از باخت به باخت؛ آسمانی که آبی نیست
استقلال نیم فصل اول را با فراز و نشیب زیادی به پایان رساند.
ایمان گودرزی؛ آبی‌پوشان تهرانی فصل نسبتا پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشتند. فصلی که با شکست آغاز شد، با جام ادامه پیدا کرد و با شکست تمام شد. اما سوال اینجاست که آیا استقلال عملکرد نا موفقی در نیم فصل اول داشته و یا قهرمانی بدون باخت فصل گذشته توقعات را از این تیم بالا برده است؟
شروع فصل
تیم فوتبال استقلال فصل را با تغییری بزرگ در نیمکت آغاز کرد، با تغییری بزرگتر در مدیریتی ادامه داد و حالا زمزمه‌هایی درباره تغییرات بعدی در راه است. اولین تغییر بزرگ این تیم بدون شک تغییر سرمربی تیم فرهاد مجیدی بود، مرد بدون باخت فصل گذشته تصمیم گرفت که اوج نیمکت آبی ها را ترک کند و برای ماجراجویی جدید به امارات برود. پس از مطرح شدن گزینه‌های گوناگون سرانجام آجورلو، ساپینتو را به روی کار آورد.
اما اتفاق عجیب در مورد استقلال خرید بازیکن قبل از مشخص شدن سرمربی بود که نتیجه آن این شد که برای شروع فصل جا برای کاوه رضایی در لیست خالی نشد و بازیکنی که مد نظر سرمربی بود مجبور شد به تبریز نقل مکان کند. همچنین حضور خسرو حیدری در کادر فنی استقلال به نظر یک تصمیم تحمیلی به نیمکت مرد پرتغالی بود. آبی‌پوشان برای شروع فصل جداشده‌های کمی داشتند اما خرید دو جین بازیکن، بدون منطق باعث شد تا ترافیک در برخی خطوط باعث شود نه بازیکنان بتوانند خودشان را نشان دهند و نه استقلال از حضور همه بهره گیرد و بسیاری از بازیکنان نمایشی ضعیف تر از انتظاراتی که هواداران داشتند از خود به جای بگذارند. تغییرات این فصل اما فقط به نیمکت ختم نشد و میز مدیریتی نیز کمی بعد از نیمی از نیم فصل اول به تیم اعمال شد و علی فتح الله زاده جای مصطفی آجورلو را در استقلال گرفت، تغییری که با قهرمانی در سوپرجام همراه بود و این موفقیت به اسم علی فتح الله زاده نیز نوشته شد. حالا با نتایج اخیر استقلال بار دیگر شایعاتی به وجود آمده که ممکن است کادر فنی دچار تغییراتی شود اما به نظر نمی‌رسد که این تغییرات به نفع استقلال باشد.
شرایط فنی
آبی‌پوشان در ابتدای فصل نه سیستم و نه بازیکنان فیکس مشخصی داشتند، البته هنوز هم ندارند. تنها کاری که پرتغالی با یقین انجام داد این بود که سیستم سه دفاعه خود را به سیستم چهار دفاعه تغییر دهد. در طول این نیم فصل اتفاقت زیادی در ترکیب افتاد، صالح حردانی روی نیمکت نشست، حسینی اوج گرفت و به تیم ملی رسید، چشمی ستاره شد و محبی و قایدی هم عملکرد خوبی در خط حمله داشتند. همه‌چیز اما رویایی نبود.
استقلال در 15 بازی تنها 15 گل به ثمر رساند که اصلا آمار خوبی برای مدافع عنوان قهرمانی به شمار نمی‌رود. تعداد گل‌های خورده این تیم هم در نیم فصل 10 عدد بود که کمتر از یک گل در هر بازی است اما به اندازه تمام فصل گذشته است.
بهترین بازیکن
بدون شک محمد محبی ستاره استقلال در نیم فصل اول لیگ بود و این بازیکن با 4 گل به همراه یامگا بهترین گلزن استقلال تا 15مین بازی این فصل بود. تنها حسرت محبی در این فصل بدون شک عدم دعوت به تیم ملی برای جام جهانی 2022 قطر بود که البته واکنش بسیاری از کارشناسان فوتبال را به خاطر این تصمیم کارلوس کی روش به همراه داشت.
