتم

قهرمان ایرانی پرتاب دیسک جهان گفت: «خواستم دروازه‌بان پرسپولیس شوم، برخی ناراحت شدند! منصرف شدم!»

به گزارش تابناک ورزشی، احسا حدادی که عضو باشگاه پرسپولیس در لیگ دوومیدانی بود، مصاحبه جدیدی انجام داده و از ماجرای جالب دروازه بانی اش گفته است: «من زمانی که ورزش را شروع کردم، به فوتبال هم وارد شدم و دروازه بان خوبی هم بودم. چند سال قبل هم که با پرسپولیس در زمان مدیریت آقای رویانیان قرارداد بستم، دوست داشتم در تمرینات این تیم شرکت کنم، اما برخی از دوستان از این اتفاق ناراحت شدند و گفتند چرا احسان حدادی می‌خواهد دروازه بان شود؟ من هم دیگر ورود نکردم. با این حال من خیلی دروازه بانی را دوست داشتم و دوست داشتم چنین اتفاقی رخ دهد. ورزشکاران دوومیدانی، چون در این رشته مادر هستند، می‌توانند تقریبا در همه رشته‌ها موفق باشند. احسان حدادی که الان روبروی شما نشسته، 3.40 متر پرش جفت می‌پرد. در کار‌های وزنه و دو‌های سرعت هم که قوی هستیم و در هر رشته‌ای که ورود کنیم، می‌توانیم موفق باشیم. درست است که الان کمی سنم بالا رفته، اما قاطعانه می‌گویم ورزشکاران دوومیدانی در همه رشته‌ها می‌توانند موفق باشند.»

وی ادامه داد: «قطعا من به صورت آکادمیک وارد ورزش نشدم. در کشور ما تقریبا همه ورزشکاران به صورت کاملا اتفاقی وارد ورزش می شوند و موفقیت های زیادی را به دست می آورند. احسان حدادی از سن 6 سالگی ورزش را شروع کرد. تکواندو، والیبال، بسکتبال و هندبال رشته هایی بود که من در همان کودکی آزمایشایشان کردم تا استعدادم را کشف کنم و در نهایت از هندبال به دوومیدانی وارد شدم. یک روز در مدرسه هندبال بازی می کردیم که شوت من به تیر دروازه برخورد کرد و آن تیرک شکست. البته قطعا قبل از ضربه من تیر دروازه جدا شده بود، اما بعد از آن ماجرا مرا در مدرسه به نام کسی که با ضربه‌هایش آهن از هم جدا می‌شود، می‌شناختند! بعد از این اتفاق معلم ورزش از من خواست در مسابقات پرتاب وزنه منطقه 14 تهران حضور پیدا کنم که مقام دوم را به دست آوردم. دیگر همینطور ادامه دادم و آن انگیزه‌ای که هنوز هم دنبالش هستم که از کجا آمد، در من وجود داشت. در کتابی هم که درباره زندگی خودم می نویسم، بیشتر دنبال این هستم که بدانم این انگیزه از کجا به وجود آمده است.»