شنبه 3 آذر 1403

اعمال اولین روز ربیع‌الاول، ماه بهار زندگی

خبرگزاری تسنیم مشاهده در مرجع
اعمال اولین روز ربیع‌الاول، ماه بهار زندگی

رهبر انقلاب درباره اهمیت ربیع‌الاول فرموده‌اند: بعضی از اهل معرفت و اهل سلوک معنوی معتقدند که ماه ربیع‌الاول، به معنای حقیقی کلمه، ربیع حیات است.

- اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ماه ربیع‌الاول به دلیل ولادت با سعادت پیامبر اکرم، حضرت محمد (ص) و آغاز امامت حضرت ولی عصر، امام زمان (عج)، از ماه‌های متفاوت در نظر علماست. رهبر معظم انقلاب، ربیع‌الاول را «بهار زندگی» توصیف کرده و فرموده‌اند:

«بعضی از اهل معرفت و اهل سلوک معنوی معتقدند که ماه ربیع‌الاول، به معنای حقیقی کلمه، ربیع حیات است، ربیع زندگی است؛ زیرا در این ماه، وجود مقدس پیامبر گرامی و همچنین فرزند بزرگوارش حضرت ابی‌عبدالله جعفربن‌محمدالصادق ولادت یافته‌اند و ولادت پیغمبر سرآغاز همه‌ی برکاتی است که خدای متعال برای بشریت مقدر فرموده است.

ما که اسلام را وسیله سعادت بشر و راه نجات انسان می‌دانیم، این موهبت الهی مترتب بر وجود مبارک پیغمبر است که در این ماه اتفاق افتاد. حقیقتاً باید این میلاد عظیم را مبدأ همه برکاتی دانست که خدای متعال جامعه بشری را، امت اسلامی را، پیروان حقیقت را به آن سرافراز کرده است».

در منابع مختلف اعمال مختلفی را برای ایام ربیع‌الاول ذکر کرده‌اند که از این جمله می‌توان به گرفتن روزه به شکرانه سلامتی پیامبر اکرم (ص) در شب لیله‌المبیت اشاره کرد. این شب در سال سیزدهم بعثت، مبدأ هجرت حضرت رسول (ص) از مکه به مدینه منوره بود و در آن شب در غار ثور مخفی شد و امام علی (ع) جان خود را فدای جان شریف ایشان کرد و در جای آن حضرت خوابید. آیه 207 سوره بقره در شأن این شب و ایثار امام علی (ع) نازل شد: «وَ مِنَ النَاسِ مَن یشری نَفسَهُ ابتِغَآءَ مَرضَاتِ اللهِ؛ و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است».

از خرید طلا تا 7 مسجد؛ با بدعت‌های ماه صفر چه کنیم؟

در تفسیر سوره نور آمده است: ابن ابی الحدید که از علمای قرن هفتم اهل سنت است، در شرح نهج البلاغه خود آورده است: تمام مفسران گفته‌اند این آیه درباره علی بن ابی‌طالب (ع) نازل شده است که در لیلهالمبیت در بستر رسول خدا خوابید. این موضوع در حدی از تواتر است که جز کافر یا دیوانه آن را انکار نمی‌کند.

مشرکانِ مکه قرار گذاشتند از هر قبیله‌ای یک نفر را برای کشتن پیامبر انتخاب کنند و آن حضرت را دسته‌جمعی از بین ببرند تا بنی هاشم به خونخواهی او قیام نکنند و با این عمل از دعوت پیامبر راحت شوند. پیامبر از نقشه آنان با خبر شد و حضرت علی (ع) برای اینکه پیامبر به سلامت از مکه خارج شود، در بستر ایشان خوابید و این آیه در شأن آن حضرت نازل شد.

همین که امام علی (ع) در آن شب خطرناک به جای پیامبر خوابید، خداوند به دو فرشته خود، جبرئیل و میکائیل فرمود: کدامیک از شما حاضرید فدای دیگری شوید؟! هیچ‌کدام از آنها حاضر نشدند. خداوند فرمود: اینک مشاهده کنید که چگونه علی بن ابی‌طالب (ع) حاضر است جان خود را فدای رسول خدا (ص) کند.

گاهی باید برای احیای یک معروف و یا محو یک منکر، جان را تسلیم کرد. حضرت علی (ع) فرمودند: کسی که در راه امر به معروف و نهی از منکر کشته شود، یکی از مصادیق این آیه است.

بسیاری از علمای اهل سنت، به این فضیلت حضرت علی (ع) اقرار کرده اند که علامه امینی در «الغدیر» آنان را نام برده است.

در این روز زیارت رسول اکرم (ص) و امام علی (ع) تأکید و بر قرائت زیارت پیامبر (ص) و امیرالمؤمنین نیز به عنوان دیگر اعمال این روز یاد شده است.