مهاجمان گل نزن
در روزهای نه چندان خوب استقلال، آمار گلزنی مهاجمان این تیم بسیار مورد توجه است. نکته اینجا است که یامگا با چهار گل زده فعلاً بهتر از اکثر مهاجمان استقلال توانسته گل بزند و از لحاظ کارشناسان اگر ساپینتو این بازیکن را در دفاع محصور نکند، توانایی‌هایش بالا رفته و در گل زدن می‌تواند به مهاجمان کمک کند، ضمن اینکه بهترین پنالتی‌زن استقلال هم هست. در کنار شکست تلخ استقلال در تبریز مقابل تراکتور، گل نزدن بازیکنان این تیم طی دومین بازی متوالی هم موضوعی است که کادرفنی باید فکری به حال آن کند. استقلال با وجود اینکه نفرات پرتعداد و توانمندی را در خط حمله در اختیار دارد، اما در بحث گلزنی چندان شرایط خوبی مخصوصاً در مسابقات از آنها شاهد نبودیم. استقلال تاکنون در لیگ برتر 15 بار به حریفان خود گل زده و نکته جالب اینجا است که 7 گل از همه گل‌های زده آبی‌ها توسط مهاجمان زده شده است. در این بین سهم محمد محبی با 4 گل زده از سایرین بیشتر است. مهدی قایدی، پیمان بابایی و ارسلان مطهری نیز هرکدام یک گل زده‌اند. این در حالی است که از بین مهاجمان هنوز پای سجاد شهباززاده و آرمان رمضانی به گلزنی باز نشده است. از سوی دیگر استقلال بعد از تعطیلات لیگ برتر 4 بازی انجام داده که فقط 3 بار موفق به گشودن دروازه حریفان شده است. از این تعداد گل هم در هفته دوازدهم مطهری فقط از بین مهاجمان گلزنی کرده است. در این شرایط به نظر می‌رسد ریکاردو ساپینتو باید فکری اساسی به حال خط حمله تیمش کند. سرمربی پرتغالی استقلال برای رسیدن به شرایط خوب در خط حمله باید از همین بازی جام حذفی با تراکتور شروع کند و باید دید او چگونه برای ترمیم ساختار هجومی تیمش اقدام خواهد کرد.
بعضی از کارشناسان ناکامی بازیکنان و همچنین مهاجمان استقلال در زدن گل را به عدم شناخت ساپینتو از توانایی بازیکنانش ربط می‌دهند. سرمربی پرتغالی استقلال فعلاً در تیررس منتقدان است. البته هیأت مدیره استقلال نیز از این مربی ابراز نارضایتی کرده‌اند و از نتایج اخیر ناراضی هستند. هرچند که در میان انتقاداتی که بیشتر متوجه ساپینتو شده، اما تعدادی از هواداران استقلال هم معتقدند بازیکنان در زمین راه می‌روند. استقلال در بازی جام حذفی باید دوباره به مصاف تراکتور رفته و به فاصله چند روز از این بازی در هفته شانزدهم لیگ برتر به مصاف تیم سپاهان برود. قطعاً هر دو بازی برای استقلال سنگین است و اگر مهاجمان استقلال نتوانند باز هم در حد انتظار ظاهر شوند قطعاً مورد هجمه هواداران قرار می‌گیرند. نکته: البته مصدومیت محبی نیز در عملکرد مهاجمان استقلال اثر گذاشته است و شاید اگر این بازیکن در ترکیب استقلال به میدان می‌رفت اتفاقات دیگری در بازی با تراکتور رقم می‌خورد.
خشم و هیاهو
استقلالی ها در این فصل یک تفاوت اساسی دیگر با بقیه تیم ها داشتند. آن هم این بود که سرمربی این تیم یکی در میان اجازه حضور در کنار زمین را داشت. مربی احساساتی آبی ها به خاطر زود جوش بودنش انواع و اقسام محرومیت ها و غرامت ها را پشت سر گذاشت. از لحاظ فنی هم تیم او دو نیمه متفاوت داشت. رو به پیشرفت تا قبل از جام جهانی و رو به افول کامل، پس از جام جهانی. متحمل شدن تنها 2 شکست در 15 بازی و فتح سوپرجام باز هم برای تغییر این سرمربی دلیل منطقی به حساب نمی‌آید.
نیم فصل دوم
پنجره های بسته نقل و انتقالاتی استقلال باعث می‌شود که تصور تقویت این تیم برای نیم فصل دوم دور از ذهن به نظر برسد. بدون شک استقلال با وجود مهاجمان گل نزن و عدم وجود هافبک خلاق و مصدومان پر شمار نیاز به بازیکن خواهد داشت اما همه چیز به پرداخت بدهی های هنگفت خارجی بستگی دارد. شاید بتوان 5 بازی پیش رو را بازی های حیاتی و سرنوشت ساز استقلال و ساپینتو دانست. یک بازی در جام حذفی و 4 بازی در لیگ می تواند هم تکلیف آبی ها در لیگ این فصل و هم تکلیف سرمربی احساسی تیم را مشخص کند.
بیشتر بخوانید:
کد خبر 1717235
